پلیس راهور، ایمنی در ترافیک را تقویت کرد

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، برابر اعلام سازمان جهانی بهداشت هرساله حدود یک میلیون و 250 هزار نفر در جهان در تصادفات رانندگی فوت شده و حدود 55 میلیون نفر مجروح می‌شوند. تنها در سال 2013 به ازای هر ده هزار وسیله نقلیه در دنیا، 7/4 نفر در سوانح رانندگی کشته شدند که این رقم در اروپا به ازای هر ده هزار خودرو باعث مرگ 2/7 نفر، در آسیا 10/9 و در ایران 6/7 نفر بوده است. آمارها نشان می‌دهد در سال 1385 و در حالی که بیش از 5/7میلیون خودرو در کشور وجود داشت حدود 27 هزار و 567 نفر در سوانح جاده‌ای کشته شدند اما در سال 1395 با 31 میلیون وسیله نقلیه، شمار کشته‌های جاده‌ای به 15 هزار و 932 نفر کاهش پیدا کرده است.

بنابراین با در نظر گرفتن واقعیت‌های آماری بالا که توسط سازمان جهانی بهداشت و پزشکی قانونی ایران ارائه شده است، باید اذعان کرد که همچنان تعداد فوتی‌ها و مجروحان ناشی از سوانح جاده‌ای و شهری در ایران بالاست و به عبارتی حتی یک نفر هم زیاد است، از این رو معتقدیم باید امداد و نجات در تصادفات رانندگی به استانداردهای جهانی نزدیک شود و با تجهیز اورژانس کشور از تعداد کشته‌های تصادفات رانندگی که در مسیر بیمارستان و در بیمارستان فوت می‌کنند و نزدیک به 50درصد کشته‌های تصادفات نیز را شامل می‌شوند کاسته شود و این با پیش‌بینی امکانات امدادی و اورژانسی و خودرو و امداد هوایی و... و تأمین نیروهای مورد نیاز میسر خواهد شد. از سوی دیگر نباید این را هم از نظر دور داشت که کیفیت خودروها نیز مستلزم ارتقاست، هر چند که بخشی از استانداردها همچون ترمز ABS و ایربگ بالاخره بعد از سال ها با فشار پلیس راهنمایی و رانندگی ارتقا یافته ولی متأسفانه همچنان باز هم با معیارهای جهانی خیلی فاصله داریم.

پلیس راهور به دنبال ایجاد مسئولیت و گسترش فرهنگ ترافیک است و تمام سازمان‌های فرهنگی و آموزشی وظیفه دارند در این زمینه بیش از این کار کنند. آنچه مسلم است پلیس راهور با همکاری و تعامل سازمان‌های آموزشی، فرهنگی و اطلاع‌رسانی در کشور از جمله صدا و سیما و خبرگزاری‌ها، آموزش و پرورش و... اقدامات چشمگیری تاکنون داشته که می‌توان به برنامه‌های راهور در صدا و سیما که در شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی با هدف اطلاع رسانی، آگاه‌سازی و فرهنگ سازی، تولید و پخش می‌شوند، اشاره کرد، همین طور تولیدات رسانه‌ای در حوزه انیمیشن و رئال از دیگر اقدامات مؤثر این ارگان بوده است به طوری که در دوازدهمین کنفرانس بین‌المللی پیشگیری از مصدومیت‌ها و ارتقای ایمنی فنلاند (2016) آثار تولید شده توسط پلیس راهور ناجا، در بین 132 کشور جهان بعد از کشور سوئد و فنلاند میزبان، رتبه سوم جهانی را برابر رأی و نظر داوران بین‌المللی رسانه‌ای به خود اختصاص داد.

موضوع طرح ملی همیاران پلیس به لحاظ آموزشی و فرهنگی نیز از دیگر اقدامات پلیس راهور بوده، نتایج این طرح امروز باعث شده تا کودکانی که در داخل خودرو از پدر و مادر درخواست سرعت بالا و سبقت گرفتن از خودروی جلویی و... می کردند حالا به افراد مؤثر در پیشگیری از تخلفات رانندگی توسط والدین تبدیل شوند تا برخی از تخلفات رانندگی مانند کمربند ایمنی، سرعت و... را مؤدبانه یادآور شوند.

در این سال ها تلاش شد با همکاری وزارت آموزش و پرورش، معلمان نیز به عنوان «فرهنگ یاران ترافیک» آموزش‌هایی را ارائه کنند تا نقش مؤثر خود را در آموزش مقررات به دانش‌آموزان القا کنند. در روستاها نیز پلیس راهور با آموزش دهیاران به عنوان راهوران محله، مقررات راهنمایی و رانندگی را گسترش و توسعه داده است. مشابه همین برنامه‌ها با حضور کارشناسان راهور در مراکز نظامی و انتظامی و اجرای دهها برنامه آموزشی و فرهنگی دیگر نیز تداوم داشته است.

نقاط حادثه خیز را دریابیم

صرفنظر از اقدامات صورت گرفته اما این یک واقعیت است که حدود هشت هزار نقطه حادثه خیز در کشور ما تاکنون شناسایی شده است. با این حال چیزی حدود 3 هزار نقطه حادثه خیز با اقدامات صورت گرفته ازاین فهرست حذف شده‌اند ولی همچنان حدود 2000نقطه دیگر در راههای درون شهری و 3400 نقطه حادثه خیز هم در راههای برون شهری نیازمند توجه و رفع موانع برای کاهش مخاطرات جاده‌ای هستند که امید است با تأمین منابع مالی لازم، اقدام عاجلی در این مورد هم صورت پذیرد. در همین حال پلیس راهور نیز به دنبال استفاده از سیستم‌های هوشمند کنترل ترافیک ITS بوده که بخشی از این سیستم با کمک سازمان‌های ذینفع به کار گرفته شده و سامانه‌هایی همچون «سپهتن» نقش بسزایی در کنترل تخلفات حمل و نقل مسافر برون شهری داشته‌اند.

از سوی دیگر برای تقویت و بهبود مقررات و قوانین و به روز شدن آنها نیز تلاش هایی صورت گرفته به طوری که قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی که قدمت 40 ساله داشته، در سال 1389 با تأیید مجلس شورای اسلامی و نمایندگان اصلاح و به تصویب رسید. از نکات برجسته این قانون می‌توان به اعمال نمره منفی برای تخلفات حادثه آفرین اشاره کرد که نقش بسیار خوبی در پیشگیری از تداوم و بروز این نوع تخلفات که حوادث سنگینی را از نظر مالی و جانی تاکنون به بار می‌آورد، ایفا کرده است.

از طرف دیگر هماهنگی با نهادهایی مثل صنعت بیمه و افزایش قانونمند هزینه بیمه شخص ثالث برای رانندگان دارای نمره منفی از دیگر برنامه‌ها و اقدامات انجام شده بوده است. فارغ از اینکه مرکز تحقیقات پلیس راهور ناجا دارای مجله علمی ترویجی و علمی پژوهشی با درجه بالاست لیکن پلیس راهور با بهره‌گیری از نظر اندیشمندان در حوزه مرتبط با ترافیک برای اجرای هدفمند برنامه‌ها، دارای پشتوانه علمی و تحقیقاتی است.

البته آقای دکتر شمسی در مقاله خویش به کشورهای اروپایی هم اشاره داشته که باید اذعان کرد 90 درصد بار و مسافر در ایران به صورت زمینی و تنها 10 درصد به صورت هوایی و ریلی و... جابه‌جا می‌شوند. اما آیا در اروپا نیز این چنین است؟ در حالی که جابه‌جایی ریلی ایمن‌تر و با حوادث کمتری است که باید در کشور ما برای این موضوع اقدامات عملی صورت پذیرد. از سوی دیگر در کشورهای اروپایی علاوه بر مبانی آموزش در سطوح مختلف، خودروها و راههای استاندارد و...  به همین ترتیب مقایسه تعداد فوتی‌های ناشی از حوادث رانندگی در اروپا و قیاس آنها با ایران، بدون در نظر گرفتن مؤلفه‌ها و موضوعات مرتبط با تصادفات یک مقایسه مع الفارق است. شکی نیست که آموزش ها باید به صورت زیربنایی صورت پذیرد، خودروها و راهها استاندارد شوند تنها در چنین شرایطی است که می‌توان امیدوار بود حوادث رانندگی به حداقل برسد. همانگونه که رهبر معظم انقلاب نیز تأکید کردند پلیس راهور تا جایی که میسر باشد به دنبال ایمنی در ترافیک است، راه ایمن و کاربران ایمن و خودروهای ایمن نیز مورد تأکید پلیس بوده و خواهد بود.

اما از دیگر اقدامات صورت گرفته توسط راهور عقد تفاهمنامه‌هایی با سازمان‌ها و وزارتخانه‌های متعدد از جمله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ایجاد درس یک واحدی ایمنی ترافیک در همه مقاطع تحصیلی و نیز ایجاد رشته تحصیلی سلامت و ترافیک در مقطع کارشناسی ارشد است.

حال یک سؤال منصفانه در برابر مطالب غیرمنصفانه نویسنده محترم مقاله داشته باشم. آیا این کاهش تصادفات در یک بازه زمانی 10 ساله نتیجه اقدامات،  برنامه‌ها و فعالیت‌های پلیس راهور با همکاری سازمان‌های ذینفع نیست؟ در خاتمه شایسته بود که نگارنده مقاله به عنوان پزشک خدمتگزار، در حوزه پزشکی مرتبط با ترافیک دیدگاه‌های خود را مطرح می‌کردند.