نقشه مرگبار سه مرد برای یک زن
رسیدگی به این پرونده از مرداد ٨٩ در پایگاه دهم پلیس آگاهی تهران بزرگ کلید خورد.
در این روز راننده یک خودروی عبوری، جسد را در کانال فاضلاب حاشیه اتوبان چمران پیدا کرد و با پلیس تماس گرفت. با حضور کارآگاهان در محل، جسد به پزشکی قانونی منتقل و علت مرگ «تزریق بیش از حد مواد مخدر» تشخیص داده شد. در ادامه با کشف مدارکی در صحنه جرم، فرضیههای «قتل» و «تعرض» تقویت و سرانجام به دستگیری سه مرد جوان منجر شد. با آغاز بازجوییها، یکی از متهمان به نام صابر با انکار اتهام قتل به کارآگاهان گفت: «من با گلنار دوست بودم. او شدیدا به مواد مخدر اعتیار داشت و همیشه به پاتوق ما در اتوبان چمران میآمد و مواد میکشید. روز حادثه او آنقدر مواد تزریق کرده بود که نمیتوانست راه برود. وقتی به نزدیکی پاتوق رسیدیم، علی و حمید - دو متهم دیگر پرونده - سر و کله شان آفتابی شد. آنها گلنار را سوار ماشین کردند و با خود به پاتوق بردند. دیگر نمیدانم چه اتفاقی برایش افتاد و چگونه فوت کرد.» با ثبت اعترافات صابر، علی و حمید نیز مورد بازجویی قرار گرفتند. آنها به ربودن گلنار به قصد آزار و اذیت و قتل اعتراف کردند. حمید به کارآگاهان گفت: «روز حادثه وقتی گلنار را در آن حالت دیدیم وسوسه شدیم. با علی یک ماشین دربستی گرفتیم و او را به پاتوقمان بردیم. آنجا به گلنار تعرض کردیم و با روسری خفهاش کردیم. پس از آن جسد را به اتوبان چمران بردیم و در جوی فاضلاب انداختیم.» با تایید اعترافات حمید از سوی علی، پرونده متهمان برای صدور حکم به شعبه ٧٤ وقت دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد. هر دو متهم در جلسه رسیدگی به پرونده همه اعترافات قبلی خود را انکار کردند و اتهام تعرض و قتل تبرئه شدند. با پایان رسیدگی به پرونده، صابر به شش ماه حبس و حمید و علی به اتهام آدم ربایی به ١٧ سال زندان محکوم شدند. صابر و علی به حکم صادره اعتراض نکردند اما پرونده حمید، با اعتراض او برای رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض - شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران - ارسال شد. روز گذشته با آغاز رسیدگی به پرونده در این شعبه، وکیل اولیای دم پشت جایگاه ایستاد و خواستار صدور حبس برای متهم به اتهام آدمربایی شد. او گفت: «متهم در بازجوییها به آزار و اذیت متوفی و ربودن او اعتراف کرده بود اما حالا برای فرار از قانون حرفهای جدیدی میزند. او در این پنج سال، ٢٠ داستان مختلف سر هم کرده اما واضح است که او گلنار را ربوده است.» پس از وکیل اولیای دم، نوبت به حمید رسید. او خود را بیگناه دانست و در شرح حادثه گفت: «آن روز صابر به گلنار مواد تزریق کرده و گوشه خیابان رهایش کرده بود. من و علی دلمان برای گلنار سوخت برای همین یک ماشین دربستی گرفتیم و او را به پاتوقمان بردیم. به او آبمیوه دادیم. حالش کمی بهتر شد. پس از آن گلنار و علی را تنها گذاشتم تا بروم و کراک تهیه کنم اما وقتی برگشتم علی گفت، گلنار نفس نمیکشد. به او تنفس مصنوعی دادم اما فایدهای نداشت. وقتی فهمیدیم مرده، او را به اتوبان چمران بردیم و در کانال فاضلاب انداختیم. من ناتوانی دارم و همسرم به همین دلیل از من طلاق گرفته. من نه کسی را کشتهام و نه به کسی تجاوز کردهام.» با ثبت حرفهای متهم، رییس دادگاه ختم جلسه را اعلام کرد. حمید در آخرین دفاع خود از پدر متوفی خواست تا او را ببخشد. اگر اتهام آدمربایی او صادر شود، ١٧ سال زندان در انتظارش خواهد بود.