علاقه کودکان به صحبت کردن با تلفن
بچه ها خیلی دوست دارند از والدینشان تقلید کنند و کارهای آنها را انجام دهد. پدر و مادران از تلفن زیاد استفاده می کنند. بچهها حتی قبل از سن دو سالگی نیز سعی می کنند از والدینشان تقلید کنند ، آنها تلفن های اسباب بازی یا تلفن معمولی را برمی دارند ، شمار می گیرند و با آن حرف میزنند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تبیان، بچه های دو تا سه ساله دوست دارند گوشی تلفن را بردارند و حرف بزنند و با حرف هایشان دیگران را بخندانند. وقتی آنها گوشی تلفن را برمی دارند و کسی با آنها حرف میزند ، یا ساکت می مانند و سرشان را تکان می دهند و یا وسیله ای را برمی دارند تا آن را از پشت گوشی به طرف مقابل نشان دهند.
بچه ها فکر میکنند کسی از پشت گوشی با آنها حرف میزند ، میتواند آنها را ببیند.
بچه ها دوست دارند وقتی تلفن زنگ می زند مثل والدینشان اولین کسی باشند که گوشی را برمی دارند. والدین برای این که مانع این کار کودکشان شوند ، به او می گویند که خودشان گوشی را برمی دارند ولی کودک نیز دوست دارد خودش این کار را انجام دهد.
بنابراین با پدر و مادرش مسابقه می دهد تا ببیند کدام یک از آنها زودتر به تلفن می رسند . وقتی کودکی دوساله گوشی تلفن را برمی دارد ساکت می ماند و چیزی نمی گوید.
کودکان سه ساله وقتی گوشی را برمی دارند می پرسند که چه کسی با آنها تماس گرفته و چه کار دارد. اگر فردی به یک کودک چهار یا پنج ساله پیغامی را بدهد ، احتمالا او آن را فراموش میکند.
بچه ها در این سنین بیشتر در مورد خودشان حرف میزنند . وقتی آنها حرف خودشان را به طرف زدند و گوشی را سر جایش گذاشتند ، خیلی زود حرف های او را فراموش میکنند.
بچه ها تلفن را خیلی دوست دارند ، نه تنها به خاطر اینکه آنها می توانند مثل پدر یا مادرشان از آن استفاده کنند ، بلکه به این دلیل که تلفن برای آنها یک وسیله ی جالب و جذاب است.
تلفن برای کودکان هم یک وسیله است و هم یک اسباب بازی ، بچه ها میتوانند با آن از افکار و احساساتشان برای دیگران بگویند ، آنها وقتی با تلفن حرف میزنند احساس تنهایی نمی کنند. وقتی پدر یا مادر کودکی با تلفن حرف میزند ، او نیز دلش می خواهد با تلفن حرف بزند تا توجه پدر یا مادرش را به خود جلب کند.
پدر و مادران اغلب دوست ندارند وقتی مشغول حرف زدن با تلفن هستند ، کودکشان گوشی را از آنها بگیرد و حرف بزند . اگر والدین گوشی را به فرزندشان ندهند او سر و صدا راه می اندازد و اعصاب آنها را خرد می کند اگر کودک به این کارش ادامه دهد پدر یا مادر او مجبور می شوند تلفن را قطع کنند و در فرصتی بهتر تلفن بزنند.
حرف زدن با کودکان دو تا سه ساله در این شرایط اغلب بی فایده است ولی والدین میتوانند با کودکان شش ساله ی خودشان حرف بزنند و به آنها بگوید وقتی کسی به خانه شان تلفن می زند ، آنها باید ساکت باشند.
گاهی اوقات بچه های کوچک را میتوان با دادن خوراکی یا یک اسباب بازی ساکت کرد ولی معمولا آنها کار خودشان را میکنند و سر و صدا راه می اندازند.
وقتی شخص مهمی به شما تلفن می زند و کودک شما گوشی را برمی دارد ، دستپاچه می شوید ، اما میتوانیم به فرزندانمان یاد بدهیم که وقتی با تلفن حرف می زنند ، ادب را رعایت کنند ، ولی یاد دادن این مهارت به کودکان کوچک کار مشکلی است و والدین باید امیدوار باشند فردی که به خانه ی آنها تلفن زده است شرایط آنها را درک کند.
شما میتوانید برای حل این مشکل از دوستان یا خانواده تان بخواهید در زمان مشخصی به خانه ی شما تلفن بزنند و با فرزندتان حرف بزنند.
بنابراین وقتی خودتان مشغول حرف زدن با تلفن هستید ، میتوانید به فرزندتان قول بدهید که وقتی تلفنتان تمام شد ، عمه یا خاله اش به او تلفن می زند و او میتواند گوشی را بردارد و حرف بزند.
اگر مشغول حرف زدن با کسی هستید که او نیز کودکی هم سن و سال کودک شما دارد ، میتوانید چند دقیقه ای به کودکان اجازه دهید با هم حرف بزنند.
معمولا والدین بچه ها دوست دارند ، فرزندشان با بچه های دیگر تلفنی حرف بزند. کودک شما همچنین این فرصت را پیدا میکند که به دوستش تلفن بزند.