به گزارش اقتصاد آنلاین، «کامو» علاوه بر قدرتی که در نویسندگی، جستارنویسی، تفکر فلسفی و روزنامه‌نگاری داشت، در سخنرانی نیز به طور خاصی توانمند بود. جدا از آثاری که از «کامو» به جا مانده، مجموعه‌ای از خطابه‌ها و سخنرانی‌های او، در مورد موضوعات و جریانات مختلف نیز ماندگار شده است. «کتاب در دفاع از فهم» دقیقاً همین وجه خاص و متفاوت از «کامو» است.
شخصیت و دغدغه‌های «آلبر کامو» از جذابیت بالای برخوردار است. او در تمام دوران زندگی خود، فریاد آزادی و حرمت به انسان را برمی‌آورد، حال اینکه این فریاد برای یادبود پایان جنگ باشد، یا در اوج التهاب در الجزایر عزیزش، در نکوهش نازیسم آتش‌افروز باشد، یا نفی کمونیسم. نویسندة «طاعون» هیچ‌گاه به اندیشه‌هایی که انسان را به هر شکلی مبتذل و تحت انقیاد ایدئولوژی می‌خواست، رحم نکرد. او همچنین بر ضد «چوبه‌های دار» سخن می‌گفت، بر ضد تمام دیکتاتورها و بر ضد تانک‌هایی که بی‌محابا از روی آدم‌ها رد می‌شدند.
کتاب «در دفاع از فهم» شالوده چیزی است که «آلبر کامو» تمام عمر آن را فریاد کشید؛ با کتاب، نمایشنامه، جستار و یا هر چه که در توان داشت.
قیام یک نویسنده «در دفاع از فهم»
«آلبر کامو» از اواخر تابستان ۱۹۳۵ عضو حزب کمونیست الجزایر (پ‌س‌آ) شد و در همان ابتدا، با تأسیس تئاتر کار خود را وقف فعالیت‌های فرهنگی کرد. او گروهی را تشکیل کرد که خود رهبری آن‌ها را به عهده داشت. «کامو» در نمایش‌های خود، هم از آثار دیگر اقتباس می‌کرد و نمایشنامه می‌نوشت. جدا از همه این‌ها، او هم کارگردانی و هم بازی می‌کرد. در آن زمان «آلبر کامو» دبی کل خانة فرهنگ الجزیره نیز بود. این خانه فیلم نمایش می‌داد و کنسرت یا سخنرانی‌هایی برگزار می‌کرد.
«کامو» در طی این مجموعه سخنرانی‌های خود، نه از ادبیات سخن گفت، نه از تئاتر و نه از فلسفه؛ چراکه او آن‌ها را تنها بازتابی از مسئلة بنیادین مبارزه انسان برای زندگی می‌دانست. «کامو» در «دفاع از فهم» داستان و استعاره را کنار گذاشت و از حقیقت سرنوشت دردناک هم‌نسل‌های خود سخن گفت. جوانانی که ناخواسته اسیر جهنمی هستند که نیاکانشان برای آن‌ها ساخته بودند. جهنمی که با جنگ جهانی اول آغاز و آتش آن با قدرت‌گرفتن هیتلر، جنگ اسپانیا، مونیخ و سرانجام جنگ جهانی دوم شعله‌ورتر شده بود.
اما «کامو» تنها در مورد مظلومان و ستم‌دیدگان صحبت نمی‌کرد. با نگاهی به کتاب «دفاع از فهم» می‌توان دریافت که «آلبر کامو» با چه جسارت بالا و مثال‌زدنی‌ای، مستقیماً نظام‌های دیکتاتوری را نقد و مردم را به مبارزه با استبداد دعوت می‌کند. برای «کامو» جسور، هیتلر، فرانکو یا استالین فرقی ندارند، بلکه آن‌ها همگی از یک نظر، شبیه و یکسان هستند؛ ظلم و ستم بر بشر. «کامو» در سخنرانی‌های خود که در کتاب «دفاع از فهم» آمده است، از مردم اتحاد را طلب می‌کند. حلقه گمشده‌ای که باعث می‌شود هیچ دیکتاتوری توان جولان‌دادن را نداشته باشد.
در بخشی از کتاب «در دفاع از فهم» می‌خوانید
«ممکن است چنین به نظر بیاید که خدمت به هدف منطقه‌گرایی مدیترانه‌ای جانی تازه به سنت‌گراییِ پوچ و بی‌آینده می‌دهد یا در آتش برتری یک فرهنگ بر فرهنگ‌های دیگر می‌دمد و مثلاً سِیری قهقهرایی است به سوی فاشیسم و مردم لاتین را در برابر شمال اروپا قرار می‌دهد. در این مورد همیشه سوءتفاهمی وجود داشته است. هدفم از این سخرانی این است که تلاشی کنم در جهت تبیین این امر. تمام اشتباهات از این‌جا ناشی می‌شود که مدیترانه و اروپای لاتین را یکی می‌دانند و چیزی را که در آتن شروع شده، به رم نسبت می‌دهند. برای ما این امر بدیهی است و ارتباطی با ملی‌گرایی ملت جنوب ندارد. نمی‌توانیم به خدمت سنت‌ها درآییم و آینده‌ی زنده‌مان را به کارهای عجیب‌وغریبی گره بزنیم که همین امروز نیز مُرده‌اند... سنت گذشته‌ای است که در تقابل با حال است، اما مدیترانه‌ای که ما را دربرگرفته سرزمینی است زنده، سرشار از نشاط و لبخند...»
چرا خواندن کتاب «در دفاع از فهم» لازم است؟
«آلبر کامو» در یکی از سخنرانی‌هایش می‌گوید: «آنچه را بر ما گذشت از یاد نبرید تا به آزادی، به حقوق و تکالیفش، وفادار بمانید. از یاد نبرید تا هرگز نپذیری، هرگز، که کسی هر قدر هم بزرگ یا حزبی هرقدر هم قوی، به جای شما فکر کند و راه‌تان را به شما دیکته کند.» هدف از خواندن کتاب «در دفاع از فهم» نیز همین است؛ اینکه بدانیم انسان‌های پیشین ما، چه‌طور در دفاع از فهم، حقوق و آزادی‌های خود جنگیدند، و چرا ما نیز باید همین راه را ادامه دهیم.
اگر شما هم به مطالعه کتاب «در دفاع از فهم» اثر «آلبر کامو» علاقه‌مند شده‌اید، همین حالا می‌توانید این کتاب را از فروشگاه اینترنتی کتاب bennubook خریداری کنید.
این مطلب رپورتاژ آگهی است و توسط تیم تحریریه اقتصادآنلاین تهیه نشده است.
نظر شما