500 دانش‌آموز قربانی چند کارخانه شدند
چطور صدها دانش‌آموز با هم بیمار شده‌اند؟ بیماری‌هایی که در چند مورد بسیار هم سخت بود. این سؤالی است که فعالان محیط زیست چین از دولت می‌پرسند، فعالانی که به دنبال تحقیقات مستقل درباره این پرونده و وضع قوانین سخت در برابر صنایعی هستند که محیط زیست را آلوده می‌کنند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از وقایع اتفاقیه ، متهم ردیف اول چند کارخانه هستند که در اطراف آن مدرسه فعالیت می‌کردند و ظاهرا مواد سمی و ضایعات فعالیت‌های خود را بدون فیلتر و تصفیه‌کردن در محیط رها می‌کردند. این مورد در صورت اثبات می‌تواند بدترین پرونده زیست‌محیطی تاریخ بشریت را رقم بزند؛ تقریبا 500 دانش‌آموز مدرسه‌ای در شرق ایالت جیانگسو به صورت مکرر از سال 2015 با عوارضی مانند خون دماغ‌شدن، سردرد، سرفه، خارش و در بدترین موارد با لنفوم، لوسمی و سرطان خون دست به گریبان شده‌اند. براساس گزارش رسانه‌های چینی، آزمایشاتی که از خاک و هوای اطرف مدرسه زبان‌های خارجی هانگزو صورت گرفته، سطح خطرناکی را از ماده‌ای به نام «کلروبنزن» که یک حلال قوی بسیار سمی محسوب می‌شود، نشان می‌دهد. این حلال موجب آسیب به کبد، کلیه و سیستم عصبی می‌شود. این رسوایی، صفحه‌های اول روزنامه‌های چین را دربرگرفته و گزارش تلویزیون ملی چین از وضعیت اسفبار دانش‌آموزان که بیننده‌‌ای ده‌ها میلیونی داشت، باعث اعتراضات عمومی مردم در بعضی شهرها شده است.
دختری 12ساله و یکی از دانش‌آموزان این مدرسه می‌گوید: «عضلات پایم گرفته و تنم پر از جوش شده است، دست من شروع به پوست پوست‌شدن کرده است.» سی‌سی‌تی‌وی اعلام کرد: 641 دانش‌آموز به وسیله پزشکان معاینه شده و مسمومیت 493نفر از آنها تأیید شده است. ماجون، روزنامه‌نگار محیط‌زیستی چینی درباره این تراژدی شوکه‌کننده می‌گوید: «ابعاد این پرونده فقط با فاجعه کانال عشق که در سال 1978 در ایالات متحده آمریکا اتفاق افتاد، قابل مقایسه است، فاجعه‌ای که از سال‌های جنگ جهانی دوم و به خاطر فعالیت‌های کارخانه‌های شیمیایی در سال‌های دهه 40 و 50 آغاز شد و ابعاد ماجرا با مسمومیت و بیماری صدها نفر در نیویورک و ترک‌کردن منطقه در سال‌های پایانی دهه 70 گسترش یافت.
من به عنوان مدیر مؤسسه امور عمومی و محیط زیست در بیجینگ، به دنبال تحقیقات گسترده و مستقل هستم تا از وقوع فاجعه مشابه دیگری در آینده جلوگیری شود. این ماجرا خیلی غمگین و تراژیک است. درک احساسات و غم والدین این بچه‌ها بسیار مشکل است، دیدن از‌دست‌رفتن بچه‌های با‌استعداد و شادی که بدون اینکه بدانند در معرض مواد سمی قرار داشتند. یکی از کارگران کارخانه‌های مذکور اعتراف کرده که فاضلاب کارخانه بدون اینکه تصفیه شود، به رودخانه‌ای در نزدیکی کارخانه منتقل و آنجا تخلیه می‌شده است؛ رودخانه‌ای که از نزدیکی مدرسه می‌گذشت. کارشناسان تخمین زده‌اند، میزان مواد سمی در خاک منطقه، 100هزار برابر میزان مجاز بوده است.
