کارایی عملیاتی چیست؟ بررسی چند نمونه در بازار سرمایه گذاری

هر چه بازده عملیاتی بیشتر باشد، سود یک شرکت یا سرمایه گذاری بیشتر خواهد بود چرا که واحد تجاری قادر است درآمد یا بازده بیشتری را با صرف هزینه مشابه یا کمتر نسبت به یک شرکت دیگر ایجاد کند.

در بازارهای مالی، کارایی عملیاتی زمانی اتفاق می‌افتد که هزینه‌ها و کارمزدهای مبادلات کاهش یابد. یک بازار با کارایی عملیاتی ممکن است به عنوان «بازار کارآمد داخلی» نیز شناخته شود.

نکات کلیدی

برای سرمایه گذاران و معامله گران، بازارها زمانی کارایی عملیاتی را از خود نشان می دهند که هزینه های مبادلاتی پایین باشد.

ارائه تخفیف عمده یا کمیسیون رایگان به معامله گران یکی از راه های افزایش کارایی عملیاتی بازارهای سرمایه گذاری است.

آشنایی با کارایی عملیاتی

کارایی عملیاتی در بازارهای سرمایه‌گذاری معمولاً حول هزینه‌های مبادله مربوط به سرمایه‌گذاری متمرکز است. کارایی عملیاتی در بازارهای سرمایه گذاری را می توان با شیوه های تجاری عمومی برای دست‌یابی به کارایی عملیاتی در تولید مقایسه کرد. تراکنش های کارآمد عملیاتی تراکنش هایی هستند که با بیشترین حاشیه سود مبادله می شوند، به این معنی که سرمایه گذار کمترین کارمزد را برای کسب بیشترین سود پرداخت می کند.

به طور مشابه، شرکت ها با تولید کالا با کمترین هزینه ممکن به دنبال کسب بالاترین حاشیه سود ناخالص از محصولات خود هستند. کارایی عملیاتی را تقریباً در همه موارد می توان با صرفه جویی‌های ناشی از مقیاس بهبود بخشید. این صرفه‌جویی‌ها در بازارهای سرمایه گذاری می تواند به معنای خرید تعداد سهم بیشتر یک سرمایه گذاری خاص با هزینه معاملاتی ثابت برای کاهش کارمزد هر سهم باشد.

زمانی که شرایطی بر بازار حاکم باشد که شرکت کنندگان بازار بتوانند تراکنش ها و خدمات را در قیمتی نسبتاً برابر با هزینه های واقعی لازم برای ارائه آن‌ها انجام دهند و دریافت کنند، بازار از نظر عملیاتی کارآمد نامیده می‌شود.

بازارهایی با کارایی عملیاتی معمولاً محصول جانبی رقابت هستند. بازارهایی با کارایی عملیاتی هم‌چنین ممکن است تحت تأثیر مقرراتی شکل بگیرند که برای محافظت از سرمایه گذاران در برابر پرداخت هزینه های گزاف کارمزدها را محدود می‌سازند.

بازده عملیاتی و سرمایه گذاری

بازارهایی که به لحاظ عملیاتی کارآمد هستند می توانند به بهبود بازدهی کلی سبدهای سرمایه گذاری کمک کنند. کارایی عملیاتی بیشتر در بازارهای سرمایه گذاری به این معنی است که می توان سرمایه را بدون هزینه های اصطکاکی بیش از اندازه تخصیص کرد که باعث کاهش نمایه ریسک به پاداش یک سبد سرمایه گذاری می شود.

صندوق های سرمایه گذاری نیز براساس بهره وری عملیاتی جامع آن ها تحلیل می شوند. نسبت هزینه یک صندوق معیاری برای تعیین کارایی عملیاتی آن است. عوامل متعددی بر نسبت هزینه یک صندوق تأثیر می گذارد: هزینه های تراکنش، هزینه های مدیریت و هزینه های اداری. در مقایسه، صندوق‌هایی که نسبت هزینه کمتری دارند، عموماً از کارایی عملیاتی بیشتری نیز برخوردارند.

بهره وری در مقابل کارایی

بهره وری به عنوان معیاری از میزان تولید عمل می کند و معمولاً به صورت چند واحد در هر مقدار زمان مشخصی بیان می شود – به عنوان مثال، 100 واحد در ساعت. کارایی در تولید اغلب به هزینه های هر واحد تولید مربوط می شود و نه فقط به تعداد واحدهای تولید شده.

مقایسه بهره وری با کارایی همچنین ممکن است شامل تجزیه و تحلیل صرفه جویی‌های ناشی از مقیاس باشد. واحدهای تجاری به دنبال بهینه سازی سطوح تولید خود به منظور دستیابی به صرفه جویی‌های کارآمد ناشی از مقیاس هستند که به نوبه خود به کاهش هزینه های تولید هر واحد و افزایش بازده هر واحد کمک می کند.

نمونه هایی از کارایی عملیاتی بازار سرمایه گذاری

صندوق‌هایی که دارایی‌های تحت مدیریت بیشتری دارند (AUM) می‌توانند به دلیل معامله تعداد بیشتری سهام در هر معامله بازده عملیاتی بیشتری را به دست آورند.

به طور کلی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری غیرفعال معمولاً بر اساس نسبت هزینه‌هایشان، کارایی عملیاتی بیشتری نسبت به صندوق‌های با مدیریت فعال دارند. صندوق‌های غیرفعال از طریق تکرار عملکرد شاخص، امکان بهره‌مندی هدفمند از نوسانات بازار را فراهم می‌کنند. صندوق های بزرگ از مزیت صرفه جویی‌های ناشی از مقیاس در معاملات خود برخوردارند. برای صندوق‌های غیرفعال نیز پیروی از دارایی‌های یک شاخص هزینه‌های معاملاتی کمتری را به همراه دارد.

در سایر حوزه های بازار نیز برخی از تغییرات ساختاری یا نظارتی مشخص می توانند کارایی عملیاتی مشارکت در بازار را بهبود ببخشند. در سال 2000، کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) قطعنامه‌ای را تصویب کرد که به صندوق‌های بازار پول اجازه می‌داد تا واجد شرایط معاملات مارجینی شناخته شود- قبل از این فقط پول نقد واجد شرایط بود. این تغییر جزئی هزینه‌های غیرضروری مبادلات در صندوق‌های بازار پول را کاش داد و کارایی عملیاتی بازارهای آتی را بهبود بخشید.

تنظیم‌کننده‌های مالی همچنین سقف هزینه فروش 8.5 درصدی را بر کمیسیون صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک اعمال کرده‌اند. این سقف به بهبود کارایی عملیاتی معاملات و سود سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاران منفرد کمک می‌کند.