نیمی از جمعیت جهان آنلاین هستند
سرعت اینترنت در ایران آنگونه که کاربران انتظار دارند نیست، هرچند که تاکنون مسوولان تلاشهایی را برای افزایش سرعت اینترنت در دستور کار خود قراردادهاند، اما این تلاشها تاکنون باعث رضایت کاربران نشده است.
حال در شرایطی که دنیا به سوی ارتباطات جدید به سرعت در حال پیشروی است و آنلاین بودن رکن اصلی جامعه کنونی است اتحادیه بینالمللی مخابرات خبر از آنلاین بودن 3.2 میلیارد نفر در کل جمعیت جهان میدهد و این آمار کمتر از نیمی از تمام ساکنان کره زمین را شامل میشود. تک کرانچ، در گزارش خود آورده است تعداد کل مشترکان تلفن همراه در کره زمین به 7.1 میلیارد نفر رسیده و بیش از 95 درصد از سطح کره زمین تحت پوشش شبکه تلفن همراه است. بر همین اساس در آینده نزدیک اتصال همراه به اینترنت در دنیا فراگیر خواهد شد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تعادل ، بر اساس شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات که در گزارش سال 2015 اتحادیه بینالمللی مخابرات منعکس شده، رتبه ایران در جهان در حوزه سرعت دسترسی به اینترنت از 99 در سال 2010 به 91 در سال 2015 رسیده که نشانه بهبود اندک است. رتبه ایران در میان کشورهای منطقه خاورمیانه 14 است که رتبه مطلوبی تلقی نمیشودو به نظر میرسد مسوولان باید تلاش بیشتری برای بهبود این رتبه انجام دهند. طبق گزارش یاد شده کره جنوبی، دانمارک، ایسلند، بریتانیا، سوئد، لوکزامبورگ، سوییس، هلند، هنگکنگ و نروژ در رتبههای اول تا دهم شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات قرار دارند. در میان همسایگان ایران، بحرین در رتبه 27، قطر در رتبه 31، امارات در رتبه 32، عربستان سعودی در رتبه 41، کویت در رتبه 46، عمان در رتبه 54، آذربایجان در رتبه 67، ترکیه در رتبه 69، ارمنستان در رتبه 76، پاکستان در رتبه 143و افغانستان در رتبه 156 قرار دارند. تنها جدولهای این گزارش که ایران رتبههای خوبی در آنها کسب کرده مربوط به هزینههای استفاده از خدمات تلفن ثابت و همراه است. با توجه به سوبسید و کنترلهای دولتی، ایران در این دو حوزه رتبه اول و هفدهم را داراست. در مورد اول کوبا، ونزوئلا، قطر، چین، سنگاپور، مولداوی، کویت، قزاقستان و روسیه رتبههای اول تا دهم را در اختیار دارند و در مورد دوم این رتبهها به چین، هنگکنگ، سنگاپور، دانمارک، قطر، نروژ، امارات، لوکزامبورگ، استرالیا و اتریش رسیده است. البته اکثر این کشورها در دیگر شاخصهای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات رتبههای خوبی کسب نکردهاند. این گزارش نتایج یک تحقیق جالب در مورد علل اصلی عدم استفاده از اینترنت توسط خانوارها در برخی کشورها از جمله ایران تشریح شده است. در میان کشورهایی که در این بررسی مورد توجه قرار گرفتهاند ایران تنها کشوری است که بیش از 45 درصد خانوارهای آن مهمترین عامل عدم استفاده گسترده از اینترنت را عدم نیاز به آن دانستهاند. اگر چه در مراکش، ترکیه و سنگاپور نیز بینیازی به استفاده از اینترنت مهمترین عامل به کارنگرفتن این ابزار ارتباطی توسط خانوارهاست، اما به ترتیب تنها 35، 20 و 5درصد خانوارها چنین عقیدهیی داشتهاند. دومین مانع بر سر استفاده خانوارها از اینترنت در ایران طبق بررسی مذکور و با فاصله بسیار زیاد، بیاعتمادی، دانش و مهارت اندک در زمینه استفاده از اینترنت و سومین مانع عدم ارائه خدمات اینترنت در محل زندگی خانوارها بوده است. موانع بعدی نیز به ترتیب عبارتند از هزینه بالای خرید تجهیزات اتصال به اینترنت، نگرانی در مورد به خطر افتادن امنیت و حریم شخصی، هزینه بالای خدمات اینترنت، نگرانیهای فرهنگی و عدم تطابق خدمات اینترنت ارائه شده با نیازهای خانوار. در مقام مقایسه باید گفت مانع اصلی برای استفاده از اینترنت در دو کشور مکزیک و برزیل هزینه بالای خرید تجهیزات بوده و در گزارش مذکور عموما کشورهای شرق آسیا، کشورهای اروپایی و امریکای شمالی رتبههای برتر را به خود اختصاص دادهاند. نکته قابل تامل این است که سرعت رشد شاخصهای فناوری اطلاعات و ارتباطات کشورها عموما ارتباطی با سرعت رشد اقتصادی آنها یا بزرگی بازار فناوریشان ندارد. از همین رو کشوری مانند چین که به بزرگترین بازار بسیاری از شرکتهای فناوری مبدل شده، در این فهرست رتبهیی بهتر از 82 ندارد و در 5 سال اخیر تنها 5 پله صعود کرده است و هند هم با وجود حضور نیروی کار مستعد با 6 پله سقوط رتبه نازل 131 را در اختیار گرفته است. گزارش مذکور همچنین از غلبه مشترکان اینترنت تلفن همراه بر مشترکان اینترنت پرسرعت خطوط تلفن ثابت در نقاط مختلف جهان خبر میدهد. هماکنون درصد مشترکان اینترنت همراه پرسرعت 47.2 درصد است، اما دسترسی به اینترنت پرسرعت از طریق خطوط تلفن ثابث به 46.4 درصد رسیده است. البته هنوز 350 میلیون نفر در کل جهان و در کشورهای فقیری همچون مالاوی، ماداگاسکار، اتیوپی، اریتره و چاد و 5 کشور دیگر به هیچ شیوهیی به اینترنت دسترسی ندارند. گزارش یاد شده همچنین نشانگر ارزان شدن تعرفه دسترسی به اینترنت همراه است که از 28 درصد درآمدسرانه افراد در سال 2008 به 14 درصد کاهش یافته است. اما هزینه دسترسی به اینترنت هنوز در 22 کشور در حال توسعه جهان بیش از 20 درصد بالاست.