مطالعه نظریه حسابداری شامل مروری بر مبانی تاریخی رویه‌های حسابداری و نحوه تغییر رویه‌های حسابداری و افزوده شدن آن‌ها به چارچوب نظارتی حاکم بر صورت‌های مالی و گزارشگری مالی می‌شود.
نکات کلیدی
نظریه حسابداری شامل مفروضات و روش های استفاده شده در گزارشگری مالی می‌شود که نیازمند بازنگری در رویه های حسابداری و چارچوب قانونی هستند.
هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) را منتشر می کند که هدف آن‌ها بهبود مقایسه‌پذیری و سازگاری اطلاعات حسابداری است.
نظریه حسابداری یکی از موضوعات پیوسته در حال تحول است و باید با روش‌های جدید انجام کسب‌وکار، استانداردهای فناورانه جدید و شکاف‌هایی که در مکانیسم‌های گزارش‌دهی کشف می‌شوند، سازگار شود.
آشنایی با نظریه حسابداری
تمام نظریه‌های حسابداری به چارچوب مفهومی حسابداری محدود می شوند. این چارچوب توسط هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) ارائه شده است که یک نهاد مستقل برای ترسیم و ایجاد اهداف کلیدی گزارشگری مالی برای مشاغل اعم از دولتی و خصوصی است. علاوه بر این، نظریه حسابداری را می توان به عنوان نوعی استدلال منطقی در نظر گرفت که به ارزیابی و هدایت شیوه های حسابداری کمک می کند. نظریه حسابداری با تکامل استانداردهای نظارتی به توسعه شیوه ها و رویه های حسابداری جدید نیز کمک می کند.
مهم
نظریه حسابداری بیشتر مبحثی کیفی است تا کمی، زیرا به عنوان راهنمایی برای حسابداری و گزارشگری مالی موثر عمل می‌کند.
مهمترین جنبه نظریه حسابداری سودمندی است. در دنیای مالی شرکت ها، سودمندی بدان معنا است که تمام صورت های مالی باید اطلاعات مهمی را ارائه دهند که مخاطبان صورت های مالی می‌توانند از آن‌ها برای اتخاذ تصمیمات تجاری آگاهانه استفاده کنند. این ویژگی همچنین به این معنا است که نظریه حسابداری عمداً انعطاف پذیر طراحی شده است تا بتواند حتی در زمانی که شرایط قانونی تغییر می‌کنند اطلاعات مالی مؤثری را تولید کند.
نظریه حسابداری بیان می کند که تمام اطلاعات حسابداری علاوه بر سودمندی باید مهم، قابل اعتماد، مقایسه‌پذیر و منسجم باشند. این مطلب اساساً به این معنی است که همه صورت‌های مالی باید به صورت دقیق آماده شوند و به اصول پذیرفته شده حسابداری در ایالات متحده (GAAP) پایبند باشند. پایبندی به اصول پذیرفته شده حسابداری اجازه می‌دهد تا صورت های مالی هم به روشی سازگار با وضعیت مالی گذشته شرکت تهیه شوند و هم با وضعیت مالی سایر شرکت ها قابل مقایسه باشند.
در نهایت، نظریه حسابداری ایجاب می کند که همه متخصصان حسابداری و مالی تحت چهار فرض اصلی عمل کنند. فرض اول بیان می کند که کسب و کار نهادی مجزا از صاحبان یا طلبکاران آن است. اصل دوم این باور را تأیید می کند که شرکت‌ها به حیات خود ادامه می دهند و ورشکست نمی شوند. فرض سوم نیز اذعان دارد که تمام صورت های مالی با مبالغ دلاری تهیه می‌شوند و نه با اعداد دیگر مانند واحدهای تولید. در نهایت تمامی صورت های مالی باید به صورت ماهانه یا سالانه تهیه شوند.
ملاحظات ویژه
حسابداری به عنوان یک رشته آموزشی از قرن پانزدهم وجود داشته است. از آن زمان تاکنون، هم کسب‌وکارها و هم اقتصادها پیشرفت زیادی کرده‌اند. نظریه حسابداری موضوعی است که به طور مداوم در حال تحول است و باید با روش‌های جدید انجام کسب‌وکار، استانداردهای فناورانه جدید و شکاف‌هایی که در مکانیسم‌های گزارش‌دهی کشف می‌شوند، سازگار شود.
برای مثال، سازمان‌هایی مانند هیئت استانداردهای بین‌المللی حسابداری از طریق اصلاح استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) به ایجاد و تجدیدنظر در کاربردهای عملی نظریه حسابداری کمک می‌کنند. افراد حرفه ای مانند حسابداران رسمی (CPA) به شرکت ها کمک می کنند تا استانداردهای حسابداری جدید و تثبیت شده را دنبال کنند.
