چرا «ارج‌ ها» در ایران می‌میرند؟

مشکلاتی که هر چند از زوایای مختلف قابل‌بررسی است، اما اگر به صورت اجمالی به آن بپردازیم، دو عامل کلیدی، قابلیت درون بنگاهی و سازمانی و مشکلات فضای کسب و کار. مشکلات درون سازمانی و قابلیت درون بنگاهی، یکی از مهم‌ترین عوامل معضلات کنونی بنگاه‌های ایران هستند. هر بنگاهی در ابتدا باید قابلیت‌های درونی خود را افزایش دهد؛ این قابلیت‌ها به سطح تکنولوژی، ماشین‌آلات، منابع انسانی، داشتن ارتباطات گسترده بین‌المللی و از همه مهم‌تر مدیریت مربوط است. متاسفانه در سال‌های گذشته به مواردی از این دست کمتر توجه شده و مهم‌ترین دلیل این بی‌توجهی را می‌توان تربیت نکردن مدیران توانمند دانست.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد ، مدیرانی که در کشور تربیت شدند، مدیرانی با توانایی‌ و قابلیت‌های محدود هستند، درک درستی از پیشرفت تکنولوژی ندارند و آشنا به فن نیستند. هرگاه شرکت یا بنگاهی از طریق مدیران ناتوان اداره شود، طبیعی است که نمی‌تواند مسیر خود را به خوبی پیدا کند و به همین روی وقتی بحران در کشور آغاز شد، بسیاری تولیدکنندگان ایران انعطاف کافی از خود را نشان ندهند. حتی بسیاری از مدیران بنگاه‌های کشور دقیقا نمی‌دانند بازار هدف کجاست؟ چطور مشتری خود را در بازار هدف پیدا کنند و همچنین چطور رضایت پایدار آن را به دست آورند. این سبب می‌شود که کشور توسعه نیابد و امکان تولید با کیفیت و با قیمت مناسب روز به‌روز کمتر شود. هر چند امروز هم نمونه‌هایی وجود دارند که با وجود مشکلات بسیار، به دلیل داشتن مدیران توانمند و آگاه، در کنار ارتباطات بین‌المللی مناسب، توانستند بنگاه خود را حفظ کنند و در مسیر درست قرار دهند. کمبود تکنولوژی و ماشین آلات قدیمی هم مزید بر علت شده تا روز به‌روز توان تولید‌کنندگان داخلی تحلیل رود. شرکت ارج، سال‌ها از تکنولوژی و ماشین‌آلات قدیمی استفاده کرده بود و در نهایت کار به جایی رسید که رو به تعطیلی است؛ چرا که دیگر توان رقابت و فعالیت را از دست داده بود. علاوه بر عوامل درون سازمانی، مشکلات فضای کسب‌و کار کشور هم مطرح است. مشکلی که سال‌ها در مورد آن صحبت شده اما در عمل هیچ تغییری به وجود نیامده است. در ایران متاسفانه نه‌تنها بنگاه‌ها از داشتن مدیران توانمند محروم هستند، بلکه در حوزه دولتی، بنگاه‌ها، نهادها و موسسات وابسته به دولت، هم از داشتن مدیرانی که بتوانند گرهی از مشکلات باز کنند، محروم هستند. اغلب مدیران دولتی ایران، کارگزارانی هستند که توانمندی‌های بالای مدیریتی ندارند یا به دلیل ارتباطات خود به درجه مدیریت رسیدند یا به هر روی توانایی کافی برای این سمت را ندارند. از آن‌جایی که در موسسات دولتی توانایی مدیران پایین است، اگر ارزیابی دقیقی انجام شود، بخش مهم مشکلات کسب و کار به همین افراد بازمی‌گردد. مدیران دولتی ایران عمدتا هیچ راهکاری برای مشکلات ندارند و آن مدیرانی هم که راهکارهای کشورهای دیگر را برای ایران مطرح می‌کنند، امکان اجرایی کردن آن را ندارند. به همین دلیل دیده می‌‌شود برخی مدیران دولتی برای حفظ صندلی خود حاضر هستند دست به هر کاری بزنند. یک بنگاه اقتصادی، مانند یک پرنده برای پرواز نیاز به دو بال مهم دارد، یک بال به توانمندی درون‌بنگاهی مرتبط است و بال دیگر به مشکلات کسب و کار و مباحث کلان‌تر اقتصادی. بنگاه‌ها در شرایط کنونی از دو بال خود محروم هستند و طبیعی است که در این فضا، شرکتی مانند ارج تعطیل شود.