تگدی گری؛ معضل حل نشده چندین دهه پایتخت
تکدی گری و گدایی از جمله نگرانی‌ها و معضلات چندین ساله به شمار می‌رود که دست به گریبان شهرهای بزرگ شده است. موضوعی که امروزه و در هیاهوی زندگی هزار لای شهری مخصوصا در کلان شهر ها به یک حرفه نان و آب دار تبدیل شده است و چه بسیارند افراد سودجویی که با انجام این کار پول‌های بسیاری را به جیب خود می‌زنند.
پشت چراغ قرمز، چهارراه‌ها، معابر سطح شهر، پایانه های مسافربری، و واگن های مترو شهری جایگاه مناسبی برای فعالیت باندها و گروه‌های تکدی گری شده است.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از پارسینه، معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه ۱۷ تهران از شناسایی و جمع آوری ۶۰۰ تبعه خارجی که در سطح شهر اقدام به تکدی گری می کردند خبر داد.
عقیل منصوری در این باره به ایرانا گفت: این تعداد گدا با ملیت پاکستانی و افغانی در طرح ضربتی جمع آوری متکدیان در پایتخت از تاریخ ۱۶ تا ۱۸ مرداد ماه جمع آوری شدند.وی گفت: رایزنی های لازم برای بازگرداندن این افراد به کشورهای متبوع خود از طریق کنسولگری کشورهایشان در حال انجام است.
منصوری با اشاره به اینکه شهرداری منطقه ۱۷درتلاش برای کاهش متکدیان و کنترل آسیب های اجتماعی است خاطرنشان کرد: افزایش تکدی گری در سالیان اخیر باعث شده که چهره ناخوشایندی را از پایتخت ببنیم که امیدواریم با همکاری ادرات دولتی و خصوصی در این امر، بسیاری از معضلات و آسیب های اجتماعی از بین برده شود.
پایتخت بدون گدا؛ رویای دست نیافتنی
سال گذشته بود که مدیرعامل سازمان رفاه و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران ادعا کرد، می تواند تهران را دو ساله به شهری بدون گدا تبدیل کند، هرچند مدتی بعد از حرفش کوتاه آمد و تحقق این آرمان را در گرو همکاری سایر نهادهای مرتبط با آسیب های اجتماعی دانست.
مرتضی طلایی گفته بود: این آرمان خوبی است که تهران را تبدیل به شهری بدون گدا کنیم. اما شدنی نیست. زیرا جمع آوری گداها یک موضوع بین بخشی است و تنها با اراده یک سازمان حل نمی شود.او ادامه داد: ما نیازمندمدیریت یکپارچه هستیم ساماندهی متکدیان متولی مشخص می خواهد و قوانین مشخص و جامع نیازمند است.
طلایی خاطر نشان کرده بود: باید به مردم آگاهی بدهیم که دست به جیب نشوند. مردم از روی عاطفه، ترحم و دلسوزی به گداها کمک می کنند اگر مردم دست به جیب نشوند این مشکل حل می شود در شهرهایی مانند اصفهان و تبریز به دلیل همین رویکرد این مشکل به صورت ریشه ای حل شده است ، چون مردم می دانند نهادهای حمایتی به نیازمندان کمک می کنند و دیگر نیازی به کمک آنها نیست.
به نظر می رسد اینکه هر مسئولی هر از چند گاهی از اقدامات ضربتی برای جمع آوری یا ساماندهی تگدی گری در شهر خبر می دهد ولی در عمل و بعد از اظهارنظر ها و اقدامات مقطعی به تاریخ سپرده می شود تبلیغی برای ورود گدایان جدید و مجوزی برای چنگ زدن بیشتر این افراد به سیمای زخم خورده پایتخت و کلان شهرهاست. چرا که هر ترحم فروشی با دیدن افزایش روزانه این معضل اجتماعی، راه را برای ورود به صحنه و فعال شدن در این عرصه مناسب می بیند!.
