چه کسی رییس سازمان برنامه می شود؟
گزینه های متعددی برای ریاست سازمان برنامه در دولت روحانی مطرح هستند. اما بسیاری از این گزینه ها برای اهل فن و برای کسانی که شرایط را می شناسند گزینه هایی غیر قابل حصول و حتی غیر قابل مطرح شدن هستند! اما رییس اولین سازمان برنامه در دولت روحانی که خواهد بود؟
گزینه های متعددی برای ریاست سازمان برنامه در دولت روحانی مطرح هستند. اما بسیاری از این گزینه ها برای اهل فن و برای کسانی که شرایط را می شناسند گزینه هایی غیر قابل حصول و حتی غیر قابل مطرح شدن هستند!
به گزارش اقتصاد آنلاین، تابحال نام های محمدعلی نجفی، محمدرضا نوبخت، مسعود روغنی زنجانی، تاجگردون، مسعود نیلی، برادران شرکا، ستاری فر ، عباس آخوندی، نهاوندیان و علینقی مشایخی در محافل مختلف شنیده شده است. اما از این میان تنها 2-3 نفر از آنها شانس واقعی برای کسب کرسی سازمان مدیریت را دارند.
اول باید دانست با توجه به بحران هایی که روبروی کشور است، ریاست سازمان برنامه بسیار با اهمیت است و نمی توان از کنار آن براحتی گذشت. حتما باید کسی به ریاست سازمان برنامه برسد که حداقل بتواند روزانه بیشتر از 15 ساعت کار کند. همچنین باید هم اقتصاددان باشد و هم کار اجرایی کرده باشد و هم سیاسی باشد و فضای سیاسی را بشناسد. نمی توان سازمان برنامه را به دست افراد کاملا علمی ولی بدون پشتوانه سیاسی سپرد. چرا که ریاست سازمان برنامه یک پست کاملا سیاسی است هرچند که نیاز به پشتوانه علمی نیز دارد.
با این حساب محمدعلی نجفی به دلیل بیماری و روغنی زنجانی به دلیل خارج از ایران بودن از بین گزینه ها جذف می شوند. همچنین محمدرضا نوبخت به دلیل نداشتن پست اجرایی متناسب قبل از این و نیز در نظر گرفته شدن برای وزارت اقتصاد عملا نمی تواند در سازمان برنامه باشد.
مسعود نیلی نیز سابقه اجرایی کافی ندارد و پیش از این بیشتر در کارهای علمی و آکادمیک فعال بوده است. نیلی می تواند به عنوان معاون اقتصاد کلان سازمان برنامه هم مفید باشد و هم موثر.
برادران شرکا نیز با وجود این که با روحانی در مجمع کار کرده است اما بدلیل نداشتن پست اجرایی و نیز پشتوانه سیاسی شانسی ندارد. ستاری فر و علینقی مشایخی هم همین وضعیت را دارند وحداکثر می توانند به عنوان معاونت های سازمان فعالیت کنند.
نهاوندیان نیز رییس اتاق ایران است. اما شنیده ها حاکی است که نهاوندیان تمایلی به حضور در سازمان برنامه نشان نداده و هرچند در کنار روحانی قرار گرفته است اما ترجیح می دهد در اتاق ایران بماند. و از این طریق به روحانی کمک کند.
با این حساب به نظر می رسد که شانس تاجگردون و آخوندی برای حضور سازمان مدیریت و برنامه ریزی از دیگر گزینه ها بیشتر است. تاجگردون نایب رئیس کمیسیون برنامه وبودجه مجلس و همچنین معاونت اقتصادکلان سابق سازمان پیش از انحلال است. آخوندی نیز در دوران هاشمی وزیر مسکن بوده و از نزدیکان ناطق نوری است.
به نظر می رسد که حضور مسعود نیلی در یکی از معاونت های کلیدی سازمان مدیریت و برنامه ریزی در کنار شخصی سیاسی و البته با پشتوانه علمی بسیار مفید و موثر باشد. از سوی دیگر، برخی اخبار نشان می دهد در صورت بازگشت محمد طبیبیان به ایران از او نیز به عنوان یکی از مشاوران سازمان مدیریت و برنامه ریزی مشورت گرفته می شود. از طبیبیان به عنوان یکی از برجسته ترین اقتصاددانان ایرانی که توانست در دوره جنگ و پس از آن سکان برنامه ریزی اقتصاد کشور را دست بگیرد نام برده می شود. او نویسنده برنامه اول توسعه محسوب می شود. اما بر حسب اخبار، طبیبیان خود علاقه ای به حضور در سازمان و برعهده گرفتن پست های اجرایی ندارد. اگر او خود تمایل به حضور داشته باشد می تواند در کنار یک چهره سیاسی، به عنوان یکی از معاونت های موثر سازمان مطرح باشد. همچنین از میان معاونان پیشین سازمان مدیریت و برنامه ریزی، علینقی مشایخی نیز بخت دوباره حضور در سازمان را دارد.