جنگ روانی با دولت در «اوج»
نام سازمان فرهنگی هنری «اوج» نام غریبی نیست. در سالهای اخیر محصولات این مؤسسه واکنشهای منفی زیادی در کشور برانگیخته است.
یکی از حاشیهسازترین محصولات این سازمان بیلبوردهای «صداقت آمریکایی» بود که در اوج مذاکرات هستهای ایران با غرب در سطح شهر تهران به نمایش درآمد و در همان زمان با واکنش وزیر امور خارجه ایران روبهرو شد. محمدجواد ظریف در صفحه «فیسبوک» نصب این بیلبوردها را «مهرورزی در معابر عمومی» توصیف کرد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از شرق، پس از آن ساخت فیلم «من روحانی هستم» از سوی صاحبنظران با هدف تخریب چهره رئیسجمهوری در دستور کار قرار گرفت؛ فیلمی که واکنشهای منفی بسیاری را در میان اصلاحطلبان و حامیان دولت برانگیخت. اگر به وبسایت سازمان موج وارد شوید، با تبلیغات گستردهای برای فیلم بادیگارد مواجه میشوید. این مؤسسه اخیرا اقدام به ساخت انیمیشنی ١٩دقیقهای کرده است. انیمیشنی که همانند بقیه کارهای این سازمان، از داستان و ساختی کاملا جهتدار با مقاصد سیاسی برخوردار است. «بچرخ تا بچرخیم» عنوان انیمیشنی است با موضوع هستهای به قلم محمد سرشار، مدیر شبکه «کودک» صداوسیما و کارگردانی رسول آذرگون که در سازمان رسانهای اوج تولید و در شبکه پویا پخش شده است. انیمیشنی کودکانه و شتابزده و نمادین که قصد داشته ماجرای غنیسازی اورانیوم و دستیابی به دانش هستهای را در سه دوره ریاستجمهوری اخیر کشورمان نشان دهد. نوک تیز پیکان این انیمیشین البته به سوی «برجام» و توافق هستهای نشانه رفته است. خلاصه داستان: «آقای سام» که تازه به جزیره آمده بود، با دوزوکلک زمینهای مردم را میگرفت و مجبورشان میکرد رعیتش شوند. از وقتی توانست چرخ چاه بسازد، بیشتر چاههای آب شیرین جزیره را مال خود کرد و روزگار مردم سیاه شد؛ اما «آقاجون» دوست نداشت ما رعیت کسی باشیم؛ برای همین آقای سام از آقاجون و خانواده ما میترسید و بدش میآمد. روزی که آقای سام برای پسرانش فرفره آورد، کسی نمیدانست چه ماجرای بزرگی در راه است. نوههای آقاجون، مسعود و مجید و آمنه و مصطفی با چوب برای خودشان فرفره ساختند؛ اما «دایی محمد» ترسید و اجازه نداد بچهها بیرون از خانه بازی کنند و گفت پسران آقای سام میبینند و اوقاتشان تلخ میشود؛ اما بالاخره خبر فرفرهساختن بچهها در جزیره پیچید و به گوش آقای سام رسید و خیلی عصبانی شد. دایی محمد فرفرهها را در صندوقچهای گذاشت و در آن را قفل زد؛ اما آقاجون گفت ما زیر بار حرف زور نمیرویم و گفت قفل در صندوقچهها شکسته شود. یک روز «عمو محمود» آمد به بچهها گفت بیایید چیز بهتر بسازید. روروَک بسازید که بتوانید سوار آن شوید و روی کاغذ تصویر روروَک کشید؛ اما پسران آقای سام ناراحت شدند. آقای سام خانواده آقاجون را تحریم آب کرد؛ اما مردم تلاش میکردند به آنها آب برسانند تا کشت آنها از بیآبی نسوزد.پیشکار آقای سام پیشنهاد داد همه روروَکها را به ما بدهید و به جایش آب بگیرید. عمو محمود رفت در خانه آقای سام و دادوبیداد کرد. وقتی بچههای آقاجون به بقیه بچههای جزیره هم روروَک دادند، آقای سام بیشتر عصبانی شد و گفت تحریم را بیشتر کنند و گندم و تخممرغ آنها را نخرند. یک روز تلخ، مجید، مسعود، مصطفی با سر و صورت و روی خونی به خانه برگشتند. «عمو حسن» پیش آقاجون رفت و گفت طاقت ما تمام شده. اجازه بدهید با آقای سام حرف بزنم. قرار شد پیشکار و پسران آقای سام روروَکهای بچهها را بشکنند؛ اما فرفرهها را پس بدهند و در عوض تحریمها کمتر شود. آقاجون هشدار داد که آقای سام سر قول خود نمیماند؛ اما عمو حسن گفت ما بچههای شما هستیم، حواسمان هست. یک روز سیاه پسران آقای سام آمدند و روروَکها را شکستند. بچهها ناراحت شدند و گریه کردند؛ اما بچهها بیکار نماندند و تصمیم گرفتند چرخ چاه بسازند. چرخ چاه ساختند و از چاه متروک حیاط آب کشیدند و دوباره زمین هامون سیراب شد و گندمها جوانه زدند و آینده جزیره با دستان ما عوض شد. اوج مخالف یا منتقد دولت؟ کار جدید این مؤسسه همانند بقیه کارهای آن نکات زیادی برای انتقاد دارد. در این انیمیشن از موضعی ناامیدانه به دستاورد توافق هستهای پرداخته میشود و چهرههای شاخص کشور با تصویری نهچندان محترمانه نشان داده میشوند. ظاهرا مؤسسه اوج قصد ندارد دست از ساخت محصولات پرحاشیه بردارد؛ درحالیکه هزینه ساخت این محصولات و اعتبارات تولیدات خود را با حمایت نهادهای خاص تأمین میکند. در این داستان منظور از آقای سام کشورهای غربی و بهویژه آمریکاست. دایی محمد که شخصیتی محافظهکار و ترسو است، رئیس دولت اصلاحات است که فرفرهها را در صندوق میگذارد (تعلیق غنیسازی اورانیوم) این مؤسسه حتی از شبیهسازی چهرهها هم ابایی نداشته و شخصیتهای کارتونی را با مشخصاتی همانند چهره اصلی طراحی کرده است. مدل ریش و عینک دایی محمد شبیه رئیسجمهور دوره اصلاحات است. عمو محمود چهره جسور و شجاع داستان که مدام به آقای سام اعتراض میکند و ایده ساخت روروَک را به بچهها میدهد، محمود احمدینژاد است؛ تنها چهرهای که سازندگان این انیمیشن آن را تأیید میکنند و ظاهرا همچنان به او علاقه دارند. او لباسی روستایی به تن دارد. عمو حسن که با انجام توافق با آقای سام بچهها را غمگین میکند، حسن روحانی، رئیسجمهور ایران، است که کلاهی بنفشرنگ به سر دارد. بچهها «مسعود» و «مجید» و «مصطفی» هم همنام شهدای هستهای هستند. اگر فرفره و روروک را پیشرفتهایی در زمینه فناوری هستهای بدانیم مشخص نیست منظور سازندگان این انیمیشن از چرخ چاه دقیقا چیست، مفهوم بخش پایانی این انیمیشن چندان روشن نیست و البته مشخص نیست نویسنده و کارگردان انیمیشن چگونه چنین پایانی را پیشبینی کرده و ساخته است. سازمان فرهنگی- هنری اوج اندکی پس از انتشار فیلم من روحانی هستم، نصب بیلبوردهای صداقت آمریکایی در سطح شهر تهران سروصدای زیادی درباره نهاد مسئول این کار ایجاد کرد و از شهرداری تهران انتقاد شد تا آنکه مهدینژاد، مدیر روابطعمومی سازمان زیباسازی شهرداری، هرگونه نقش شهرداری در نصب این بیلبوردها را تکذیب کرد. سرانجام خبرگزاری مهر در گزارشی نوشت مؤسسه اوج، یک سازمان غیردولتی است که پروژههای تبلیغاتی سپاه و بسیج را انجام میدهد و ریاست آن را فردی ۳۳ساله به نام احسان محمدحسنی برعهده دارد که روابط نزدیکی با نادر طالبزاده از اعضای جبهه پایداری و قرارگاه عماریون دارد. سازمان فرهنگی- هنری اوج از بهار سال ١٣٩٠ به صورت رسمی فعالیت خود را آغاز کرده است و در قالب مجموعههایی در زمینههای مختلف با نامهای خانه طراحان انقلاب اسلامی، خانه مستند انقلاب اسلامی، خانه پویانمایی انقلاب اسلامی، مرکز تولیدات کودک و نوجوان، مرکز تولیدات رسانهای بینالملل، مرکز فیلم و سریال، مرکز هنرهای نمایشی انقلاب اسلامی، خانه فیلم داستانی انقلاب اسلامی، مرکز رسانههای نوین و خانه سرود انقلاب اسلامی اقدام به تولید در زمینههای مختلف میکند. بازی با «فتنه» یکیدیگر از کارهایی که توسط این سازمان انجام شده، ساخت بازیهای کامپیوتری است. گفته میشود پنج بازی «فتنه را بگیر»، «بازگشت مختار»، «سقوط موسوی»، «شلیک به مرتد» و «جدال با فتنهگران»، بازیهایی کامپیوتری هستند که درونمایهای با مضامین رویدادهای مربوط به انتخابات سال ١٣٨٨ دارد. سایت هنر ناب اسلامی اولین بار این بازیها را منتشر کرد؛ این بازیها که قابل دانلود برای عموم است، هدایای سایت برای عموم مردم نامیده شده است. در این بازیهای کامپیوتری برخی چهرهها نمایان میشوند که کاربران باید با شلیک به مبارزه با آنها بپردازند. لکه فیلم داستانی «لکه» یکیدیگر از کارهای این مؤسسه است؛ این فیلم از زاویهای متفاوت به حوادث انتخابات ٨٨ میپردازد، داستان این فیلم هم در راستای تخریب دولت یازدهم است و ماجرای رویارویی مادر یکی از کشتهشدگان سال ۸۸ با سیاستمداری است که در آن اتفاقات با حضور در صف مخالفان نظام، مشروعیت آن را زیر سؤال میبرد و حالا در دولت جدید قرار است مدیر کل شود. مدیر این مؤسسه کیست؟ احسان محمدحسنی، جوان ۳۳سالهای است که مدیریت سازمان اوج را بر عهده دارد. او «معاون هنری» پیشین بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس است. به گزارش مهر چندی هم به عنوان معاونت اطلاعرسانی و تبلیغات این بنیاد فعالیت کرده و سابقه ریاست «فرهنگسرای پایداری» را هم در کارنامه خود دارد. اجرای برنامههایی مانند «شب آفتابی» که روایتی تئاترگونه و مستند از صدر اسلام تا زمان معاصر داشته، در کنار تولید مستندهایی مانند «روحالله» که بارها و در مناسبتهای مختلف از صداوسیما پخش شده است، از جمله فعالیتهایی است که نام محمدحسنی در میان پدیدآورندگان آن به چشم میخورد. سازمان اوج، البته یک برنامه خبرساز دیگر هم با عنوان «شب شاعر» دارد که همین چند وقت پیش در تجلیل از «محمدحسین جعفریان» نویسنده، شاعر و روزنامهنگار، برگزار شده بود و در کانون توجه رسانههای فرهنگی- هنری قرار گرفت. غیر از «شب شاعر» فعالیتهایی همچون «جایزه گفتمان انقلاب اسلامی»، تولید محصولات تلویزیونی از قبیل فیلم داستانی، مستند، مسابقه و نماهنگ از جمله فعالیتهایی است که برای انجام ازسوی این مؤسسه تعریف شده است. در کنار این فعالیتها، عنوانی به نام «موجسازی تبلیغاتی» هم درنظر گرفته شده است. احسان محمدحسنی، در همان زمان در گفتوگو با «فارس» درباره بیلبوردهای صداقت آمریکایی گفت: طرحهای صداقت آمریکایی از جمله طرحهای قبلی دوستان ما در خانه طراحان انقلاب اسلامی است. این طرحها با محوریت مباحث مقاومت، اقتصاد مقاومتی، فرهنگ دفاع مقدس و انقلاب اسلامی طراحی شد و در سطح شهر، فضای مجازی و استانهای مختلف کشور به نمایش درآمد. طرحهای مربوط به ۱۷ هزار شهید ترور، طرحهای شعار «جنگ، کار تا پیروزی» و «ادامه دارند هنوز...» از جمله این طرحها بود که دوستان ما در خانه طراحان گرافیک طراحی کردند و با حمایت سازمان هنری- رسانهای اوج در این زمینه اقدام به تبلیغات شهری شد که با استقبال عمومی نیز مواجه شد.