جست‌وجوی همیشگی برای یافتن جای پارک
کمبود پارکینگ در پایتخت به مرحله بحرانی رسیده است، به گونه‌ای که شهروندان برای تردد با خودروهای خود دغدغه جای پارک را دارند.
از این رو کمبود پارکینگ از مشکل گذشته و اکنون به معضل تبدیل شده است، معضلی که نتیجه نیندیشیدن تمهیدات لازم است. گرچه بارها و بارها وعده‌هایی برای حل این معضل داده شده، اما همچنان شهروندان تهرانی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، چرا که راهکارها آن‌چنان که باید عملی نشده و در این بین تنها ناامنی روانی، اتلاف وقت و هزینه، خشونت و... در میان شهروندان افزایش یافته است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان ، کافی است که در یکی از خیابان‌های پر تردد تهران کار ضروری داشته باشید، آن گاه مجبورید چند مرتبه خیابان را بالا و پایین کرده تا یک جای پارک مناسب گیر بیاورید. البته پر واضح است که در بیشتر مواقع ناچارید به پارک دوبله نیز تن دهید، به ویژه اگر منطقه اداری و تجاری باشد. تک تک این لحظات برای شهروندان تهرانی آشناست، چرا که بارها و بارها خود در چنین وضعیتی گیر افتاده اند و در این میان گاهی یافتن جای پارک سر انجام ناگواری داشته و موجب دعوا میان شهروندان نیز شده است. از سوی دیگر، ساخت انواع مراکز تجاری نیز به این مساله دامن زده است؛ مراکزی که اغلب با کمبود ظرفیت پارکینگ مواجهند و مشکلاتی را برای شهروندان به وجود آورده‌اند. معضل کمبود پارکینگ موجب اتلاف وقت مردم نیز می‌شود، آن‌چنان که به گفته کامران اخباری، معاون اجرایی سازمان ترافیک هر راننده در تهران به منظور پیدا کردن جا برای پارک خودرو به‌طور میانگین 15 دقیقه وقت صرف میکند و این گونه است که نقش مدیران شهری در حل این معضل پر رنگ‌تر می‌شود، چرا که از طرفی ساخت پارکینگ‌های مکانیزه در مناطق پر تراکم موجب آرامش خاطر شهروندان می‌شود و از طرف دیگر معضل کمبود پارکینگ ارتباط مستقیمی با افزایش ترافیک دارد.
بنابراین متولیان امر میتوانند با ساماندهی این مساله ترافیک ساکن در منطقه را مدیریت کنند. البته معضل کمبود جای پارک به تازگی ایجاد نشده بلکه روزبه‌روز به علت افزایش جمعیت پایتخت نشینان، استفاده از خودروهای شخصی و رشد مراکز تجاری تداوم یافته است. یکی از اعضای شواری شهر در اولین ماه سال گذشته گفت که موضوع کمبود پارکینگ‌های شهر تهران یکشبه و یکساله حل نمی‌شود. محمد حقانی با اشاره به کمبود پارکینگ در شهر تهران اظهار کرد: این امر یک مشکل جدی برای شهرداری و شورا بوده است. به همین دلیل به دنبال یک راهکار اساسی برای حل این موضوع هستیم. او عنوان کرد: با استفاده از یک فرهنگ درست در مورد پارکینگ‌های شهر تهران می‌توان این موضوع را تا حدودی حل کرد، چرا که بیشتر افرادی که در منازل خود دارای پارکینگ شخصی هستند، به دنبال استفاده از پارکینگ‌های خود نبوده و خودروهای خود را مقابل منازل خود پارک می‌کنند. عضو شورای شهر تهران ادامه داد: در مورد این امر باید فرهنگسازی جدی صورت گیرد، چرا که برای این امر با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم. او با بیان اینکه باید از زیرساخت‌ها برای رفع کمبود پارکینگ استفاده شود، یادآور شد: در مورد این امر راهکارهای خوبی صورت گرفته اما بسیار ضعیف است و هنوز اتفاق مهمی درباره رفع کمبود در شهر رخ نداده است. به گزارش باشگاه خبرنگاران، او با تاکید بر اینکه به علت عدم نقدینگی، تکمیل زیرساخت‌ها با مشکل روبه‌روست، تصریح کرد: فعلا وضعیت پارک خودروهای شهر به صورت دوبله و سوبله می‌ماند تا یک فکر اساسی برای حل این موضوع شود.
تلاش برای کاهش مشکل کمبود پارکینگ
البته باید به گران بودن بهای زمین برای اختصاص آن به پارکینگ هم توجه کرد، چرا که این مساله تاثیر شگرفی بر عدم علاقه سرمایه‌گذاران به ساخت پارکینگ دارد. بر اساس برنامه پنج‌ساله دوم شهرداری تهران، پایتخت به 60هزار پارکینگ مسقف نیاز دارد و در صورتی که این تعداد پارکینگ تامین شود، بخشی از نیازهای شهروندان برطرف خواهد شد. از این رو باید سرمایه‌گذاران به ساخت پارکینگ تشویق شوند. «احداث پارکینگ به ویژه در مرکز شهر به دلیل قیمت بالای زمین، هزینه بالایی دارد و باید با ارائه بسته‌های تشویقی و سیاست‌های جبرانی، سرمایه‌گذاران ترغیب شوند تا سرمایه خود را در راستای پارکینگ سازی به کار گیرند.» این اظهارنظر تیر سال گذشته در حالی توسط معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران انجام شد که او از تلاش مدیریت شهری برای حل معضل کمبود فضای پارک خودرو در محدوده مرکزی پایتخت خبر داد.
به گفته جعفر تشکری هاشمی موضوع دیگری که باعث عدم علاقه سرمایه‌گذاران به ساخت پارکینگ می‌شود، نرخ پایین تعرفه پارکینگ‌هاست، چراکه با تعرفه‌های موجود هیچ‌سرمایه‌گذاری رغبت نمی‌کند نسبت به پارکینگ‌سازی اقدام کند. از این رو، باید به سمت و سویی برویم که دارندگان خودرو به این باور برسند که باید هزینه پارک خودرو خود را بپردازند و تعرفه پارکینگ واقعی شود. به گزارش ایسنا، او با تاکید بر قیمت بالای زمین و مقرون به صرفه نبودن پارکینگ‌سازی برای سرمایه‌گذاران در شرایط موجود اعلام کرد: در نظر داریم در زیر معابری که کاربری خاصی ندارند با ایجاد پارکینگ‌های زیر سطحی امکان پارک خودرو فراهم شود، ضمن اینکه توسعه پارکینگ‌های مکانیزه در اماکن عمومی از دیگر ملاحظات مورد نظر است و علاوه بر این، اقداماتی نظیر استقرار پارکینگ‌های مکانیزه چرخ و فلکی در مناطق پر تراکمی مانند منطقه 10 را مورد توجه قرار داده‌ایم.
ممنوعیت دریافت پول توسط پارکبانها
ماجرای نارضایتی شهروندان به کمبود فضا برای پارک خودروها ابعاد مختلف دیگری هم دارد، چرا که اخذ پول نامتعارف توسط پارکبانان صدای اعتراض مردم را نیز درآورده است. از طرفی در قوانین نیروی انتظامی قانونی درباره فعالیت پارکبانها وجود ندارد و از طرف دیگر شهرداری بر فعالیت پارکبانان پافشاری میکند. گرچه رئیس پلیس راهور ناجا اعلام کرده که پارکبانها میتوانند حضور داشته باشند، اما اجازه دریافت وجه نقد از شهروندان را ندارند. در بسیاری از مواقع بدون ارائه وجه نمی‌توان پارک‌های حاشیه‌ای انجام داد. با وجود این، اکنون پارکبانها به جای نظم دهی به شرایط موجود به فکر امرار معاش خود از این راه هستند؛ مساله‌ای که سال گذشته مهدی چمران، رئیس شواری شهر تهران، هم به آن اشاره کرد.
رواج بی‌اعتنایی به قانون
یکی از اعضای شورای شهر درباره کمبود پارکینگ در تهران می‌گوید: از نظر قانون و مقررات در این زمینه نقص آن‌چنانی نداریم، اما عمده‌ترین مشکل ما این است که قوانین به بهانه‌های مختلف اجرا نمی‌شوند و این مساله به شهروندان و مجریان برمی گردد. علی صابری می‌افزاید: بنده به اجرای قانون به شکل سخت معتقدم، اما بارها در ملاقات مردمی دیده ام که فردی متعهد شده در شعاع 200 متری برای املاک پارکینگ تامین کند، اما از این تعهد سرباز زده و بدون تامین پارکینک املاک را به مردم فروخته است. او اظهار میکند: از این رو افرادی که این املاک را خریداری کرده اند، نمی‌توانند سند بگیرند. او ادامه می‌دهد: در بسیاری مواقع پشت قوانین راه نمی‌رویم و به آن دقت نمی‌کنیم. بنابراین املاک مسکونی و تجاری بدون پارکینگ خرید و فروش می‌شوند که البته بخشی از مشکلات جامعه به بازار عرضه و تقاضا بر می‌گردد.
صابری اضافه میکند: فرض کنید مردم املاک بدون پارکینگ را خریداری نکنند؛ این مساله باعث می‌شود که قانون شکنان دیگر به فعالیت خود ادامه ندهند. این عضو شورای شهر توضیح می‌دهد: حدود سه‌هزار پرونده در مناطق داشتیم که صاحبان املاک قادر به تامین پارکینگ نبودند. گرچه تعهد به تامین پارکینگ کرده بودند، اما انجام این تعهد امکانپذیر نبود. صابری عنوان میکند: البته اگر پارکینگ عمومی هم ساخته شود از مکانیزم حقوقی برخوردار نیست و دوباره با انبوهی از پرونده‌های قضائی مواجه هستیم. از این رو ناچار می‌شویم که قوانین را لغو کنیم. او بیان میکند: قانونی که سفت و سخت برقرار شود باز امکان تخلف از آن وجود دارد، چه برسد به زمانی که قانونی لغو شود، چرا که افراد با خود می‌گویند وقتی با متخلفان برخورد نمی‌شود پس ما هم می‌توانیم تخلف کنیم. صابری اظهار میکند: باید حقوق شهری را به مردم و مسئولان آموزش دهیم. جای تاسف دارد که ما با برج سازی و مال سازی مدرن شده ایم، اما از نظر نگاه به مسائل فرهنگی در قالب سنتی باقی مانده ایم و این مستلزم این است که متخصصان حقوق زندگی شهری در راس امور قرار بگیرند.
او تاکید میکند: باید تبعات عرضه و تقاضا را به مردم آموزش دهیم و برای مثال بیاموزیم املاک بدون پارکینگ را خریداری نکنند. صابری بیان میکند: مدیریت شهری واژه شیکی است و حتی یک رشته تحصیلی هم دارد، اما بیشتر لوکس است تا اینکه برای مسائل شهری کارآمد باشد. تا زمانی که وضعیت به همین شکل باشد آش همان آش و کاسه همان کاسه است. باید مدیریت شهری نگاه دیگری به شهر داشته باشد و مشکلات را به صورت کارشناسی بررسی و رفع کند.
