چرا برانکو با وجود باخت پرسپولیس میخندد؟
باخت دیروز پرسپولیس مقابل نفت آبادان تلنگری جدی برای برانکو و شاگردانش بود.
اگر اختلاف امتیازی بسیار زیاد بین پرسپولیس و تیمهای پایینتر از خودش وجود نداشت، باخت دیروز قرمزها مقابل نفت آبادان آنها را وارد بحران میکرد. اما حالا این بازی فقط یک تلنگر برای برانکو و شاگردانش بود. آنها پنج هفته تا پایان لیگ فرصت دارند و شاید از امروز به بعد بیشتر از اینکه به فکر قهرمانی زود هنگام باشند، در مسیر یک قهرمانی مطمئن حرکت کنند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبرآنلاین ، بعد از پیروزی مقتدرانه پرسپولیس مقابل تراکتورسازی، تیم برانکو فرصت این را پیدا کرد که فقط در سه برهه حساس امتیاز از دست بدهد و باز هم صدرنشین باشد. خاطری آسوده که برای هواداران پرسپولیس حتی با بیشتر شدن اختلاف، یک خوشحالی پایدار به همراه داشت. ولی نکته قابل توجه این است که اگر تراکتور دیروز در دربی تبریز متوقف نمیشد، برانکو و تیمش یکی از این سه فرصت را از دست داده بودند. هرچند از دید برخی کارشناسان، پرسپولیس هنوز به پله آخر نرسیده و در کنار همه اتفاقات، عطش استقلال برای رسیدن به صدر را هم باید حس کند. اینکه طرفداران پرسپولیس از باخت تیمشان خیلی ناراضی نباشند و به اختلاف امتیاز ایجاد شده چشم داشته باشند، پاداشی است که برانکو به آنها داده است.
ولی همینها استرس عملکرد پرسپولیس در آسیا را دارند. تیمی که بعد از پایان دور رفت بازیها چهار امتیازی است و برای صعود حداقل باید دو بازی از سه بازی دور برگشت خودش را ببرد. از نگاه فوتبالی هم میشود به این نتیجه رسید که عملکرد قرمزها در لیگ به شدت روی آیندهشان در لیگ قهرمانان تاثیر دارد. مخصوصا اینکه فضای اطراف پرسپولیس کمی ملتهب است و هر لحظه امکان یک انفجار دیگر وجود دارد. انفجارهای حتی بزرگی که در طول چند ماه اخیر اطراف باشگاه اتفاق افتاد، به واسطه حاشیه امنیت ایجاد شده، در مسیر رو به جلوی پرسپولیس انحرافی به وجود نیاورد. اتفاقی که در هفتههای انتهایی لیگ توسط برانکو بیشتر کنترل شده است. او رامین رضاییان را کنار گذاشته و اصلا به این فکر نمیکند که تیمش در مقاطعی از روزهای گذشته و آینده چقدر نیازمندش بوده و خواهد بود. فعلا تنها سمت ماجرا که برای برانکو مهم بوده، حرکت رو به رشد تیمش است. تیمی که بدون شک نقطه ضعفهایی هم دارد و از این قاعده جدا نیست.
اینکه فقدان دفاع چپ تخصصی چقدر در هر سه شکست اخیر پرسپولیس در لیگ و آسیا تاثیرگزار بوده، یک واقعیت غیرقابل انکار است؛ یا اینکه تیم برانکو چقدر سخت به بازیهایی برمیگردد که با یک گل عقب افتاده است. شاید در نگاه اول این نقطه ضعفها برای یک تیم بسیار بزرگ باشد، اما واقعیت غیرقابل انکار دوم این است که با وجود چنین وضعیتی، پرسپولیس صدرنشین بلامنازع لیگ است و در طول دو سال اخیر یکی از بهترین تیمهای تاریخ خودش را داشته است. تیمی که ساخته شده توسط همین برانکویی است که درباره انگشتشمار نقطه ضعفهایش بحث وجود دارد. تیمی که فعلا توانایی این را دارد که حتی بعد از باخت لبخند بزند. لبخندی از روی راحت بودن خیال، ولی با اندکی استرس؛ استرسی حاصل از قهرمانی از دست رفته فصل قبل که بدون شک مهمترین عامل انگیزشی برای ثبات فوقالعاده این فصلشان بوده است.