طرح جنجالی مجلس درباره کاهش سن ورود به مدرسه / این طرح اجرا خواهد شد؟

کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس در حال بررسی طرحی است که سن ورود کودکان به مدرسه را کاهش میدهد. این موضوع هنوز تصویب نشده، اما بحثها و نگرانیها در جامعه به سرعت مطرح شده است.
به گزارش اقتصادآنلاین، احسان عظیمیراد، سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس، توضیح میدهد که این طرح با عنوان «تقویت نظام آموزش و پرورش» مطرح شده و هدف آن رفع ناهماهنگیهای سیاستگذاری و اجرایی در حوزه تعلیم و تربیت است. یکی از محورهای اصلی طرح، کاهش سن ورود به پایه اول دبستان به ۵ سال تمام است.
او افزود: «موضوع در کمیسیون بررسی شده، برخی موارد تصویب و برخی ایرادات آن مشخص شده است. مراحل بررسی این طرح تا دو یا سه ماه آینده به اتمام میرسد و سپس برای تصویب نهایی به صحن مجلس میرود. در صورت تصویب، اجرای آن ممکن است سه یا چهار سال آینده آغاز شود.»
پیشدبستانی اجباری نیست
حمیدرضا شیخالاسلام، معاون وزیر آموزش و پرورش، تأکید میکند که تاکنون هیچ برنامه یا مصوبهای مبنی بر اجباری شدن دوره پیشدبستانی یا تغییر ترکیب مقاطع تحصیلی وجود ندارد. او گفت: «تمام خبرهای منتشر شده در این زمینه صرفاً گمانهزنی رسانهای است.»
مرکز پژوهشهای مجلس نیز در تلاش است تا طرحی برای اعتباربخشی به دوره پیشدبستانی آماده کند که هدف آن افزایش نرخ پوشش کودکان در دو دوره پیشدبستانی ۱ و ۲ است.
نظر کارشناسان، مخالفت با کاهش سن
موسیالرضا کفاش، معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش، با استناد به مطالعات انجام شده میگوید: «کاهش سن ورود به پایه اول دبستان به ۵ سال به نفع کودکان نیست. سن ۶ سالگی فعلی، بهترین سن برای ورود به مدرسه است و تسریع تحصیلی با پنج سال کامل توصیه نمیشود.»
کودک، ربات نیست
فاطمه علایی، روانشناس، تأکید میکند که کودکان نباید مانند روبات آموزش ببینند: «کودک در هر مرحله زندگی توانایی خاصی برای یادگیری دارد و نمیتوان مفاهیم را به زور به او منتقل کرد.»
او توضیح میدهد که هنوز تعریف دقیق و روشنی از سن کودکی در کشور نداریم و آموزش زودهنگام بدون آمادهسازی مهارتها و بازیهای مهارتمحور، نه به کودک و نه به سیستم آموزشی کمکی نمیکند. علایی افزود: «کودکان ممکن است از نظر روانی و عاطفی برای ورود زودهنگام به مدرسه آماده نباشند و این مسئله میتواند اشتیاق یادگیری آنها را کاهش دهد.»
ضرورت مهارتآموزی و بازیمحوری
این روانشناس تأکید میکند که آموزش مهارت زندگی باید در رأس برنامههای آموزشی برای کودکان زیر ۶ سال قرار گیرد: «کودک باید بتواند تحمل شکست را بیاموزد، بازی کند، کشف کند و تجربیات واقعی کسب نماید. وقتی مهارتهای زندگی را از سن پایین آموزش دهیم، زمینه موفقیت در زندگی شخصی نیز فراهم میشود.»
او افزود: «امروز جامعه ما با افرادی مواجه است که ممکن است تحصیلکرده باشند اما مهارتهای زندگی، سواد عاطفی یا مالی ندارند. این خلأ آموزشی باید قبل از هر تغییر در سن ورود به مدرسه برطرف شود.»