یک راهش این است که شما در کشاکش مذاکرات برای تمدید قرارداد، پست خداحافظی بگذارید و هواداران را به جان مدیران باشگاه بیندازید. در این صورت آنها به مسوولان تیم فشار وارد می‌کنند و نهایتا باشگاه در برابر خواسته‌های بازیکن عقب‌نشینی می‌کند. یک راه دیگرش این است که از دوستان سرشناس‌تان بخواهید برای شما در تیم جدیدتان آرزوی موفقیت کنند. این هم خیلی جواب می‌دهد. مثلا فلان بازیکن در حال مذاکره برای تمدید قرارداد است، اما ناگهان هم‌تیمی‌اش پست می‌گذارد که: «داداش هر جا رفتی موفق باشی!» این‌طوری باز هم مدیران باشگاه تحت فشار قرار می‌گیرند. یکی دیگر از شیوه‌های رایج افزایش قیمت هم آن است که از فن‌پیج‌ها و صفحات خبری بخواهید گزارش‌های غیرواقعی از مذاکرات شما با سایر باشگاه‌ها منتشر کنند. آنها یک جمله می‌نویسند فلان تیم بازیکن ما را می‌خواهد و همین کافی است تا قیمت جناب فوتبالیست افزایش پیدا کند. خلاصه اینکه فصل عجیبی است این نقل‌وانتقالات و نباید در این مدت هر چه در فضای مجازی دیدید باور کنید. خیلی از این پست و کامنت‌ها که شما را نگران می‌کند، بخشی از یک سناریو است که هزینه‌اش قبلا پرداخت شده و سودش مستقیم به جیب بازیکنان و دلال‌ها سرازیر خواهد شد.
چند سالی هست که بازار مکاره نقل‌وانتقالات در فوتبال ایران، غیر از باشگاه‌ها، دلال‌ها، بازیکنان و رسانه‌ها، یک رکن دیگر هم پیدا کرده؛ رکنی به اسم «اینستاگرام» که در معادلات و تحولات این فصل، نقش اساسی دارد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از دنیای اقتصاد؛ هر کدام از بازیکنان فوتبال معمولا یک صفحه پرمخاطب در این شبکه اجتماعی دارند که در فصل نقل‌وانتقالات از آن برای بهبود شرایط خود و اعمال فشار روی باشگاه استفاده می‌کنند. چه بسیارند کسانی که صرفا به خاطر بالا بردن رقم قرارداد خود، پست و استوری‌های معنادار منتشر می‌کنند. البته در این میان، فوتبالیست‌هایی هم هستند که رفتار صادقانه‌تری دارند و از این وسیله صرفا برای اطلاع‌رسانی و ارتباط بی‌واسطه با هواداران استفاده می‌کنند، اما در اغلب مواقع، شبکه‌های اجتماعی به بازوی بازیکنان برای کسب امتیازات بیشتر تبدیل شده است. در این میان شیوه‌های مختلفی هم برای چانه‌زنی با باشگاه‌ها وجود دارد.
