
سقوط BDCها؛ زنگ خطر برای بازار ۱.۷ تریلیون دلاری اعتبار

ورشکستگی چند شرکت بزرگ و شفافیت پایین در صندوقهای BDC، موجی از نگرانی درباره سلامت صنعت اعتبارات خصوصی بهراه انداخته است. سرمایهگذاران با کاهش ارزش سهام و رشد هزینههای تامین مالی، چشمانتظار گزارشهای پرریسک فصل هستند.
به گزارش اقتصاد آنلاین، به نقل از بلومبرگ، یکی از ساختارهای محبوب سرمایهگذاری در بازار اعتبار خصوصی – یعنی BDCها – به عرصهی جدیدی از کشمکش بین معاملهگران و مدیران والاستریت تبدیل شده است؛ کشمکشی برای یافتن نشانههایی از ضعف در بازار.
BDCها (Business Development Companies) که نوعی صندوق معاملاتی هستند و وامهای اعتبارات خصوصی را به شکل صندوقهایی میپیچند که مانند سهام قابل معامله هستند، در پی ورشکستگیهای شرکتهای Tricolor Holdings و First Brands Group ضربه شدیدی خوردهاند. این اتفاق باعث شده بار دیگر نگرانیها درباره استانداردهای اعطای وام (Underwriting) و ارزشگذاریها در بازار ۱.۷ تریلیون دلاری اعتبار خصوصی شدت بگیرد.
هرچند این دو شرکت تأمین مالی قابل توجهی در بازار عمومی و از طریق بانکها داشتند، اما منشأ مشکلاتشان از ابزارهای مالی پیچیده و شفافیتنداشتهای بود که باعث بیاعتمادی سرمایهگذاران شد و بازار را نسبت به بحرانهای احتمالی دیگر در این بخش، نگران کرد. در نتیجه، BDCها به نقطهای برای بیان این ترسها تبدیل شدهاند.
مایکل اندرسون، رئیس جهانی استراتژی اعتبار در Citigroup گفت:
«در نبود شفافیت، ما نمیدانیم در سبدهای سرمایهگذاری اعتبار خصوصی چه میگذرد؛ بنابراین تا حدی در تاریکی حرکت میکنیم.»
سقوط سهام و نگرانی بازار:
سهام BDCها در روزهای اخیر به پایینترین سطح چند سال اخیر رسیدهاند.
نرخ بهرهی اوراق بدهی صادرشده توسط این شرکتها (برای جذب سرمایه) افزایش یافته و به بالاترین سطح از زمان بحران تعرفههای جهانی در آوریل رسیده است.
نرخهای بهرهی اضافی که برای جذب سرمایهگذاران در اوراق جدید پرداخت میشود (concessions)، بیش از دو برابر شدهاند — از حدود ۳ تا ۵ نقطه پایه، به بیش از ۱۲ نقطه پایه.
با وجود کمی آرام شدن بازار در این هفته، نگرانی سرمایهگذاران درباره کیفیت وامهای موجود در پرتفوی BDCها همچنان پابرجاست. همه منتظرند ببینند افشای درآمدهای آینده BDCها چه خواهد بود.
واکنشها و جدال لفظی:
جیمی دیمون (مدیرعامل JPMorgan) به پایین بودن قیمت سهام BDCها نسبت به ارزش دفتری آنها اشاره کرد و هشدار داد که سرمایهگذاران باید با دقت بیشتری به این حوزه نگاه کنند.
در واکنش، مارک لیپشولتز از شرکت Blue Owl Capital به دیمون کنایه زد و گفت:
«بهتر است اول به وضعیت خانهی خودت نگاه کنی!»
پیامدهای نرخهای بهره بالاتر:
اگرچه کاهش قیمت سهام BDCها بیشتر برای سهامداران مشکلساز است، اما افزایش نرخ بهرهی بدهی این صندوقها، هزینهی تأمین مالی مدیران را بالا میبرد و توانایی آنها در اعطای وامهای رقابتی را کاهش میدهد.
فینیان اوشی، تحلیلگر Wells Fargo
«ضعف در صدور بدهی BDCها بیشتر به خاطر کاهش چشمانداز رشد سهام در این کلاس دارایی است، نه نشانهای از مشکل اعتباری.»
دیدگاه مدیران سرمایهگذاری:
برخی معتقدند که ماهیت قابل معامله بودن BDCها – یعنی اینکه سرمایهگذاران میتوانند در هر زمان سهم خود را بخرند یا بفروشند – باعث میشود ارزش این صندوقها بیش از حد تحت تأثیر نوسانات احساسات بازار قرار گیرد و دارندگان سهم، در صورت فروش در زمان افت، متحمل ضررهای سنگین شوند.
– جان کریسمس، هممدیر بخش توسعه کسبوکار در HPS Investment Partners گفت:
«شما در واقع ریسک سهام را به پرتفوی اعتبار خود اضافه میکنید.»
نتیجهگیری:
بازار BDCها به عنوان یکی از ابزارهای اصلی در بازار اعتبار خصوصی، اکنون در میانهی بحران اعتماد و نبود شفافیت قرار دارد. فشارها بر این ابزارها ممکن است در کوتاهمدت افزایش یابد، بهویژه اگر ورشکستگیهای دیگری رخ دهد یا گزارشهای مالی آتی وضعیت را وخیمتر نشان دهند.
منبع:بلومبرگ