به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، جایزه بزرگ کیرین یکی از مهم‌ترین اتفاقات تقویم ورزشی کشور ژاپن است و البته یکی از پول‌سازترین آنها. اولین مردی که بعد از 6 دور از مسیری موسوم به تاچیکاوا عبور می‌کند کمی کمتر از یک میلیون دلار جایزه خواهد گرفت؛ تقریبا 768 هزار پوند. او همچنین با قهرمانی در مسابقه‌ای که 7 دهه پیش، 3 سال بعد از پایان جنگ جهانی در خرابه‌های توکیو آغاز شد، نامی برای خودش در تاریخ دست و پا خواهد کرد. این در حالی است که این روزها توکیو سخت در تب و تاب آماده شدن برای المپیک 2020 است و شباهتی به توکیوی 1948 ندارد. این روزها 2200 دوچرخه‌سوار خودشان را به منطقه‌ای رسانده‌اند که این ورزش جذاب را به دنیا هدیه داده است.
اولین مسابقه کیرین در جهان در کوکورا در جنوب غربی کیتاکوشو 3 سال بعد از پایان جنگ جهانی آغاز شد. شهردار این شهر بودجه لازم برای ساختن یک مسیر سرپوشیده از خاک را جمع کرد. او امیدوار بود برای ساکنان خسته شهر مخصوصا مردانی که به تازگی لباس نظامی را از تن درآورده بودند، سرگرمی جذابی ایجاد کند. آن روز بیش از 50 هزار نفر طی 4 روز مسابقه به کوکورا رفتند و مجموعا 19.73 میلیون ین شرط‌بندی کردند. کیرین که می‌توان آن را «رقابت» و «چرخ» خواند به سرعت در شهرهای دیگر گسترش یافت. اما تاریخ اولیه این رشته با خشونت، نژادپرستی و شرط‌بندی‌های غیرقانونی با همکاری گروه‌های یاکوزا عجین شده است. در آن سال‌ها گروه‌های بسیاری از زنان و معلمان برای محافظت از کودکان‌شان در برابر اعتیاد به قمار با مراکز دولتی تماس می‌گرفتند. بیش از 70 سال بعد، کیرین به دلیل ارتباط با قمار هنوز حساسیت‌هایی را برمی‌انگیزد.
دوچرخه‌سواران حرفه‌ای ژاپن از رقابت‌های داخلی کیرین مبالغ هنگفتی را به جیب می‌زنند. با این حال آنها در برابر رقبای بین‌المللی کمی با مشکل مواجه می‌شوند. نمود این مساله را می‌توان در مسابقات کیرین در المپیک دید. کشور ژاپن به عنوان بنیانگذار این رشته از سال 2000 که کیرین به المپیک تابستانی اضافه شده تنها به یک مدال برنز دست پیدا کرده است. این مدال را کیوفومی ناگای در المپیک 2008 پکن به دست آورد. حال سرمربی تیم کیرین ژاپن قصد دارد برای سال آینده برنامه‌ریزی ویژه‌ای داشته باشد و این رکورد بد را اصلاح کند. وتو، دوچرخه‌سوار بازنشسته فرانسوی و سرمربی تیم ژاپن که در رقابت‌های پیست شرکت داشت پس از یک جلسه تمرینی در ایزو ولوودروم، محل برگزاری مسابقه گفت:«هدف اصلی برای من و سایر دوچرخه‌سواران این است که در مسابقات المپیک خوب باشیم. من همیشه به شاگردانم در تیم ملی ژاپن می‌گویم که این یک ورزش ژاپنی است و شما باید آن را به خانه‌اش برگردانید.»
دو نفر از دوچرخه‌سواران تیم وتو یعنی یودای نیتا و یوتا واکیموتو در رقابت‌های جایزه بزرگ به همراه یوکا کوبایاشی، که در بین برندگان مسابقات زنان قرار دارد، به رقابت می‌پردازند. وتو می‌گوید:«دوچرخه‌سواران من در تیم المپیک واقعا خاص هستند. آنها این کار را برای پول نمی‌کنند. در کشورهای دیگر مثل چین طلای المپیک راهی است برای رسیدن به پول اما اینجا مهم نیست. دوچرخه‌سواران از شرکت در مسابقات کیرین سالانه به اندازه کافی پول درمی‌آورند. نیتا کسی است که از کودکی رویای المپیک را در خواب می‌دیده.»
کیرین بین‌المللی که در آن دوچرخه‌سواران قبل از رسیدن به خط پایان پشت سر موتورسوار مسیری به طول 250 متر را 6 بار طی می‌کنند برای نخستین بار در سال 2000 و از شهر سیدنی به المپیک راه یافت. 12 سال بعد و در لندن زنان نیز توانستند در این مسابقات حاضر شوند. اولین زن برنده کیرین المپیک ویکتوریا پندلتون از بریتانیا بود.
برخی از کارشناسان عدم موفقیت ژاپن را به اختلاف قوانین بین‌المللی و نسخه داخلی نسبت می‌دهند. ضربه زدن به سر و شانه حریف بخشی از فرآیند کیرین در ژاپن است. ورزشکاران از ابتدای دور 500 متر می‌توانند این کار را انجام دهند. تطبیق با این قوانین برای رسیدن به درآمدهای میلیونی باعث شده است بسیاری از جوانان از شکل مسابقات بین‌المللی فاصله بگیرند. کوهی گونجی که در 11 ماه نخست سال 480 هزار پوند برنده شده است برای نخستین بار در مسابقات گرندپری حضور دارد اما او نیز مثل خیلی از دوچرخه‌سواران نخبه ژاپنی سودای رسیدن به المپیک را ندارد. گونجی در مصاحبه‌ای که سال پیش انجام داده بود، گفت: «دوچرخه‌سواران زیادی را می‌شناسم که برای آماده‌سازی المپیک تلاش می‌کنند که این باعث می‌شود، وقت زیادی از آنها گرفته شود. من آنها را تشویق می‌کنم اما این رویه من نیست.» این در حالی است که با هدایت وتو و دستیارش جیسون نیبلت، ورزشکاران ژاپن در سال‌های اخیر موفقیت‌های بین‌المللی خوبی کسب کردند. تومویوکی کاواباتا در سال گذشته بعد از ربع قرن مدال جهانی کیرین برای ژاپن به ارمغان آورد. همچنین یوتا واکیموتو و توموهیرو فوکویا و یوشتاکو ناگازاکو موفق به کسب عنوان اسپرینت آقایان در جام جهانی شدند.
جایزه بزرگ یکی از معدود مواردی است که توجه کانال‌های تلویزیونی را به خود جلب می‌کند. این ورزش در سال‌های اخیر اقدام به مدرن‌سازی نیز کرده است. یکی از این اقدامان لغو ممنوعیت حضور ورزشکاران زن بود که در سال 1967 وضع شده بود. وتو می‌گوید:«من طمعکاری موجود در این ورزش حرفه‌ای را درک می‌کنم. من امسال در تاجیکاوا جزو تماشاگران گرندپری خواهم بود. من 3 سال پیش از آمدن به ژاپن از مسابقه جایزه بزرگ می‌دانستم اما شما هرگز نمی‌توانید واقعیت آن چیزی که در اینجا حضور دارد، از جو وحشتناک و دیوانگی، را درک کنید تا اینکه خودتان از نزدیک ببینید. بنابراین من خوشحالم که بعضی از اعضای تیم ملی ژاپن در این مسابقات حضور دارند؛ نه برای پول بلکه به این دلیل که خودشان را تحت فشار زیادی قرار بدهند. وقتی تماشاگران دور شما فریاد می‌زنند، شما نمی‌توانید برای آمادگی المپیک چیزی از آن بهتر داشته باشید.»
