اقتصادآنلاین – پرهام کریمی؛ پس از عبور از عمق رکود گردشگری در سال‌های ۲۱-۲۰۲۰ اکنون محدودیت‌های سفر در اکثر کشورها برداشته شده و در نتیجه رشد صنعت گردشگری در سال ۲۰۲۳ اجتناب‌ناپذیر است. در سطح جهانی، ما انتظار داریم که افزایش سفرها باعث رشد ۳۰درصدی گردشگران بین المللی شود و میزان آن را به ۱.۶میلیارد برساند. این افزایش به دنبال رشد ۶۰درصدی گردشگری در سال ۲۰۲۲ است، اما هنوز برای رساندن کل ورودی ها به سطح ۱.۸میلیاردی که در سال ۲۰۱۹ بود کافی نیست. با این حال، مسیر رشد بر اساس منطقه متفاوت خواهد بود. بخش اعظم خاورمیانه که تحت تاثیر قیمت بالای نفت به سرعت آسیب های کرونا را جبران کرده شاهد بهبودی کامل بوده است، در حالی که اروپای شرقی به دلیل تأثیر جنگ در اوکراین باید تا سال ۲۰۲۵ برای ورود مسافران بین المللی منتظر بماند. سایر مناطق در این بین قرار خواهند گرفت که اکثر آنها در سال ۲۰۲۴ به بهبودی کامل خواهند رسید.
(مقایسه تعداد توریست‌ها با سال ۲۰۱۹)
گردشگران چینی همچنان غایب خواهند بود
در حالی که جنگ در اوکراین احیای گردشگری را به تعویق انداخته، یک عامل حتی مهمتر سیاست کووید صفر چین بوده است. چین پیش از کووید حدود یک دهم گردشگران جهان را به خود اختصاص داده بود، اما اکنون انتظار داریم که مرزهای این کشور حداقل تا اواسط سال ۲۰۲۳ بسته بماند. حتی این خطر وجود دارد که در صورت ادامه تهدید بیماری همه گیر، سیاست کووید صفر تمدید شود.
اما اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، مقامات به تدریج موضع راحت تری در قبال ویروس اتخاذ می کنند و اقدامات قرنطینه اجباری و کنترل سفرهای ورودی را کاهش می دهند. با این حال، آزمایش‌های انبوه مکرر جمعیت در شهرهای بزرگ، و قرنطینه‌های گاه به گاه در شهرهای کوچک‌تر همچنان باعث می‌شود تا شیوع پراکنده از کنترل خارج نشود.
در این سناریو، انتظار داریم تعداد مسافران خروجی از چین در سال ۲۰۲۳ بیش از دو برابر شود و به حدود ۵۹میلیون نفر برسد. با این حال، این تنها کمی بیش از یک سوم از ۱۵۵میلیون سفر در سال ۲۰۱۹ است، زمانی که چین بزرگترین مبدأ گردشگران جهان بود.
این کاهش تقاضا در درجه اول بر مقاصد گردشگری در آسیا، از جمله تایلند و هنگ کنگ، که قبلاً به شدت به بازدیدکنندگان چینی وابسته بودند، تأثیر می گذارد. اما اثر کاهنده در اروپا، ایالات متحده و ... نیز احساس خواهد شد. حتی گردشگری داخلی چین - که در سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ نیز کاهش یافت، تحت تأثیر رکود اقتصادی این کشور قرار خواهد گرفت. ما انتظار داریم رشد تولید ناخالص داخلی چین در سال ۲۰۲۳ "فقط" ۴.۷٪ باشد که برای کشوری که به رشد قوی عادت کرده بود، مانند یک رکود است.
کمبود نیروی کار و دستمزد های بالا بر مشکلات می افزاید
تورم نه تنها بر مسافران در سال ۲۰۲۳ بلکه بر بخش گردشگری نیز تأثیر خواهد گذاشت. هتل‌ها، بارها و رستوران‌ها با قیمت‌های بالای غذا و انرژی دست و پنجه نرم می‌کنند، در همین حین نیز خطوط هوایی با قیمت بالای سوخت دست و پنجه نرم می‌کنند. خطوط هوایی همچنین در بحبوحه کمبود مزمن نیروی کار با افزایش دستمزدها مواجه هستند و پس از اخراج کارکنان در طول همه‌گیری، بسیاری از شرکت‌ها برای استخدام مجدد نیرو دچار مشکل شده‌اند.
این کمبود پرسنل باعث ایجاد صف‌های فرودگاهی و محدودیت در تعداد مسافران و همچنین لغو پروازها و گم شدن چمدان‌ها در تابستان ۲۰۲۲ شده است. مدیر اجرایی هیترو هشدار داده است که این دست مشکلات تا پایان سال ۲۰۲۳ ادامه خواهد داشت. بریتانیا با مشکلات خاصی مواجه است، زیرا برگزیت جریان کارگران فصلی از اتحادیه اروپا را متوقف کرده است.
علاوه بر این، صنایع سخت و فشرده نیز احتمالاً در سال ۲۰۲۳ شاهد اعتصابات مخرب بیشتری خواهد بود، زیرا کارگران خواستار دستمزدهای بالاتر برای مقابله با تورم هزینه های بالاتر زندگی هستند.
خطوط هوایی به سود نزدیک‌تر خواهند شد
شرکت‌های هواپیمایی بزرگ در ایالات متحده هزینه‌های خود را در طول همه‌گیری با اخراج کارکنان، تغییر ساختار ناوگان، وام های سنگین و همچنین کمک های مالی بزرگی که دریافت کردند جبران کردند. در آمریکای شمالی و بخش هایی از آسیا وام‌ها، یارانه‌های دستمزد و مالیات‌های معوق در سال ۲۰۲۱ مجموعاً ۲۴۳ میلیارد دلار بود.
با این وجود، انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی انتظار دارد شرکت‌های هواپیمایی با از دست دادن حدود ۱۸۰میلیارد دلار در سال‌های ۲۱-۲۰۲۰، مجموعاً ۹.۷میلیارد دلار ضرر خالص در سال ۲۰۲۲ متحمل شوند.
علیرغم شرایط سخت اقتصادی، نشانه‌های سال ۲۰۲۳ بهتر است و انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی نشان می‌دهد که اگر طبق انتظارات، سفرها بازگردد، ممکن است خطوط هوایی حتی به سمت سودآوری حرکت کنند.
