برای حل مشکل بدمسکنی چه باید کرد؟

اخیرا پیروز حناچی، معاون شهرسازی و معماری وزیر راه و شهرسازی از وجود 18 میلیون ایرانی بدمسکن و ساکن دبر سکونتگاه‌های غیررسمی خبر داد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از اقتصاد، همچنین در این رابطه عضو هیات مدیره شرکت عمران و بهسازی شهری درباره ترکیب سکونت‌های غیررسمی گفته است: از سکونتگاه‌هایی که در محدوده شهرها قرار گرفته‌اند، 87 درصدشان با عمر بیش از 15 سال و گاهی تا 40 سال هستند. مجید روستا در رابطه با تعداد افراد ساکن در سکونتگاه‌های غیررسمی بیان کرد:اکنون بر اساس آمارها نزدیک به 11 میلیون نفر در کشور در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند و آمار 18 میلیون‌نفری که آقای وزیر راه و شهرسازی اعلام کرده‌اند با احتساب کل ساکنان عرصه‌های نابه‌سامان شهری یعنی بافت فرسوده، بافت تاریخی، سکونتگاه‌ها با پیشینه روستایی که در جریان رشد شهرها ادغام شده‌اند و بدمسکنی در نظر گرفته شده است. او افزود: بنابراین در حال حاضر به‌طور دقیق در حدود 11 میلیون تنها جمعیت سکونتگاه‌های غیر‌رسمی کشور هستند و هفت میلیون دیگر عمدتاً افراد بدمسکن هستند. در حال حاضر حدود دو میلیون و 600 هزار واحد مسکونی در سکونتگاه‌های غیررسمی داریم که اگر تولید مسکن رسمی در کشور را سالی 900 هزار واحد مسکونی در نظر بگیریم، این نشان می‌دهد که حجم عظیم و وسیعی از مسکن را به خودش اختصاص داده است. در این میان دو عضو کمیسیون عمران مجلس برای ساماندهی و بهبود در عرصه‌های نابه‌سامان شهری و جلوگیری از سکونتگاه‌های غیر رسمی پیشنهادهایی را به دولت ارائه کردند. در همین رابطه محمد فیروزی، دبیر اول کمیسیون عمران مجلس می‌گوید: سکونتگاه‌های غیر‌رسمی یک آسیب اجتماعی است که متاسفانه به مرور زمان به دلیل عدم مدیریت درست در خصوص وضعیت اقتصادی و توزیع ثروت به وجود آمده‌است. تغییرات در توازن جمعیت روستایی به شهری به دلیل عدم وجود کار و اشتغال و درآمد و امکانات رفاهی باعث شده که این اتفاق رخ دهد. او ادامه می‌دهد: در کلان شهرها این مساله دیده می‌شود و در حاشیه شهرها و بافت‌های فرسوده و مکان‌های غیر مجاز این اسکان‌ها اتفاق می‌افتد که قطعا اگر مدیریت نشود و اقدامات جدی در این مساله اتفاق نیفتد یک آسیب جدی و ناهنجاری‌های اجتماعی در آینده به وجود می‌‌آید و به سرعت ناهنجاری‌ها بیشتر خواهد شد و ضربه جدی‌تری به جامعه وارد خواهدشد. فیروزی تصریح می‌کند: حاکمیت باید یک نگاه ویژه‌ای به این موضوع داشته باشد، اکثر ناهنجاری‌ها در جمعیت حاشیه نشین‌ها قرار دارد و تمام این اتفاقات در این مجموعه‌ها رخ می‌دهد. مجلس برای بهبود این وضعیت آمادگی کامل دارد، امیدواریم دولت لایحه‌ای در جهت توانمند‌سازی کل کشور و توزیع عادلانه ثروت در خصوص بحث آسیب‌های اجتماعی به مجلس ارائه دهد و این حجم تلنبار شده‌ای که از گذشته به وجود آمده و توجه خاصی به آن نشده‌ را از میان بردارد. امیدواریم بتوانیم با جدیت تمام و با عزم ملی این مشکل را حل کنیم. دبیر اول کمیسیون عمران خاطر نشان می‌کند: نبود یک اقتصاد سالم و پایدار باعث شده که روز به روز فقر در جامعه بیشتر شود؛ یعنی به نوعی شکاف طبقاتی بیشتر ‌شود، طبیعتا آسیب ناهنجاری‌های اجتماعی با توجه به شکاف طبقاتی و تورم و بیکاری این موضوع را به دنبال دارد. با وضعیت اقتصادی ناپایدار و ناسالمی که وجود دارد باید بیشتر به افراد حاشیه‌نشین توجه کرد. فیروزی همچنین بیان می‌کند: ما نباید نگاه منفی به این جامعه داشته‌ باشیم که به خاطر فقر و بیکاری در این مناطق وارد شده‌اند و امیدواریم این مشکل به زودی حل شود. همچنین علیرضا خسروی، عضو کمیسیون عمران مجلس در این باره می‌گوید: زمانی‌که بحث احداث مسکن‌ مهر آغاز شد، پیشنهاد ما این بود که یک سری زمین‌ها در بافت فرسوده را مورد تملک قرار دهیم و به صورت مجانی در اختیار وزارت راه و شهرسازی قرار دهیم تا مسکن مهر را در این مناطق احداث کنند اما بنا به دلایلی این کار انجام نشد. خسروی عنوان می‌کند: برای ساماندهی بافت فرسوده چند راه وجود دارد؛ یک راه این است که دولت سیاست‌گذار باشد و در بافت فرسوده دخالتی نکند. دومین راه تعیین زمانبندی در گرفتن مجوزها و تجمیع واحدها و پلاک‌ها است، درحال حاضر مدت زمانی که برای جواز در بافت‌های فرسوده اتفاق می‌افتد بالغ بر یک سال است. ثبت احوال باید سرعت عمل خود را بیشتر کند، حتی برخی از قوانینی که در این موضوع وجود دارد دست و پا گیر است. برای مثال در این قوانین هر کسی باید محدوده خود را دیوارکشی کند تا بعد از آن تفکیک یا تجمیع کنند، یعنی یک هزینه اضافی انجام می‌شود. عضو کمیسیون عمران خاطر نشان می‌کند: سومین راه در بحث گرفتن و صدور مجوزهای مربوطه است، دولت باید زمانی را مشخص کند و بگوید هرکسی در بافت فرسوده قصد جواز دارد در مدت یک ماه به آن جواز تعلق می‌گیرد. دولت می‌تواند در بخش‌های مختلف بافت‌های فرسوده بلند مرتبه‌سازی کند تا برای مردم هم صرف داشته‌باشد. یعنی اگر در شمال شهر 50 طبقه می‌سازد در جنوب شهر هم این کار را انجام دهد و آن را در فضاهای جانبی اضافه کند. خسروی در پایان سخنانش عنوان می‌کند: راه دیگر این است که دولت سرعت کار خود را بالا ببرد، شرکت‌هایی که برای احداث مسکن مهر 60 واحد 15 طبقه‌ای در عرض یک هفته اسکلت ساختمان آن احداث می‌شد را با همین روال انجام دهند. اگر ساخت و ساز مسکن یک یا دو سال طول بکشد مردم رضایت‌مند نخواهند بود. این چهار مورد اگر به ترتیب در بافت‌های فرسوده انجام شود، مردم خود این بافت‌ها را احیا می‌کنند اما اگر این اتفاق نیفتد این هزینه‌ها 10 برابر باید در اتفاقات ناگوار خرج شود.