مسیر درآمدزایی از صنعت توریسم

رقمی که نسبت به کل فروش سالانه نفت یعنی سالی چند میلیون بشکه، با احتساب میزان گردشگرانی که سالانه به کشور وارد می‌شوند، قابل توجه خواهد بود. با این حال شرایط کنونی کشور در صنعت گردشگری حاکی از آن است که درآمدهای ارزی حاصل از گردشگری به دلیل بی‌توجهی به این بخش و عدم رغبت سرمایه‌گذاری در آن بسیار ناچیز است

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از کسب و کار ، محمدحسین پیمان افزود: این میزان درآمد اهمیت گردشگری در اقتصاد کشور به ویژه با رویکرد اقتصاد مقاومتی و عدم وابستگی به نفت را نمایان می‌سازد.وی در بخشی دیگر از سخنرانی خود افزود: 16 در صد جمعیت جهان گردشگر هستند که تعداد آنها حدود 1.2 میلیارد نفر است. در این میان حدود220 میلیارد دلار هزینه حمل و نقل این تعداد گردشگر در جهان است.

وی افزود: در ایران هدف‌گذاری در صنعت گردشگری رساندن تعداد گردشگران ورودی از 5 میلیون ب 25 میلیون نفر است.وی تصریح کرد: گردشگری از سه منظر عرضه، تقاضا و توسعه پایدار برای کشور اهمیت دارد. بنابراین با توجه به این سه منظر باید نظام تصمیم‌سازی مناسبی داشته باشیم که پایه‌های آن را آمار و اطلاعات و بررسی و مطالعه این ابعاد در استان‌ها تشکیل می‌دهد.

وی از جمله مطالعات مهم در این زمینه را، شناسایی ظرفیت‌های بالقوه استان‌ها و تبدیل آنها به ظرفیت‌های بالفعل و موثر و تغییرات ناشی از گردشگری و همچنین بررسی زیر ساخت‌های لازم برای گردشگری استان‌ها از جمله حمل و نقل و اسکان ذکر کرد.

پیمان تاکید کرد: نقش آمار و اطلاعات در این عرصه بسیار مهم است، چرا که گردشگری با راهبرد و به‌طور استراتژیک در استان‌ها باید برنامه‌ریزی شود. وی افزود: گردشگری نه تنها از جنبه اقتصادی بلکه از جنبه تعاملات فرهنگی کشور‌ها اهمیت دارد.

پیمان در ادامه افزود: براساس آخرین نتایج طرح‌های آمارگیری مرکز آمار ایران، سالانه 55 درصد خانوارها در ایران سفرهای داخلی و 1، 36درصد از آنها در هر فصل، سفر‌های خارجی دارند. همچنین 57 درصد خانوارها در سفر‌های داخلی اقامت شبانه داشته و 63 در صد از آن در خانه آشنایان و اقوام خود اقامت می‌گزینند. 77 در صد سفر‌ها جنبه تفریحی و 11 درصد آنها، گردشگری سلامت است. وی در ادامه مسافرپذیرترین استان‌ها را استان‌های گیلان، مازندران و خراسان رضوی و مسافرفرست‌ترین استان‌ها را استان‌های تهران و گیلان ذکر کرد.

همچنین ایجاد رستوران‌هایی که بتوانند غذاهای بین‌المللی را به گردشگران خارجی عرضه کنند خود زمینه‌سازآموزش و اشتغال است. براساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، ایران رتبه دهم جاذبه‌های باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبه‌های طبیعی را در جهان داراست.

روح‌ا... احمدزاده‌کرمانی، معاون سابق رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی:

اصلاح نگرش به گردشگری

متاسفانه اقتصاد ایران به‌شدت اقتصاد رانتی و وابسته به نفت است. به عبارتی این اقتصاد هنوز هم وابسته به نفت است و در بودجه هم به جای اینکه هر سال درآمدهای غیرنفتی کاهش پیدا کند، اما برعکس افزایش پیدا کرده و این وابستگی به نفت هر سال زیادتر شده است. در دنیای امروز دو حوزه وجود دارد که در حال گسترش است و درآمدهای ملی دارد. یکی صنعت توریسم است و یکی ICT  یعنی فناوری اطلاعات و ارتباطات، ما شاهد خواهیم بود در دهه پیش رو سهم این دو افزایش پیدا می‌کند، یعنی سهم این دو در درآمدهای ارزی و ملی سهم چشمگیری در اقتصادهای دنیا خواهد بود. همین الان در کشور ترکیه بالغ بر 30 درصد درآمدهای ارزی به صنعت توریسم اختصاص دارد که ما از آن غفلت کردیم و سهم ما به یک درصد هم نمی‌رسد، اما آنچه باید گفت این است که برای اینکه صنعت توریسم را شکوفا کنیم و صنعت درآمدزایی آن را افزایش دهیم باید به دو عامل توجه کنیم؛ اولی تحول در نگرش حاکمیتی به معنای کلی یعنی ساختارهای تصمیم‌گیر و سیاست‌گذار اعم از دولت و قوه قضائیه  یعنی این بخش دچار تحول نگرشی شود و ما آثار آن را در بسته‌های سیاستی در لوایح تقدیمه دولت به مجلس و درقوانین و در نحوه تعامل قوه قضائیه و... ببینیم. عامل دوم موثر در توسعه صنعت گردشگری تحول در نگرش اجتماعی به معنای عام است، یعنی جامعه ما باید به این جمع‌بندی برسد که حوزه گردشگری علاوه بر تاثیرات مذهبی، اجتماعی و فرهنگی که دارد فواید مهم دیگری هم دارد. این دو باعث می‌شود میل سرمایه‌گذاری در توریسم زیاد شود. بنابراین به‌طور کلی اگر بخواهیم به چند مولفه توجه کنیم، یکی نگرش حاکمیتی است تا حاکمیت قوانینی را وضع کند که در جهت ساده‌سازی و هموار کردن سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه صنعت گردشگری باشد. اگر بنگاه اقتصادی  خارجی بخواهد وارد کشور شود . با انبوهی از قوانین دست و پاگیر مواجه است، در صورتی که دولت باید این قوانین را تسهیل کند، به قول سرمایه‌گذاران اگر دست ما را نمی‌گیرند پای ما را باز بگذارید، اما بخش عمده قوانین دست و پاگیر است. اگر دقت کنیم سالانه 70 میلیون گردشگر از پاریس دیدن می‌کنند و از سویی در کشوری مثل ترکیه سرمایه‌گذاری در گردشگری تسهیل شده، به‌طوری که از کشور ما نیز سالی 3 میلیون گردشگر به ترکیه می‌روند . ما باید یک عزم در حاکمیت برای تغییر قوانین داشته باشیم. حاکمیت باید به بخش خصوصی هشدار بدهد و راه را برای آن هموار سازد. نکته دوم این است که اگرچه بحث‌های امنیتی در جهت حفظ منافع ملی منطقی است اما نگرش امنیتی نباید به مانعی برای ورود سرمایه‌گذاران تبدیل شود و آسیب‌زا باشد. بنابراین اصلاح و منطقی‌سازی قوانین برای ورود گردشگران نباید عامل فرار سرمایه باشد. مساله دیگر این است که ما یارانه‌ای برای تشویق بخش خصوصی در نظر بگیریم دولت باید به معنای واقعی الهام بخش بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در گردشگری باشد . از جمله بخش‌های سرمایه‌گذاری در زیر ساخت‌های گردشگری حمل و نقل ریلی، دریایی و هوایی است. اما متاسفانه بخش خصوصی انگیزه کمی برای سرمایه‌گذاری دارد.