
نفوذ واقعی در دل قدرت رخ داد، نه در اصلاحطلبان/ با فاصله گرفتن از آتشبس، نقض آن سختتر میشود

اسماعیل گرامیمقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی، در گفتوگو با اقتصادآنلاین اظهار داشت: «پس از جنگ ۱۲روزه، ایران در موقعیتی قرار دارد که میتواند از موضع قدرت و با دست بالا مذاکره کند؛ نفوذ واقعی نیز نه از اصلاحطلبان، بلکه از درون قدرت اتفاق افتاد.
اسماعیل گرامیمقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی، در گفتوگو با خبرنگار سیاسی اقتصادآنلاین، با تأکید بر لزوم بهرهگیری از فضای پساجنگ، اظهار داشت: «دیپلماسی دولت باید بسیار پویا، سازنده و دارای دستاورد باشد؛ در عین حال، ضعفهای اطلاعاتی و امنیتی باید شناسایی و ترمیم شود.»
وی گفت: «ما همیشه با واژهی “شرایط حساس کنونی” مواجه بودیم، بهطوریکه هر بار از ماجرایی به ماجرای دیگر، اتفاقات در ایران به تعویق میافتاد، اما امروز ما در شرایط پساجنگ هستیم. در شرایطی قرار داریم که جنگی ۱۲ روزه میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم اشغالگر قدس، با حمایت تمامقد ناتو و جهان غرب علیه ما به وقوع پیوست و در نهایت، مردم، توان نظامی و رهبری کشور با هم توانستند از غرور ملی دفاع کنند.»
گرامیمقدم با تأکید بر دشواری بازگشت به جنگ برای هر دو طرف، افزود: «هرچقدر از پایان جنگ فاصله میگیریم، احتمال بازگشت به آن نیز دشوارتر میشود. وقتی جنگی تمام میشود، اگر آتشبس طی یکی دو روز نقض نشود، در هفتهها و ماههای بعد هم نقض آن سختتر خواهد شد؛ بنابراین اکنون زمان آن است که دیپلماسی دولت بسیار پویا، سازنده و دارای دستاورد باشد و همزمان باید مشخص شود که طرف مقابل چه میخواهد تا به جنگ منتهی نشود.»
وی در ادامه اظهار داشت: «در عین حال، باید آمادگی نظامی کشور نیز ارتقاء یابد. این اسرائیلیها بودند که جنگ را آغاز کردند؛ در حالیکه ما در حال مذاکره با آمریکا بودیم. حمله آنان بدون مجوز سازمانهای بینالمللی و در تضاد با قوانین بینالملل صورت گرفت. این نشان داد که پایههای دموکراسی در جهان امروز لرزانتر از گذشته شده است.»
سخنگوی حزب اعتماد ملی تصریح کرد: «فوکویاما در سال ۹۸ میلادی، پایان تاریخ را پیشبینی و هزاره سوم را دوره نظام لیبرالدموکراسی خواند؛ اما امروز میبینیم که آن نظریه فرو ریخته است. کشوری که در حال مذاکره بود، مورد حمله نظامی قرار گرفت و ۶۰ هزار نفر انسان، زن، کودک، پیر و جوان، در غزه کشته شدند و مجامع بینالمللی، اروپا و آمریکا با سکوت مطلق فقط نظارهگر بودند. جهان امروز به اوج سنگدلی و بیرحمی رسیده است.»
وی گفت: «با وجود چنین شرایطی، ما چارهای نداریم جز اینکه آمادگی نظامی کشورمان را ارتقا دهیم. جنگ اخیر، ضعفهایی در زمینه اطلاعاتی و نظامی ما را نشان داد که باید ترمیم شود و همزمان، توان موشکیمان نیز تقویت شود. اما در کنار آن، دیپلماسی باید در راستای حفظ منافع ملی و دور نگه داشتن کشور از جنگ بهکار گرفته شود.»
گرامیمقدم افزود: «در فضای پس از جنگ ایران و اسرائیل، ما با پدیدهای متفاوت از نفوذ مواجه شدیم؛ نفوذی که واقعی بود و در دل قدرت اتفاق افتاد، نه در میان جریان اصلاحطلب. همانگونه که پیشتر همواره هشدار داده بودم، کسانی که قدرت دارند، مجرای نفوذ هستند، نه کسانی که فقط دیدگاه متفاوتی ابراز میکنند.»
وی تصریح کرد: «در گذشته، برخی ارکان قدرت چند اظهار نظر را مصداق نفوذ میدانستند و اصلاحطلبان را متهم میکردند، اما روشن شد که اصلاحطلبان در قدرت نبودند و اتفاقاً نفوذ از سوی همانهایی رخ داد که در قدرت بودند. این واقعیت بایستی حکومت را هوشیار کرده باشد و حفرههای اطلاعاتی و امنیتی باید جدی گرفته و بسته شوند.»
وی در ادامه گفت: «دستگاههای امنیتی کشور باید از موازیکاری دست بردارند. قانونی که در مجلس تصویب شد و بررسی صلاحیتها را بر عهده دو دستگاه امنیتی گذاشت، موجب اتلاف وقت، انرژی و منابع شد. ما ۶۰۰ هزار مدیر و کارمند دولتی و نیمهدولتی داریم. بررسی صلاحیت این افراد، آنهم توسط دو نهاد امنیتی، زمانبر و غیرضروری است و موجب تحلیل رفتن توان دستگاههای اطلاعاتی برای مقابله با تهدیدات اصلی میشود.»
وی تأکید کرد: «در عین تقدیر از زحمات دستگاههای امنیتی کشور، اما این موازیکاری و درگیر شدن در وظایف غیرضروری، از نقاط ضعف ساختاری است و باید اصلاح شود. امنیت کشور، پیش از آنکه به ابزارهای سخت وابسته باشد، نیازمند انسجام و تمرکز در مدیریت اطلاعاتی است.»
سخنگوی حزب اعتماد ملی درباره روند مذاکرات ایران و آمریکا نیز گفت: «به هر حال ما در حال مذاکره بودیم و در میانه آن، مورد حمله نظامی قرار گرفتیم. این اقدام، غیراخلاقی، غیردموکراتیک و مغایر با حقوق بینالملل بود. اما نباید در گذشته قفل شویم. اکنون برای حفظ منافع ملی، باید راهی پیدا کرد تا تحریمها برداشته شود و ابهامات موجود حل گردد.»
وی افزود: «آمریکا پس از جنگ متوجه شد که ایران لقمه آسانی نیست و نمیتوان با حمله نظامی آن را به زانو درآورد؛ بنابراین ما امروز در موقعیتی هستیم که میتوانیم با دست بالا مذاکره کنیم. اگر پیشتر قدرت دفاعی ایران را نادیده میگرفتند، امروز دیگر چنین تصوری ندارند. ما باید عملگرایانه برخورد کنیم و از موضع قدرت و با در نظر گرفتن واقعیتها، بهسوی تفاهم برویم. به هر حال، ایران و آمریکا دیر یا زود باید راهی برای تفاهم پیدا کنند.»