وضع کلی بنا به خوبی نشان می‌دهد که این امامزاده در اصل به نیایشگاهی بسیار قدیمی تعلق داشته است. این مجموعه با توجه به واحدهای مختلف آن و حالت غار مانندش، بیش از هر چیز به بنای یک معبد مهری شباهت دارد که از نظر حجم کار و دقت هنرمندانی که در امر حجاری آن دخیل بوده‌اند، می‌توان جزو نمونه‌های ارزنده ستایشگاه‌های کهن دانست. وجود قسمت‌هایی همچون محل لباس کَن روحانیون، محل تعلیم گروندگان به آیین مهر و محل فعالیت‌های نجومی علمای زرتشتی و محل برگزاری مراسم باشکوه خاص مهرپرستان، نشانگر عظمت و ارزش این معبد در مقایسه با سایر معابد می‌باشد.
این معبد در دوره اسلامی و زمان حکومت ایلخانیان دستخوش تغییراتی شد تا نشانه‌هایی از اسلام بر تن این معبد به یادگار بماند که به دلیل عدم مراقبت فقط بخش کوچکی از آن باقی مانده است.
ارسال نظرات
