کمپین علیه کمپین!
نوجوانی، دوره حساسی است که بیشترمان به خوشی از آن یاد نمی‌کنیم، چرا که این برهه از زندگی انواع بلاتکیلفی‌ها و ناپختگی‌ها را در پی خود دارد که اگر به درستی هدایت نشود عواقب جبران ناپدیری را به همراه خواهد داشت.
حال این روزها با درگیری در فضای مجازی نوجوانان و والدینشان بیشتر دستخوش حوادث ناشی از کم صحبتی‌ها شده اند. ارتباطات روز به روز بیشتر به خود رنگ مجازی می‌گیرند و توجه به نوجوانان را کمتر می‌کنند، تا جایی که برای توجه به این مساله کمپین «تو تنها نیستی» به میان آمده است و قصد کمک به نوجوانان و خانواده‌هایشان را دارد تا آنها به صورت آزادانه و بدون هیچ ترسی بتوانند عقاید، دیدگاه‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات خود را بازگو کنند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان ، «تو تنها نیستی» یک کمپین درباره تنهایی ما نوجوان‌هاست. اینجا می‌توانیم مسائل و مشکلاتمان را با هم در میان بگذاریم و حالمان را بهتر کنیم. «تو تنها نیستی» همراه ماست تا بدون قضاوت حرف‌هایمان را بشنود. این تبلیغاتی است که برای کمپین تو تنها نیستی انجام شده است؛ کمپینی که معلوم نیست مانند برخی کمپین‌های دیگر اثر مقطعی دارد یا دردی را از نوجوانان دوا می‌کند؟ چرا که این روزها پیدایش کمپین‌ها به حدی شیوع پیدا کرده که با انواع هشتک‌ها سیل عظیمی از مردم را با خود همراه می‌کنند، در حالی که ممکن است برخی از آنها بدون داشتن برنامه مستدل بی سرانجام باقی بمانند و در این میان تنها قشر مورد توجه سرگردان در کشتی بدون ناخدا به این سو و آن سو بروند. با شیوع تلفن‌های همراه در میان نوجوانان فرصت‌ها و تهدید‌های دنیای مجازی دامنگیر آنها شده است و بررسی‌ها نشان می‌دهد امکان ابتذال آنها به علت عدم نظارت‌ها در دهکده جهانی به آسانی میسر است، آن‌چنان که انواع تصاویر و ویدئوهای نامناسب دست به دست در فضای مجازی می‌چرخد که اصلا مناسب شرایط دوران نوجوانی نیست. از این رو کمپین «تو تنها نیستی» با هدف تنها نماندن نوجوانان در فضای مجازی شکل گرفته است.
از سوی دیگر، خانواده‌ها نیز بیشتر خود را وقف شبکه‌های اجتماعی کرده و طی پژوهشی مشخص شده که میانگین زمان گفت‌وگو در خانواده‌های ایرانی ۱۵ دقیقه در روز است و این مساله شرایط بحرانی دوره نوجوانی را تشدید می‌کند، چرا که با کاهش گفت‌وگو در خانواده نوجوانان قادر به بیان دغدغه‌های خود نیستند و در این میان شکاف بین آنها و والدینشان بیشتر می‌شود و در این بین ممکن است برخی نوجوانان از سر تنهایی به هر چیزی پناه ببرند و معضلات اجتماعی بسیاری را به بار بیاورند و این عمق فاجعه را نشان می‌دهد. به سمتی رفته ایم که اکنون فضای مجازی برای حل این مشکل پادرمیانی کرده است و قصد دارد که فاصله میان نوجوانان و خانواده‌ها را کاهش دهد، در حالی که خود یکی از عوامل شکاف بین آنهاست. با وجود این، مسئولان این کمپین گفته اند که نوجوانان ما حرفهای شنیده نشده بسیاری دارند که فضایی تخصصی برای بروز آنها تا به امروز وجود نداشته و آنها از طریق این کمپین می‌توانند به راحتی حرف دل خود را بزنند و آن را با دیگران به اشتراک بگذارند تا به این وسیله به صورت منطقی و عقلانی با کمک کارشناسان مربوطه راه حلی برای مشکلاتشان پیدا شود.
تاکنون چهره‌های مشهور و محبوب هنری هم از کمپین «تو تنها نیستی» استقبال بسیاری کردند، طوری که تعدادی از هنرمندان محبوب کشور به صورت ویدئویی در این کمپین حضور به هم رسانده و به بیان مشکلات و دیدگاه‌های خود در مورد نوجوانی و نوجوانان پرداخته اند. از سوی دیگر مسئولان امر هم با توجه به مشکلات مطرح شده بی واسطه توسط نوجوانان در این کمپین، راهی تازه برای ارتباط با نوجوانان پیدا کردند که با استفاده از این فرصت می‌توانند راهکارهای مناسبی برای برآورده کردن نیازهای این گروه سنی پر اهمیت در جامعه پیدا کنند. با همه این تفاسیر باید تمام جوانب امر سنجیده شود، چرا که مرحله حساس نوجوانی به حدی باید موشکافانه بررسی شود که تنها نیاز به مهارت کارشناسان متبحر دارد وگرنه بی‌برنامگی‌ها بحران نوجوانی را حادتر می‌کند که بیرون آمدن از آن بسیار پرهزینه‌تر از راه‌اندازی انواع کمپین‌هاست.
تب کمپین‌سازی
حال این مساله مطرح می‌شود که چرا به جای راه اندازی کمپین‌ها کاری نمی‌کنیم که به صورت ریشه ای و با فرهنگسازی و آموزش این خلأها پر شود؟ چرا این روزها برای تغییر و تقویت هر مساله ای دنیای واقعی جایگاه خود را از دست داده و این اقدامات به فضای مجازی کشیده شده است؟ و سیر این اتفاق بسیار جای تاسف دارد، چرا که نوجوان و والدین در کانون گرم خانواده به جای گفت‌وگوی چهره به چهره با متوسل شدن به تلفن‌های همراه مشکلات خود را در فضای مجازی مطرح‌کرده و در این میان مسئولان کمپین‌ها را به عنوان داور برمی گزینند، کمپین‌هایی که ممکن است با ناکارآمدی شرایط را بدتر کرده و ضربه را به پیکره ساختار آموزشی وارد کنند.
حال با وجود این شرایط و حضور در دهکده جهانی ضروری است که حداقل مسئولان و کارشناسان نیز به جای ناظر، کمر همت را ببندند و به عنوان سکاندار این کمپین‌ها مسیر حرکتی را به سمت بهتر شدن روابط نوجوانان با خانواده و حل مشکلاتشان هدایت کنند، چرا که در صورت عدم اقدامات راهبردی و مناسب امکان سقوط کمپین‌ها وجود دارد که تنها دود آن به چشم گروه‌های هدف می‌رود. تب کمپین‌سازی این روزها بیش از پیش فراگیر شده و شاید جالب‌ترین آن همین کمپین «تو تنها نیستی» باشد؛ کمپینی که نوعی تناقض در خود دارد، چرا که یکی از دلایل تنهایی و انزوای نوجوانان استفاده بیش از حد از فضای مجازی و درگیری با کمپین‌های مجازی است که این روزها از در و دیوار می‌ریزد. شاید جای این کمپین بهتر بود کمپینی علیه کمپین راه می‌افتاد.
کمپین‌ها نباید مداخله کنند
یک پژوهشگر مسائل اجتماعی درباره راه اندازی کمپین «تو تنها نیستی» می‌گوید: برخی بحث‌ها مثل مسائل نوجوانی تخصصی است و ما مداخله در بخشی می‌کنیم که به تنهایی از نظر مقطع سنی دوره حساسی است. ثریا عزیزپناه می‌افزاید: برخی کمپین‌ها ممکن است بدون در نظر گرفتن عواقب و اینکه چه گستردگی پیدا کرده و چه بخش‌هایی را جذب می‌کنند دست به اعمالی بزنند که شرایط را بدتر کند. او اظهار می‌کند: باید نظارت و کنترلی صورت بگیرد و تنها ایجاد کمپین راه حل مناسبی برای طرح همه موضوعات نیست، به ویژه اگر بحث مداخله در میان باشد. او اظهار می‌کند: گوش دادن به حرفهای نوجوانان باید بر اساس ساز و کارهای تعریف شده باشد، چرا که باید از طریق گوش کردن به دغدغه آنها به راه حل‌هایی برسیم. عزیزپناه تصریح می‌کند: در نظام خانواده و نهادهای آموزشی فضای گفت‌وگو بسیار کمرنگ است، یعنی ما برای شنیدن و گوش سپردن تمرین نداشته ایم و زمانی که ما بدون تمرین بخواهیم در بعد گستره‌ای مثل فضای مجازی کمپینی راه بیندازیم نگرانی‌های خاص خود را به همراه دارد.
این پژوهشگر مسائل اجتماعی عنوان می‌کند: بعضا پیش آمده که برخی کمپین‌ها را دنبال می‌کنم که ادعای راهنمایی نوجوانان را دارند، در حالی که می‌بینم در این سوال و جواب‌های مطرح شده مداخلات نادرستی شکل گرفته است و در واقع پاسخ‌ها متناسب با سوال نیست. او در ادامه می‌گوید: قصد این کمپین باید طرح این موضوع باشد، چون نوجوانان ما در جامعه و در نهاد خانواده کم دیده و شنیده شده اند. در واقع فضای گفت‌وگوی سازنده بین والدین و نوجوانان و حتی مدارس و نوجوانان کمتر فراهم است. بنابراین طرح این موضوع خوب است و توجه جامعه را به این خلا قابل توجه جلب می‌کند و باعث می‌شود که والدین، مربیان، بزرگسالان وظیفه خود را بدانند و فضای گفت‌وگو را برای نوجوانان ایجاد کنند.
عزیزپناه ادامه می‌دهد: اگر هدف از راه‌اندازی این کمپین طرح مشکلات نوجوانان باشد قابل توجه است، اما اگر قرار باشد که مداخله‌ای صورت بگیرد از اینجا به بعد نگرانی‌ها شروع می‌شود. او بیان می‌کند: ما راه‌های ارتباط موثر با نوجوانان را بلد نیستیم، چرا که تاکنون فضاهای گفت‌وگو نداشته‌ایم و بدون آماده‌سازی زیرساخت‌ها تنها قصد ساخت بنایی را بدون پی ریزی داریم. او اظهار می‌کند: مداخله هنرمندان در این کمپین بسیار عالی است، اما بهتر است در فضای خودشان چون صدا و سیما برای نوجوانان فعالیت کنند. رسانه جمعی ما به عنوان ساز و کار هنری جامعه چقدر در ارتباطات با دوره نوجوانان کار کرده و گره کار را نشان داده است؟ عزیزپناه تاکید می‌کند: بنابراین با توجه به گستردگی فضای مجازی و عدم آگاهی ما از استفاده بهینه و کارکرد این فضا باید اقدامات مناسب صورت بگیرد.
