شرط بزرگ ایران پیش پای روسها
چند هفته قبل و به دنبال سفر رییس جمهوری روسیه به ایران دو طرف چند توافقنامه مهم اقتصادی امضاء کردند که شاید یکی از اصلیترین آنها همکاریهای ریلی دوجانبه بود.
در این میان طرح برقیسازی راهآهن اینچهبرون یکی از اصلیترین برنامههایی بود که حالا به نظر می رسد برای اجرایی شدن چالشهایی پیشرو دارد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، وزارت راه و شهرسازی ایران که راهآهن را به عنوان یکی از اصلیترین اولویتهای خود در نظر گرفته در طول ماههای گذشته تلاش کرده است با پیگیریهای لازم مقدمات اجرایی شدن طرحهای گسترده در این عرصه را پیگیری کند. در این میان در کنار برنامههایی که به ساخت و گسترش خطوط جدید راهآهن، تکمیل طرحهای راه آهن و حومهای و دو خطه و چهار خطه ساختن مسیرهای اصلی میپردازد، بحث وارد کردن تجهیزات نوین ریلی به کشور نیز در دستور کار قرار گرفته است. پس از نهایی شدن قرارداد راه آهن سریعالسیر تهران - اصفهان و نهاییشدن گامهای مقدماتی برقیسازی مسیر تهران - مشهد در جریان سفر هیات روس به ایران بنا شد مسیر گرمسار - اینچهبرون نیز به عنوان یکیدیگر از مسیرهای پرتردد داخلی برقیسازی شود، هرچند بحث درباره آن از چند ماه قبلآغاز شده بود. به این منظور قراردادی میان راهآهن ایران و طرف روس منعقد شد که فاینانس تمام این پروژه را به روسها اختصاص میداد. در این میان با وجود گذشت چند هفته از نهایی شدن این قرارداد مدیر عامل شرکت راه آهن ایران اعلام کرده ورود به فاز اجرایی منوط به اعمال نظر ایران در یک حوزه بسیار مهم خواهد بود. پورسید آقایی گفته ایران از همان روز ابتدا نیز با روسها شرط کرده که هر آنچه که قابلیت تولید و پیگیری در داخل ایران را دارد از درون کشور تامین کنند و تنها مواد مورد نیازی که در ایران وجود ندارد را از شرکتهای روسی بخرند. هرچند پورسید آقایی اعلام کرده که در فاینانسهای بینالمللی معمولا 70 درصد از منابع مورد نیاز برای اجرایی شدن یک پروژه از طرف شرکتهای وابسته به کشور فاینانسکننده تامین میشود، اما ایران نیز برای خود شرطهایی دارد که یکی از اصلیترین آنها فعالکردن سرمایهگذاران داخلی در پروژههای زیرساختی است. براساس اعلام وزارت راه و شهرسازی پیام ایران به دولت روسیه در این رابطه ابلاغ شده و وزرای اقتصادی این کشور اعلام کردند در آینده نزدیک پاسخ نهایی خود دربارهی این درخواست را ارائه میکنند. درخواستی که باید دید آیا به ادامه همکاری با روسها در این زمینه منجر خواهد شد یا کرملین ترجیح میدهد در صورتی که نتواند تمام موارد مورد نیاز را از طرف خود تامین کند، عطای ماندن در طرحهای ریلی ایران را به لقایش ببخشد.