x
۰۳ / اسفند / ۱۳۹۴ ۱۸:۲۶

مواد لازم برای تهیه اکوسیستم کارآفرینی

اکوسیستم یا «زیست­ بوم» یا «بوم ­سازگان» در لغت به معنی مجموعه­ ای از جانداران، عناصر طبیعی و محیط جغرافیایی است که در تعامل قانون­مند با یکدیگر، به تعادل دست یافته ­اند. این واژه در سال ۱۹۳۵ بوجود آمده است.

کد خبر: ۱۱۷۵۲۸
آرین موتور

اکوسیستم یا «زیست­ بوم» یا «بوم ­سازگان» در لغت به معنی مجموعه­ ای از جانداران، عناصر طبیعی و محیط جغرافیایی است که در تعامل قانون­مند با یکدیگر، به تعادل دست یافته ­اند. این واژه در سال ۱۹۳۵ بوجود آمده است. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دریک، «اکوسیستم کارآفرینی» به مجموعه افراد، سازمان ­ها، روش ­ها، قوانین، رویدادها و غیره در یک محدوده جغرافیایی گفته می­ شود که بر فعالیت­ های کارآفرینی (و نه اشتغال­زایی) در آن منطقه، اثر می­ گذارد. سازمان یافتن یک اکوسیستم کارآفرینی به حداقل یک دهه تلاش و تعهد و حضور مفید همه این اجزا نیاز دارد. این یادداشت صرف آشنایی با ارکان نوشته شده است و هم چنین شما می توانید مصاحبه کسی که اولین اکوسیستم کارآفرینی را بنیان نهاد را مطالعهکنید. بهتر است ابتدا نگاهی ساده به اجزای اصلی «اکوسیستم کارآفرینی» بیندازیم و لازم است ذکر کنم که هیچ یک از این اجزا، از حق مالکیت برخوردار نبوده و صرفاً تعامل مسؤولانه و دلسوزانة آنها با یکدیگر است که به تکامل سریع و هوشمندانة یک اکوسیستم کارآفرینی کمک می­کند: ۱- دولت و سازمان­های دولتی (Government): از استانداری ­ها گرفته تا سازمان فناوری ارتباطات، اداره کار، و معاونت علم و فناوریِ ریاست جمهوری. این سازمان­ها دو وظیفه اصلی بر عهده دارند: «مهیا کردن زیرساخت­ های فنی و قانونی» و «تسهیل گردش کار و هماهنگی­ ها». ۲- شرکت­های بزرگ (Big companies): که طبق تعریف بانک مرکزی، بنگاه­ های صنعتی یا تجاری با بیش از یکصد حقوق­ بگیر هستند. این شرکت­ ها با اعلام کردنِ نیازها و مشکلات خود، باعث شکل­ گیری سازمان­ های نوپا یا استارتاپ­ هایی می­شوند که برای برطرف کردن آن مشکلات، تلاش می­ کنند. البته در حالت آرمانی، Spin off ها از دل این شرکت­ ها بیرون می­ آیند(کارآفرینی سازمانی). ۳- سازمان­های خیریه، حمایت­گر و انجمن­ های رسمی و غیررسمی (NGOs): سازمان­های مردم­ نهاد و مشارکتی و غیرحکومتی که با انواع حمایت­های خود - شامل برگزاری رویدادها، جلسات، گردهم آیی­ ها، جشنواره ­های کارآفرینی، تجمیع امکانات و غیره - به تسهیل کارآفرینی کمک می­ کنند. ۴- رسانه ­ها (Media): اعم از نوشتاری، دیجیتال، تصویری یا غیرتصویری - در مقیاس محلی یا ملی - که علاوه بر انعکاس فعالیت­ ها و اطلاع­ رسانی برای جامعه کارآفرینان، به فرهنگ­ سازی درباره مشکلات کارآفرینان، به ویژه پذیرش مجدد شکست­ خوردگان، اقدام می­ کنند. ۵- سرمایه­ گذاران (Investors): در مقیاس خرد یا کلان، که تامین مالی در مراحل مختلف و در قالب­ های مختلف فرشتگان، خطرپذیران VCs، جمع ­سپاری، قرض­ الحسنه، فرابورس و … را به عهده دارند. ۶- علاقه مندان (Cheer leaders): شامل مردم و شرکت­ هایی که صرفاً برای علاقه و بدون مسؤولیت خاص، به عنوان مشوق و ناظر و گاهی فعالین در شبکه­ های اجتماعی، به این حوزه وارد می ­شوند. ۷- مروّجین (Evangelist): یعنی افراد و شرکت­ هایی که فراتر از علاقه صرف، به ترویج و تشویق کارآفرینان مشغول شده، علاوه بر برخورداری از کاریزما (جاذبه استثنایی)، روابط شغلی و کاریِ گسترده خود را در خدمت دیگران قرار داده و خود را متعهد به حضور طولانی و جدی در اکوسیستم می­ دانند. ۸- سازمان­ های واسط و تشکیلات صنفی (Intermediary Organization): از قبیل سازمان­ های نظام صنفی، کانون کارآفرینی و غیره که بیشتر به عنوان جمع­ بندی کننده نظرات، متمرکز کننده فعالیت­ ها، و سخنگوی فعالان و کارآفرینان هستند. ۹- شتاب­دهنده ­ها (Accelerators): مجموعه­ هایی چابک و متمرکز هستند که در کنار تأمین مالی اولیه در ازای دریافت درصدی از سهام (معمولاً ۸ تا ۲۰%) به مدتی در حدود شش ماه، برای سازمان­ های نوپا، فضای کار، برنامه عملیاتی، آموزش ­های مرتبط، و جلسات ارائه به سرمایه­ گذاران را مهیا می کنند. ۱۰- مراکز آموزشی (Train and Educate): از آموزش و پرورش گرفته تا دانشگاه و مراکز آموزشی آزاد، که تربیت کننده نیروی متخصص برای سازمان های نوپا هستند. لازم به یادآوری است که نخبگان و متخصصان (Talent) از کارآفرینان (Entrepreneur) متمایز بوده و مسیر جذب و آموزش این دو گروه با هم متفاوت است. ۱۱- انکوباتورها و مراکز رشد دانشگاهی (Incubator): که با توجه به امکانات و بودجه خود می توانند نقش موثری در راه ­اندازی و تجاری سازی اختراعات و دانش­های آکادمیک داشته باشند. ۱۲- مهیا کنندگان خدمات (Formalize): از قبیل وکلا، گرافیست­ ها، حسابداران، مشاوران کسب وکار، ثبت شرکت، بیمه، اداره کار و مالیات، که در مراحل اولیه شکل گیری سازمان­های نوپا، خدمات ارزان و حرفه ای به آنها ارایه می کنند. ۱۳- مراکز کاروندی و جمع­ کاری ( Workspace and Co-working space ): به عنوان مکان­ های مهیا کننده امکانات اولیه برای کار کردن سازمان­ های نوپای مستقل بوده و امکاناتی مانند میز کار، اینترنت، اتاق جلسات، پذیرایی، امکانات اداری و تلفن دارند. ۱۴- سازمان­ های نوپا (اکثراً Startup): که هسته این اکوسیستم بوده، در آنها هم متخصصان و هم کارآفرینان درقالب یک گروه در کنار یکدیگر حاضر بوده و در حوزه­ های فناوری اطلاعات، اختراعات، سخت­ افزارها، دانش ­بنیان­ ها، بین رشته ­ای، صنایع مختلف، امور اجتماعی، بازی و غیره فعال هستند. ۱۵- مربیان (Coaches and Mentors): این دو از لحاظ تخصصی با هم فرق دارند ولی به طور کلی افرادی هستند که علاوه بر برخورداری از دانش و تجربه مناسب، دارای حس و روحیه نوع دوستی و کمک به دیگران بوده و همچنین شبکه و روابط کاری گسترده خود را در اختیار سازمان­ های نوپا و کارآفرینان قرار می­ دهند.

نوبیتکس
ارسال نظرات
x