موبایل و تروریسم‌در کانون توجه‌مجلس سنا
ممکن است درنهایت درباره بحث تروریسم و حریم خصوصی تلفن‌های همراه از سوی مجلس سنای ایالات متحده بازنگری رسمی شود.
مشکل اصلی امروز ناتوانی در ردیابی تروریست‌هایی است که با کمک فناوری رمزگذاری، «مخفی» می‌مانند. افراط‌گرایان خشن در مکان‌های عمومی، مانند فیس‌بوک و توییتر با هم ملاقات می‌کنند و بعد با بهره‌گیری از فناوری رمزگذاری که پیام‌ها را به رمز درمی‌آورد با هم به‌طور خصوصی مکالمه می‌کنند که اصطلاحا به آن «مخفی‌ماندن» می‌گوییم.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از شرق ، روز دوشنبه هشتم دسامبر ٢٠١٥، رئیس کمیته امنیت داخلی ایالات متحده گفت خواهان بازنگری در فناوری رمزگذاری برنامه‌های کاربردی از سوی هیأتی ویژه است، به‌خصوص بازنگری در این مسئله که تروریست‌ها چگونه به کمک این فناوری از تحت‌نظربودن فرار می‌کنند. مایک مک‌کول، یکی از نمایندگان مجلس سنا و رئیس کمیته امنیت داخلی ایالات متحده، در سخنرانی خود در دانشکده دفاع ملی در واشنگتن‌دی‌سی گفت: «ما نمی‌توانیم جلوی چیزی را که نمی‌بینیم، بگیریم. این یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های مبارزه با تروریسم در قرن ٢١ و یکی از هراس‌انگیزترین مسئله‌هایی است که شب‌ها من را بیدار نگه می‌دارد».
مک‌کول، جمهوری‌خواه اهل تگزاس، امیدوار است بتواند هیأتی ملی را برای چالش‌هایی که در عصر دیجیتال، سر راه امنیت و فناوری قرار دارد، تشکیل دهد. او می‌خواهد مجریان قانون، شرکت‌های فناوری، محققان و مدافعان حریم خصوصی را برای دستیابی به یک راه‌حل با هم متحد کند. این مناظره کلاسیک حریم خصوصی در برابر مسئله امنیت است و اگر هیأت مک‌کول با تأیید مجلس سنای ایالات متحده مواجه شود، انتظار می‌رود جنجالی به پا شود. مجریان قانون، خواهان دسترسی نامحدود به دستگاه‌های مردم و راهی برای مخفیانه گوش‌کردن به مکالمه‌های صوتی، ویدئویی و خواندن متن‌ها هستند، اما بقیه، یعنی شرکت‌های فناوری، محققان و مدافعان حریم خصوصی با قاطعیت در برابر این مسئله ایستادگی می‌کنند. استدلال آنها این است که همان روشی که به مجریان قانون اجازه ورود به این حریم‌ها را می‌دهد، از سوی هکرها، مجرمان و جاسوسان خارجی هم می‌تواند استفاده شود. اگر مکالمه‌های تروریست‌ها حریم خصوصی داشته باشد، حریم خصوصی مکالمه‌های شما هم کمتر می‌شود. تفسیر گروه فناوری رمزگذاری هم‌اکنون مکالمه خصوصی و امن داشتن برای دو نفر در دو سوی این سیاره از هر زمانی راحت‌تر است. واتس‌اپ و تلگرام برنامه‌های کاربردی هستند که متن را رمزگذاری می‌کنند. برنامه سیگنال، تماس‌های تلفنی را رمزگذاری می‌کند. برنامه «ویکر» امکان ارسال پیام‌هایی را دارد که پس از خوانده‌شدن از بین می‌روند. فیس‌تایم، برنامه چت ویدئویی آیفون هم ارتباط را رمزگذاری می‌کند. برای ارسال ایمیل ابزاری با نام PGP وجود دارد. نمونه برنامه‌های قانونی رایج، بی‌شمار هستند.
همه این برنامه‌ها کلمه‌ها را به کدهای رایانه‌ای درهم‌وبرهم تبدیل می‌کنند که جاسوس‌های دولتی هم نمی‌توانند به‌سرعت آنها را بشکنند. فناوری رمزگذاری، مکالمه بین شما و اعضای خانواده‌تان را خصوصی نگه می‌دارد. همچنین برای یک تروریست در سوریه و فردی که او سعی دارد در ایالات متحده برای قتل عام جمعی استخدام کند، شرایط امنی مهیا می‌کند. دستگاه‌ها هم قفل و رمزگذاری دارند که کار تحقیق پلیس را دشوارتر می‌کنند. حتی اگر پلیس دستگاه تلفن یک مضنون را هم به دست آورد، گاهی نمی‌تواند اطلاعات آن دستگاه را رمزگشایی کند. دستگاه‌های شرکت اپل (Apple Tech٣٠) و گوگل (google Tech٣٠) مشتریان را به گذاشتن رمز عبور ترغیب می‌کنند و فقط مالک آن دستگاه، کلید بازکردن آن قفل را دارد. این شرکت‌ها این کارها را برای حفظ حریم خصوصی در پاسخ به اعتراض گسترده مردم در سال ٢٠١٣ شروع کردند؛ وقتی که معلوم شد دولت ایالات متحده بدون عذر موجه مردم را تحت نظر گرفته است. تفسیر هیأت مک‌کول مک‌کول می‌داند این مناظره کار سختی است. او در سخنرانی خود گفت: «ما باید مراقب باشیم که به خود فناوری کدگذاری اتهام وارد نکنیم؛ برای اینکه این فناوری برای حفظ حریم خصوصی، امنیت اطلاعات و تجارت جهانی ضروری است».کارشناسان امنیت رایانه، آنهایی که فناوری رمزگذاری را از همه بهتر می‌فهمند، با هر هیأتی با احتیاط برخورد می‌کنند. شین مک دوگال (Shane MacDougall) مشاور امنیت سایبری شرکت هوش تدبیری (Tactical Intelligence) می‌گوید: «درباره اینکه این سیاست‌مداران کدام قسمت فناوری رمزگذاری را نمی‌فهمند، تردید دارم.
هیچ روش محاسباتی وجود ندارد که بتواند سیستم رمزگذاری را برای یک گروه ضعیف کند و درعین‌حال برای بقیه امن نگه دارد. اگر ما سیستم رمزگذاری را ضعیف کنیم، آن‌وقت تروریست‌ها می‌توانند از جرائم سایبری و سیستم‌های نفوذی، پول بیشتری کسب کنند و سطح دسترسی خودشان را افزایش دهند». به علاوه هرگونه تلاشی برای تحت‌نظارت‌درآوردن سیستم رمزگذاری دشوار است. فقط این سیستم نرم‌افزاری است که به‌آسانی ساخته، کپی و به اشتراک گذاشته می‌شود و قسمت عمده کار رایگان انجام می‌شود. مارکوس جی‌کری (Marcus J.Carey) که متخصص اسبق محافظت از شبکه‌های رایانه‌ای سازمان امنیت ملی NSA و درحال‌حاضر مدیر یک شرکت امنیت سایبری به نام vThreat است، خاطرنشان می‌کند مجریان قانون برای تحت‌کنترل درآوردن ابزار رمزگذاری موجود، زمان دشواری را سپری خواهند کرد. بسیاری از این ابزارها به وسیله گروهی از داوطلبانی ساخته شده‌اند که کدها را فقط به خاطر یافتن اشتباه‌ها مرور می‌کنند.
مأموران پلیس می‌توانند با واردکردن باگ‌های کنترل‌شده در نرم‌افزار برای به‌هم‌ریختن کار این ابزار تلاش کنند، اما احتمالا گرفتار خواهند شد. کری می‌گوید: «(back door) بک‌دور (راه فرار) گذاشتن توی نرم‌افزارهای متن‌باز غیرممکن نیست، اما کشف این بک‌دورها قطعا آسان‌تر خواهد بود».آیا این مناظره یک طرف روشن دارد؟ حداقل این یک مناظره یک طرفه با مجلسی نیست که فقط به حرف‌های اف‌بی‌آی و سازمان‌های جاسوسی گوش می‌دهد. مینگ چاو (Ming Chow) سخنگوی علوم رایانه در دانشگاه تافتس، می‌گوید: «سیاست‌مداران دانش کمی درباره فناوری و سیستم رمزگذاری و متخصصان فناوری درک کمی از سیاست دارند. آیا می‌خواهید این کار به‌درستی انجام شود؟ پس همه ذی‌نفع‌ها باید سر یک میز بنشینند. اگر این کار به‌درستی انجام نشود هیچ برنده‌ای نخواهد داشت».
