ارزش بازار پوشاک ایران چقدر است ؟
٢٤٠ برند تقلبی پوشاک در بازار ایران شناسایی شد. این موضوع در حالی رخ می دهد که بنا بر اعلام مرکز امور اصناف و بازرگانان تنها ٢٥ برند خارجی پوشاک در بازار کشور به صورت رسمی ثبت شده است.
حائری، دبیر سابق انجمن تولیدکنندگان صنایع نساجی ارزش بازار پوشاک ایران را ۱۱.۵میلیارد دلار عنوان میکند و اینکه ۲.۵ تا ۳میلیارد دلار از این بازار در اختیار رقبای خارجی است. البته همه این مقدار پوشاک خارجی از مبادی رسمی وارد کشور نمیشود. از طرف دیگر در اینباره صادقی، رئیس مرکز امور اصناف و بازرگانان نیز اعلام کرده که ۲۴۰ برند تقلبی پوشاک خارجی در ایران تا به امروز شناسایی شده است. اما حدود ۲۵ برند خارجی در بخش پوشاک در ایران ثبت شد و مدارک ۳۴ برند دیگر در دست بررسی است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند ، علیرضا حائری، دبیر سابق انجمن تولیدکنندگان صنایع نساجی گفت: طبق اعلام دفتر نساجی وزارت صنعت، درحال حاضر ۱۵۰۰ واحد صنعتی پوشاک با اشتغال ۳۰هزار نفر و ۲۰هزار واحد صنفی با اشتغال ۲۵۰هزار نفر در این بخش به فعالیت مشغول هستند؛ این واحدها با ظرفیتی معادل ۳۴۰هزار تن در سال احداث شده و ظرفیت عملی فعلی آنها بالغ بر حدود ۳۰۰هزار تن انواع پوشاک در سال است، این درحالی است که ارزش بازار جهانی پوشاک درحال حاضر بالغ بر حدود ۱۵۰۰میلیارد دلار در سال است که تخمین زده میشود این بازار در سال ۲۰۲۵ از مرز ۲۰۰۰میلیارد دلار نیز فراتر رود.حائری گفت: صنعت پوشاک در زنجیره تولید صنایع نساجی، دارای بالاترین ارزش افزوده ایجاد شده است در این میان بسیاری از کشورها با استفاده از این بازار گسترده، سیاستهای تولیدی و صادراتی خود را در بخش پوشاک متمرکز کرده تا بتوانند از این بازار پررونق سهم بیشتری برداشت کنند؛ به نحوی که درحال حاضر صادرات کشورهای صادرکننده پوشاک در سال، بالغ بر حدود ۵۰۰میلیارد دلار است که ۴درصد از کل صادرات کالاهای صنعتی جهان را شامل میشود.به گفته حائری، کشور چین با صادرات سالانه ۱۸۵میلیارد دلار در صدر کشورهای صادرکننده پوشاک قرار دارد و در مرحله بعد، کشورهای عضو اتحادیه اروپا با حدود ۱۲۰میلیارد دلار قرار میگیرند، ضمن اینکه کشورهای ترکیه و بنگلادش با ۲۵میلیارد دلار و ویتنام و هند نیز با ۲۰میلیارد دلار در ردههای بعدی قرار دارند؛ درحالیکه ایران نیز با حدود ۷۰میلیون دلار صادرات در سال گذشته، جایگاه مناسبی در بین کشورهای عمده صادرکننده پوشاک در جهان ندارد.
این کارشناس صنعتی خاطرنشان کرد: در برنامه راهبردی وزارت صنعت، هزینه ایجاد یک شغل در صنعت نساجی و پوشاک معادل یکچهارم متوسط صنعت و در حدود ۹۰۰میلیون ریال برآورد شده است. این درحالی است که هزینه ایجاد یک شغل در صنعت پوشاک، حتی پایینتر از متوسط سرمایهگذاری لازم در کل صنعت نساجی و پوشاک است که این مزیت بسیار مهمی برای این صنعت با نیاز به سرمایهگذاری کمتر و ارزش افزوده بیشتر به حساب میآید.
به گفته حائری، صنعت پوشاک، صنعتی پاک و بدون آلودگی است؛ هیچگونه آلایندگی برای محیط زیست ایجاد نمیکند؛ جزو صنایع سبز است و کمترین مشکل را برای محیط زیست بشر ایجاد میکند؛ لذا امکان احداث آن در تمامی شهرکها و حتی حاشیه شهرها بلامانع است و از این بابت نگرانی وجود ندارد.
۲۴۰ برند تقلبی پوشاک خارجی در ایران شناسایی شد
یدالله صادقی، رئیس مرکز امور اصناف و بازرگانان با بیان اینکه ۲۴۰ برند تقلبی پوشاک خارجی در ایران تا به امروز شناسایی شده است، گفت: ۲۵ برند خارجی در بخش پوشاک در ایران ثبت شد و مدارک ۳۴ برند دیگر در دست بررسی است.صادقی اظهار کرد: برندهایی که تا به امروز در ایران فعالیت میکردند، ضابطهمند نبودند و به واردکنندگان اجبار نمیشد که حتما باید برند خود را از صاحب برند اصلی دریافت کنند. در کشور ٣٠٠ شرکت شناسایی شد که هرکدام برای خود نمایندگیهای فروش صادر و از اسم برندها استفاده کرده بودند، اما از این تعداد تنها ٦٠ شرکت واقعا نمایندگی شرکت اصلی بودند.صادقی یادآور شد: حدود ٦٠ شرکت که قراردادهای خود را از کشور مبدأ به ما ارایه داده بودند به آنها مهلت داده شده است که قراردادی جدید براساس معیاریهای ما ارایه دهند؛ به همین منظور به آنها کد رهگیری داده شد.
صادقی گفت: برای اینکه ما درِ کشور خودمان را به روی برندهای خارجی باز نکنیم، شرایطی را برای ورود برندهای خارجی گذاشتهایم که لازمه استمرار نمایندگی آنها است.وی درخصوص شرایطی که برای حضور نمایندگیهای رسمی پوشاک خارجی در نظر گرفته شده است، افزود: این برندها باید در قالب شخصیت حقوقی باشند و در مکانهای عرضه باید صندوق فروش داشته باشند تا به سیستم امور مالیاتی ما وصل شوند و ٥٠درصد کالایی که در سال اول به کشور ما وارد میکنند باید در داخل ایران تولید شود یا از ظرفیت کار داخل ایران تولید شود یا از ظرفیت کارخانههای خالی ایرانی استفاده کنند.صادقی گفت: بر این اساس برندهای خارجی یا باید خود در ایران کارخانه احداث کنند یا در صورت امکان با همکاری تولیدکنندگان ایرانی تولید کنند. بر این اساس از برندهای خارجی تعهد گرفته میشود ٢٠درصد از محصول خود را که در ایران تولید کردهاند به بازار خود، خارج از ایران صادر کنند و در مرحله بعدی باید صددرصد محصول خود را در ایران تولید کنند، در غیر این صورت از بازار ایران خارج میشوند.