ارزش بازاری واقعی یک سهم از صندوق بازار پول حتی اگر ارزش اعلام شده برای هر سهم از آن ۱ دلار باشد.
تخصیص یک ارزش دلاری به یک کالای انتزاعی که معمولاً براساس قیمت بازار قابل اندازه‌گیری نیست، اما برای انجام یک تحلیل سود-ضرر باید یک ارزش برای آن تعیین شود.
مورد دوم رایج‌تر است و شامل یک قیمت سایه می‌شود که به کالاهایی که معمولاً به‌عنوان دارایی جداگانه در بازار خرید و فروش نمی‌شوند، مانند هزینه‌های تولید یا دارایی‌های ناملموس، تخصیص می‌یابد.
نکات کلیدی
قیمت سایه یک قیمت تخمینی برای چیزی است که معمولاً قیمت‌گذاری نمی‌شود یا در بازار فروخته نمی‌شود.
قیمت‌گذاری سایه می‌تواند درک بهتری از هزینه‌ها و مزایای مرتبط با یک پروژه را برای کسب‌وکارها فراهم کند.
بااین‌حال، قیمت‌گذاری سایه دقیق نیست، زیرا بر مفروضات ذهنی تکیه دارد و فاقد داده‌های پشتوانه‌ای قابل اعتماد است.
این قیمت اغلب در حسابداری سود-ضرر برای ارزش‌گذاری دارایی‌های ناملموس استفاده می‌شود، اما همچنین می‌تواند برای آشکار کردن قیمت واقعی یک سهم از بازار پول استفاده شود و یا اقتصاددانان می‌توانند از آن برای تعیین قیمت برای اثرات خارجی استفاده کنند.
همچنین اقتصاددانان اغلب از قیمت‌گذاری سایه برای تعیین ارزش پروژه‌های زیرساختی عمومی مانند پارک‌های عمومی و حمل‌ونقل استفاده می‌کنند.
نحوه‌ی عملکرد قیمت‌گذاری سایه چگونه است
قیمت‌گذاری سایه، ازآنجایی‌که به صندوق‌های بازار پول مربوط می‌شود، به عمل حسابداری قیمت اوراق بهادار بر اساس هزینه‌های مستهلک شده، و نه بر اساس ارزش بازاری که به آن‌ها اختصاص یافته است، اشاره دارد. برای سهام صندوق‌های بازار پول همیشه یک ارزش خالص دارایی (NAV) به میزان ۱ دلار اختصاص داده می‌شود، حتی اگر NAV واقعی کمی بالاتر یا پایین‌تر از این رقم باشد.
این صندوق‌ها طبق قانون ملزم به افشای NAV واقعی - قیمت سهام سایه‌ای - هستند تا عملکرد صندوق را با دقت بیشتری به سرمایه‌گذاران نشان دهند. بااین‌حال، استفاده از اصطلاح «قیمت سایه» در رابطه با صندوق‌های بازار پول، کاربرد غیررایج‌تری از این عبارت است. این اصطلاح بیشتر در فرآیند تحلیل سود-ضرر در تصمیم‌گیری کسب‌وکارها استفاده می‌شود.
قیمت سایه‌ای، در متداول‌ترین کاربرد خود، یک قیمت «مصنوعی» است که به یک دارایی یا ورودی حسابداری قیمت‌گذاری نشده اختصاص می‌یابد. قیمت‌گذاری سایه اغلب بر اساس مفروضات خاصی در مورد هزینه یا ارزش انجام می‌شود. این قیمت‌گذاری به‌طورکلی یک تلاش ذهنی و غیردقیق، یا نادقیق، است. برای تصمیم‌گیری در مورد انجام یک پروژه یا سرمایه‌گذاری، کسب‌وکارها اغلب یک تجزیه و تحلیل مقایسه‌ای بین هزینه‌ی پروژه یا سرمایه‌گذاری و منافع پیش‌بینی شده انجام می‌دهند.
یک کسب‌وکار در حین انجام تجزیه و تحلیل سود-ضرر، اغلب باید هزینه‌ها یا منافع دارایی‌های ناملموسی که به سختی می‌توان یک ارزش دلاری برای آن‌ها اختصاص داد، اما باید برای انجام تجزیه و تحلیل بتوان آن‌ها را از نظر مالی اندازه‌گیری کرد، را محاسبه کند.
نکته‌ی مهم: اقتصاددانان اغلب یک قیمت سایه‌ای را برای برآورد هزینه‌ی اثرات خارجی منفی، مانند آلودگی‌هایی که یک شرکت منتشر می‌کند، تعیین می‌کنند.
مزایا و معایب قیمت‌گذاری سایه
ا
ستفاده از قیمت‌گذاری سایه به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا درک کامل‌تری از ارزش واقعی پروژه‌ی خود داشته باشند. این قیمت‌گذاری یک بخش ضروری از انجام تجزیه و تحلیل سود-ضرر است و می‌تواند در زمینه‌ی تصمیم‌گیری در مورد جنبه‌های مختلف استراتژی و محدوده‌ی پروژه، به مدیریت کمک کند. قیمت‌گذاری سایه مشوقی برای رفتار اخلاقی مسئولانه و ابزاری حیاتی در ارزیابی دقیق یک پروژه است.
گذشته از این، قیمت‌گذاری سایه دارای چند محدودیت است. مهم‌تر از همه این است که قیمت‌گذاری سایه ذاتاً یک فرآیند ذهنی است؛ از آن‌جایی که قیمت‌گذاری سایه سعی دارد دارایی‌های ناملموس را ارزش‌گذاری کند، درنتیجه ثابت نیست. علاوه‌براین، ازآنجایی‌که تحلیل‌گران باید حدس و گمان مناسبی را به کار گیرند، فضای قابل توجهی برای سوگیری وجود دارد. یعنی این احتمال نیز وجود دارد که قیمت سایه دقیق نباشد. اگر روش مورد استفاده برای ایجاد قیمت سایه معیوب باشد، کسب‌وکار ممکن است اقدامات خود را به گونه‌ای هدایت کند که سودی نداشته باشند و بتوانند شرکت را بی‌اعتبار سازند.
در نهایت، برخی از منتقدان بر این باورند که قیمت‌گذاری سایه تأکید زیادی بر هزینه‌ی فرصت‌های اجتماعی کوتاه‌مدت دارد و درعین‌حال اولویت‌های بلندمدت کسب‌وکار را نادیده می‌گیرد.
مزایا
به شرکت‌ها کمک می‌کند تا درک کامل‌تری از ارزش واقعی یک پروژه داشته باشند
اقدامات تجاری عملگرایانه‌ی مالی را تشویق می‌کند
ابزاری حیاتی برای اجرای تحلیل سود-ضرر
به شرکت‌ها کمک می‌کند تا فعال‌تر باشند
معایب
ذاتاً ذهنی است
اغلب نادرست است
در روش قیمت‌گذاری سایه، جایی برای سوگیری باقی می‌گذارد
ممکن است خیلی سفت و سخت باشد
چه زمانی از قیمت‌گذاری سایه استفاده می‌شود؟
قیمت‌گذاری سایه ابزاری فوق‌العاده مفید در هنگام ارزیابی یک پروژه است. اگرچه قیمت‌گذاری سایه تنها یک تخمین تقریبی ارائه می‌کند، اما به مدیریت کمک می‌کند تا ارزش عملیات خاصی را ارزیابی کند و تلاش می‌کند تا یک ارزش پولی برای وظایف مختلف مرتبط با پروژه تعیین کند. علاوه‌براین، زمانی که یک شرکت می‌خواهد تحلیل سود-ضرر انجام دهد، باید از قیمت‌گذاری سایه برای ارزش‌گذاری اقلام ناملموس استفاده کند.
همچنین قیمت‌گذاری سایه اغلب در سیاست‌های عمومی به منظور تعیین ارزش پروژه‌های زیرساختی عمومی مختلف، مانند حمل‌ونقل عمومی، پارک‌ها و خطوط دوچرخه، استفاده می‌شود. اقتصاددانانی که به دنبال ارزش اجتماعی پروژه‌هایی مانند پارک‌های عمومی هستند، از قیمت‌گذاری سایه برای نشان دادن مزایای پروژه‌های زیربنایی خاصی استفاده می‌کنند که معمولاً یک ارزش پولی برای آن‌ها تعیین نشده است.
نمونه‌ای از قیمت‌گذاری سایه
در یک طرح کسب‌وکاری پیشنهادی که جهت نوسازی تأسیسات اداری یک شرکت اعمال می‌شود، تخصیص ارزش دلاری به مزایای مورد انتظار از انجام نوسازی، می‌تواند یک مثال از قیمت‌گذاری سایه باشد. اگرچه برای هزینه‌ی نوسازی می‌توان به راحتی یک ارزش دلاری تعیین کرد، اما عناصری از سود مورد انتظار پروژه وجود دارند که باید یک قیمت سایه برای آن‌ها تعیین شود، زیرا تعیین کمیت آن‌ها به آسانی صورت نمی‌گیرد.
در زمینه‌ی مزایای احتمالی پروژه، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
بهبود روحیه‌ی کارکنان
کاهش هزینه‌های جذب کارکنان
نرخ پایین‌تر گردش کارکنان و افزایش بهره‌وری
ازآنجایی‌که تعیین یک ارزش دلاری دقیق برای چنین مزایای بالقوه‌ای غیرممکن است، از یک قیمت سایه و تخمینی برای تعیین یک رقم دلاری، جهت مقایسه کردن آن با رقم هزینه، تعیین می‌شود.
سؤالات متداول درمورد قیمت سایه
قیمت‌گذاری سایه چیست؟
تحلیل‌گران و اقتصاددانان از قیمت‌گذاری سایه برای تعیین یک ارزش پولی برای کالاهای غیرقابل عرضه، مانند هزینه‌های تولید و دارایی‌های ناملموس، استفاده می‌کنند. قیمت‌های سایه برای انجام یک تحلیل دقیق سود-ضرر برای یک پروژه ضروری هستند.
آیا قیمت‌گذاری سایه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود؟
قیمت‌گذاری سایه درک کامل‌تری از هزینه‌ها و مزایای مرتبط با یک پروژه را برای مدیریت فراهم می‌کند. در دنیای سیاست‌های عمومی، قیمت‌های سایه به پاسخ این سؤال کمک می‌کنند که آیا یک پروژه‌ی عمومی ارزش پیگیری دارد یا خیر. قیمت‌گذاری سایه می‌تواند با نشان دادن مسیر مناسب برای انتخاب، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند.
آیا باید از قیمت‌گذاری سایه استفاده کنیم؟
هنگامی که با یک تصمیم کسب‌وکاری سخت مواجه می‌شوید، استفاده از تجزیه و تحلیل سود-ضرر، که از قیمت‌گذاری سایه برای تعیین ارزش پولی هزینه‌های تولید و دارایی‌های ناملموس استفاده می‌کند، می‌تواند با ترسیم یک تصویر واضح‌تر نشان دهد که کدام مسیر عملی بیشترین معقولیت مالی را دارد.
قیمت‌گذاری سایه چه مواردی را پوشش می‌دهد؟
قیمت‌گذاری سایه اقدامات تولیدی و کالاهای انتزاعی، که معمولاً یک مقدار عددی برای آن‌ها اختصاص نیافته است، را اندازه‌گیری می‌کند. یکی از نمونه‌های رایج کالاهای انتزاعی، پارک عمومی است. قیمت‌گذاری سایه یک ارزش پولی برای منافع یک پارک اختصاص می‌دهد تا بتوان تصمیم گرفت که آیا و چگونه باید این پروژه را ادامه داد.
قیمت‌گذاری سایه چیست؟
اصطلاح قیمت‌گذاری سایه برای اشاره به یکی از دو مورد زیر استفاده می‌شود:
ارزش بازاری واقعی یک سهم از صندوق بازار پول حتی اگر ارزش اعلام شده برای هر سهم از آن ۱ دلار باشد.
تخصیص یک ارزش دلاری به یک کالای انتزاعی که معمولاً براساس قیمت بازار قابل اندازه‌گیری نیست، اما برای انجام یک تحلیل سود-ضرر باید یک ارزش برای آن تعیین شود.
مورد دوم رایج‌تر است و شامل یک قیمت سایه می‌شود که به کالاهایی که معمولاً به‌عنوان دارایی جداگانه در بازار خرید و فروش نمی‌شوند، مانند هزینه‌های تولید یا دارایی‌های ناملموس، تخصیص می‌یابد.
نکات کلیدی
قیمت سایه یک قیمت تخمینی برای چیزی است که معمولاً قیمت‌گذاری نمی‌شود یا در بازار فروخته نمی‌شود.
قیمت‌گذاری سایه می‌تواند درک بهتری از هزینه‌ها و مزایای مرتبط با یک پروژه را برای کسب‌وکارها فراهم کند.
بااین‌حال، قیمت‌گذاری سایه دقیق نیست، زیرا بر مفروضات ذهنی تکیه دارد و فاقد داده‌های پشتوانه‌ای قابل اعتماد است.
این قیمت اغلب در حسابداری سود-ضرر برای ارزش‌گذاری دارایی‌های ناملموس استفاده می‌شود، اما همچنین می‌تواند برای آشکار کردن قیمت واقعی یک سهم از بازار پول استفاده شود و یا اقتصاددانان می‌توانند از آن برای تعیین قیمت برای اثرات خارجی استفاده کنند.
همچنین اقتصاددانان اغلب از قیمت‌گذاری سایه برای تعیین ارزش پروژه‌های زیرساختی عمومی مانند پارک‌های عمومی و حمل‌ونقل استفاده می‌کنند.
نحوه‌ی عملکرد قیمت‌گذاری سایه چگونه است
قیمت‌گذاری سایه، ازآنجایی‌که به صندوق‌های بازار پول مربوط می‌شود، به عمل حسابداری قیمت اوراق بهادار بر اساس هزینه‌های مستهلک شده، و نه بر اساس ارزش بازاری که به آن‌ها اختصاص یافته است، اشاره دارد. برای سهام صندوق‌های بازار پول همیشه یک ارزش خالص دارایی (NAV) به میزان ۱ دلار اختصاص داده می‌شود، حتی اگر NAV واقعی کمی بالاتر یا پایین‌تر از این رقم باشد.
این صندوق‌ها طبق قانون ملزم به افشای NAV واقعی - قیمت سهام سایه‌ای - هستند تا عملکرد صندوق را با دقت بیشتری به سرمایه‌گذاران نشان دهند. بااین‌حال، استفاده از اصطلاح «قیمت سایه» در رابطه با صندوق‌های بازار پول، کاربرد غیررایج‌تری از این عبارت است. این اصطلاح بیشتر در فرآیند تحلیل سود-ضرر در تصمیم‌گیری کسب‌وکارها استفاده می‌شود.
قیمت سایه‌ای، در متداول‌ترین کاربرد خود، یک قیمت «مصنوعی» است که به یک دارایی یا ورودی حسابداری قیمت‌گذاری نشده اختصاص می‌یابد. قیمت‌گذاری سایه اغلب بر اساس مفروضات خاصی در مورد هزینه یا ارزش انجام می‌شود. این قیمت‌گذاری به‌طورکلی یک تلاش ذهنی و غیردقیق، یا نادقیق، است. برای تصمیم‌گیری در مورد انجام یک پروژه یا سرمایه‌گذاری، کسب‌وکارها اغلب یک تجزیه و تحلیل مقایسه‌ای بین هزینه‌ی پروژه یا سرمایه‌گذاری و منافع پیش‌بینی شده انجام می‌دهند.
یک کسب‌وکار در حین انجام تجزیه و تحلیل سود-ضرر، اغلب باید هزینه‌ها یا منافع دارایی‌های ناملموسی که به سختی می‌توان یک ارزش دلاری برای آن‌ها اختصاص داد، اما باید برای انجام تجزیه و تحلیل بتوان آن‌ها را از نظر مالی اندازه‌گیری کرد، را محاسبه کند.
نکته‌ی مهم: اقتصاددانان اغلب یک قیمت سایه‌ای را برای برآورد هزینه‌ی اثرات خارجی منفی، مانند آلودگی‌هایی که یک شرکت منتشر می‌کند، تعیین می‌کنند.
مزایا و معایب قیمت‌گذاری سایه
استفاده از قیمت‌گذاری سایه به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا درک کامل‌تری از ارزش واقعی پروژه‌ی خود داشته باشند. این قیمت‌گذاری یک بخش ضروری از انجام تجزیه و تحلیل سود-ضرر است و می‌تواند در زمینه‌ی تصمیم‌گیری در مورد جنبه‌های مختلف استراتژی و محدوده‌ی پروژه، به مدیریت کمک کند. قیمت‌گذاری سایه مشوقی برای رفتار اخلاقی مسئولانه و ابزاری حیاتی در ارزیابی دقیق یک پروژه است.
گذشته از این، قیمت‌گذاری سایه دارای چند محدودیت است. مهم‌تر از همه این است که قیمت‌گذاری سایه ذاتاً یک فرآیند ذهنی است؛ از آن‌جایی که قیمت‌گذاری سایه سعی دارد دارایی‌های ناملموس را ارزش‌گذاری کند، درنتیجه ثابت نیست. علاوه‌براین، ازآنجایی‌که تحلیل‌گران باید حدس و گمان مناسبی را به کار گیرند، فضای قابل توجهی برای سوگیری وجود دارد. یعنی این احتمال نیز وجود دارد که قیمت سایه دقیق نباشد. اگر روش مورد استفاده برای ایجاد قیمت سایه معیوب باشد، کسب‌وکار ممکن است اقدامات خود را به گونه‌ای هدایت کند که سودی نداشته باشند و بتوانند شرکت را بی‌اعتبار سازند.
در نهایت، برخی از منتقدان بر این باورند که قیمت‌گذاری سایه تأکید زیادی بر هزینه‌ی فرصت‌های اجتماعی کوتاه‌مدت دارد و درعین‌حال اولویت‌های بلندمدت کسب‌وکار را نادیده می‌گیرد.
مزایا
به شرکت‌ها کمک می‌کند تا درک کامل‌تری از ارزش واقعی یک پروژه داشته باشند
اقدامات تجاری عملگرایانه‌ی مالی را تشویق می‌کند
ابزاری حیاتی برای اجرای تحلیل سود-ضرر
به شرکت‌ها کمک می‌کند تا فعال‌تر باشند
معایب
ذاتاً ذهنی است
اغلب نادرست است
در روش قیمت‌گذاری سایه، جایی برای سوگیری باقی می‌گذارد
ممکن است خیلی سفت و سخت باشد
چه زمانی از قیمت‌گذاری سایه استفاده می‌شود؟
قیمت‌گذاری سایه ابزاری فوق‌العاده مفید در هنگام ارزیابی یک پروژه است. اگرچه قیمت‌گذاری سایه تنها یک تخمین تقریبی ارائه می‌کند، اما به مدیریت کمک می‌کند تا ارزش عملیات خاصی را ارزیابی کند و تلاش می‌کند تا یک ارزش پولی برای وظایف مختلف مرتبط با پروژه تعیین کند. علاوه‌براین، زمانی که یک شرکت می‌خواهد تحلیل سود-ضرر انجام دهد، باید از قیمت‌گذاری سایه برای ارزش‌گذاری اقلام ناملموس استفاده کند.
همچنین قیمت‌گذاری سایه اغلب در سیاست‌های عمومی به منظور تعیین ارزش پروژه‌های زیرساختی عمومی مختلف، مانند حمل‌ونقل عمومی، پارک‌ها و خطوط دوچرخه، استفاده می‌شود. اقتصاددانانی که به دنبال ارزش اجتماعی پروژه‌هایی مانند پارک‌های عمومی هستند، از قیمت‌گذاری سایه برای نشان دادن مزایای پروژه‌های زیربنایی خاصی استفاده می‌کنند که معمولاً یک ارزش پولی برای آن‌ها تعیین نشده است.
نمونه‌ای از قیمت‌گذاری سایه
در یک طرح کسب‌وکاری پیشنهادی که جهت نوسازی تأسیسات اداری یک شرکت اعمال می‌شود، تخصیص ارزش دلاری به مزایای مورد انتظار از انجام نوسازی، می‌تواند یک مثال از قیمت‌گذاری سایه باشد. اگرچه برای هزینه‌ی نوسازی می‌توان به راحتی یک ارزش دلاری تعیین کرد، اما عناصری از سود مورد انتظار پروژه وجود دارند که باید یک قیمت سایه برای آن‌ها تعیین شود، زیرا تعیین کمیت آن‌ها به آسانی صورت نمی‌گیرد.
در زمینه‌ی مزایای احتمالی پروژه، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
بهبود روحیه‌ی کارکنان
کاهش هزینه‌های جذب کارکنان
نرخ پایین‌تر گردش کارکنان و افزایش بهره‌وری
ازآنجایی‌که تعیین یک ارزش دلاری دقیق برای چنین مزایای بالقوه‌ای غیرممکن است، از یک قیمت سایه و تخمینی برای تعیین یک رقم دلاری، جهت مقایسه کردن آن با رقم هزینه، تعیین می‌شود.
سؤالات متداول درمورد قیمت سایه
قیمت‌گذاری سایه چیست؟
تحلیل‌گران و اقتصاددانان از قیمت‌گذاری سایه برای تعیین یک ارزش پولی برای کالاهای غیرقابل عرضه، مانند هزینه‌های تولید و دارایی‌های ناملموس، استفاده می‌کنند. قیمت‌های سایه برای انجام یک تحلیل دقیق سود-ضرر برای یک پروژه ضروری هستند.
آیا قیمت‌گذاری سایه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود؟
قیمت‌گذاری سایه درک کامل‌تری از هزینه‌ها و مزایای مرتبط با یک پروژه را برای مدیریت فراهم می‌کند. در دنیای سیاست‌های عمومی، قیمت‌های سایه به پاسخ این سؤال کمک می‌کنند که آیا یک پروژه‌ی عمومی ارزش پیگیری دارد یا خیر. قیمت‌گذاری سایه می‌تواند با نشان دادن مسیر مناسب برای انتخاب، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند.
آیا باید از قیمت‌گذاری سایه استفاده کنیم؟
هنگامی که با یک تصمیم کسب‌وکاری سخت مواجه می‌شوید، استفاده از تجزیه و تحلیل سود-ضرر، که از قیمت‌گذاری سایه برای تعیین ارزش پولی هزینه‌های تولید و دارایی‌های ناملموس استفاده می‌کند، می‌تواند با ترسیم یک تصویر واضح‌تر نشان دهد که کدام مسیر عملی بیشترین معقولیت مالی را دارد.
قیمت‌گذاری سایه چه مواردی را پوشش می‌دهد؟
قیمت‌گذاری سایه اقدامات تولیدی و کالاهای انتزاعی، که معمولاً یک مقدار عددی برای آن‌ها اختصاص نیافته است، را اندازه‌گیری می‌کند. یکی از نمونه‌های رایج کالاهای انتزاعی، پارک عمومی است. قیمت‌گذاری سایه یک ارزش پولی برای منافع یک پارک اختصاص می‌دهد تا بتوان تصمیم گرفت که آیا و چگونه باید این پروژه را ادامه داد.
نظر شما