به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، سال بد فوتبال ایران که با حذف تیم‌های پرسپولیس و استقلال و ذوب‌آهن در مراحل اولیه لیگ قهرمانان شروع شد و رسید به باخت‌های ملی مقابل بحرین و عراق و از دست دادن جایگاه نخست آسیا با ناکامی در مراسم بهترین‌های آسیا تکمیل شد. در مراسم روز دوشنبه فوتبال ایران در بخش فدراسیون الهام‌بخش، بهترین مربی زن، بهترین بازیکن فوتسال، بهترین لژیونر و بهترین بازیکن مرد سال آسیا نماینده داشت که متاسفانه هیچ‌یک به جایزه نخست دست پیدا نکردند.
فدراسیون الهام‌بخش؛ خبری از 5 ستاره‌ها نبود
در بخش فدراسیون الهام‌بخش، فدراسیون ایران با فدراسیون‌های ژاپن و کره‌جنوبی رقابت کرد. البته نفس نامزدی فدراسیون ایران با مدیریت مهدی تاج و رفقایش در این بخش کاملا سوال‌برانگیز بود. معلوم نیست AFC دقیقا بر چه اساسی فدراسیونی را که در همه زمینه‌ها دچار مشکل است و از برگزاری درست یک لیگ عاجر به نظر می‌رسد، به عنوان نامزد بهترین فدراسیون سال برگزیده است. ممکن است باقی فدراسیون‌ها خیلی ناامیدکننده باشند و ممکن است ماجرا به چیزهای دیگری مربوط شود. به هر حال در این بخش فدراسیون فوتبال ایران به آنچه حقش نبود نرسید و این ژاپنی‌ها بودند که جایزه را مال خود کردند. احتمالا موفقیت مستمر تیم‌های ملی و باشگاهی ژاپن و همچنین روند رو به رشد این کشور در زمینه استعدادیابی و جذب سرمایه دلیل محکم AFC برای اهدای جایزه به این فدراسیون بوده است.
بهترین مربی زن؛ شانس با خسرویار همراه نبود
در بخش بهترین مربی زن سال آسیا کتایون خسرویار، سرمربی سابق تیم دختران زیر 19 سال ایران با آساکو تاکاکورا از ژاپن و نئونگروتای سراتنگویان از تایلند رقابت کرد اما درنهایت جایزه به کسی رسید که در 6 سال قبل مدام این جایزه را به خانه برده بود؛ یعنی آساکو تاکاکورا از ژاپن. تاکاکورا بازیکن سابق تیم ملی زنان ژاپن است که از سال 2013 به مربیگری روی آورد. او ابتدا هدایت تیم دختران زیر 17 سال ژاپن، سپس سرمربیگری دختران زیر 20 سال ژاپن و درنهایت در دست گرفتن سکان هدایت تیم زنان ژاپن را برعهده گرفت. او سابقه قهرمانی با ژاپن در رقابت‌های دختران زیر 17 سال آسیا، رقابت‌های دختران زیر 17 سال ژاپن با برتری مقابل اسپانیا در فینال، رقابت‌های دختران زیر 19 سال آسیا و جام ملت‌های زنان آسیا در سال 2018 را در کارنامه دارد. او همچنین در رقابت‌های دختران زیر 20 سال جهان با ژاپن به مقام سوم دست یافت. هر چند او تیمش در جام جهانی 2019 فرانسه عملکرد چندان خوبی نداشت و تیمش در مرحله یک‌هشتم حذف شد، اما باز هم توانست برای هفتمین سال پیاپی جایزه بهترین مربی زن سال آسیا را از آن خود کند.
بهترین مربی مرد؛ جایزه به یک تازه‌کار رسید
در این بخش کشورمان نماینده‌ای نداشت و تسویوشی اوتسوکی و گو اویوا از ژاپن با چونگ جونگ یونگ از کره‌جنوبی به رقابت پرداختند. اوتسوکی احتمالا به خاطر درخشش اوراواردز در جی لیگ و اویوا به خاطر دو حضور پیاپی در فینال لیگ قهرمانان آسیا به همراه کاشیما آنتلرز به این فهرست راه یافته بودند، اما درنهایت این چونگ از کره بود که جایزه بهترین مربی مرد سال آسیا را به دست آورد. این مربی به خاطر درخشش تیم زیر 20 سال کره‌جنوبی در
جام جهانی 2019 این عنوان را به دست آورد. در آن مسابقات کره با هدایت چونگ از گروهی که آرژانتین در آن حضور داشت هم امتیاز با این تیم و به عنوان تیم دوم راهی مرحله حذفی شد و تیم‌های ژاپن، سنگال و اکوادور را شکست داد و به فینال رسید اما در فینال مغلوب اوکراین شد و به نایب‌قهرمانی دست یافت. این مربی 50 ساله که سابقه قابل ذکری به عنوان فوتبالیست در پرونده‌اش دیده نمی‌شود از سال 2017 هدایت تیم زیر 20 ساله‌های کره را به عنوان نخستین تجربه سرمربیگری برعهده داشته است.
بهترین بازیکن فوتسال؛ حسرت جاوید
در بخش بهترین بازیکنان مرد فوتسال آسیا مهدی جاوید که سال گذشته این عنوان را به هم‌تیمی‌اش اصغر حسن‌زاده واگذار کرده بود، امسال با توموکی یوشیکاوا و یوشی سکیگوچی از ژاپن به رقابت پرداخت. با توجه به اینکه سال گذشته رقابت مهمی در سطح ملی در رده فوتسال نداشتیم، خبری از درخشش همیشگی این بازیکن ریزنقش در تیم ملی نبود. در رده باشگاهی اما جاوید در جام باشگاه‌های آسیا به همراه مس سونگون به فینال رسیده و عنوان دومین گلزن برتر رقابت‌ها را نیز از آن خود کرده بود. در چنین شرایطی به نظر می‌رسید امسال جاوید می‌تواند بهترین بازیکن آسیا لقب بگیرد اما در کمال تعجب جایزه به توموکی یوشیکاوا از ژاپن رسید و این بازیکن جایزه‌اش را از دستان مهدی تاج دریافت کرد. یوشیکاوا که در لیگ کشورش توپ می‌زند در سال گذشته به هیچ عنوان بین‌المللی نه به شکل فردی و نه به صورت جمعی دست نیافته بود. او تنها موفق شده بود در کشورش عنوان ارزشمندترین بازیکن را به دست بیاورد. با این حال AFC تصمیم گرفت جایزه بهترین بازیکن فوتسال آسیا را به این ژاپنی 30 ساله بدهد تا باز هم مهدی جاوید دستش از جایزه کوتاه بماند.
بهترین لژیونر آسیا؛ سونگ و دیگر هیچ
در بخش بهترین لژیونر آسیا فوتبال ایران یک نماینده دیگر داشت. در این بخش سردار آزمون مهاجم تیم زنیت سن‌پترزبورگ که فصل خیلی خوبی را با این تیم پشت‌سر گذاشته با سونگ هیونگ مین ستاره تیم تاتنهام و ماکوتو هاسبه مدافع تیم اینتراخت فرانکفورت و برنده جایزه سال قبل به رقابت پرداخت. با اینکه بیشتر ما ایرانی‌ها دوست داشتیم این جایزه به سردار که انصافا هم در زنیت خوب کار کرده، برسد، اما باید پذیرفت که درخشش سونگ در تاتنهام که منجر به حضور این تیم در فینال لیگ قهرمانان اروپا شد، بسیار چشمگیرتر بوده است. سونگ در فصل گذشته یوسی‌ال گل‌های مهم و زیادی برای اسپرز به ثمر رساند تا این تیم برای نخستین‌بار حضور در فینال اروپا را تجربه کند. او همچنین در لیگ برتر انگلیس هم جزو مهره‌های کلیدی تیمش محسوب می‌شود. رقم بالای ترانسفر او نشان‌دهنده همین اهمیت است. البته ناگفته نماند که سونگ در تیم ملی کره‌جنوبی نتوانسته آن درخششی که در رده باشگاهی دارد را نشان بدهد ولی درنهایت او به عنوان بهترین لژیونر سال فوتبال آسیا انتخاب شد.
زن سال آسیا؛ جایزه به قهرمان اروپا رسید
در این بخش لی یینگ از چین، آشالاتا لوییتونگبام از اندونزی و ساکی کوماگای از ژاپن به رقابت پرداختند؛ رقابتی که از همان ابتدا نتیجه‌اش معلوم بود، چراکه همه می‌دانستند جایزه به بازیکنی خواهد رسید که در یکی از بهترین تیم‌های باشگاهی فوتبال زنان جهان توپ می‌زند؛ یعنی ساکی کوماگای. ساکی فصل قبل به همراه تیم لیون موفق شد فاتح لیگ قهرمانان فوتبال اروپا شود. او همچنین به همراه تیم ملی ژاپن در مرحله یک‌هشتم نهایی جام جهانی نیز حاضر بود. این مدافع تاکنون با تیم ملی ژاپن و باشگاه لیون به افتخارات زیادی دست پیدا کرده که سطح او را با همه بازیکنان زن آسیا غیرقابل مقایسه کرده است. با این حال دو بازیکن دیگری که در این بخش نامزد شده بودند هم فصل خوبی را در باشگاه‌های‌شان پشت‌سر گذاشته بودند. لی یینگ در باشگاه شاندونگ چین و آشالاتا در باشگاه ستو در کشور هند جزو بهترین بازیکنان لیگ‌شان محسوب می‌شوند.
مرد سال آسیا؛ ادامه حسرت با اسپویل تاج
شاید به جرات بتوان گفت مهم‌ترین بخش مراسم بهترین‌های فوتبال همین بخش مرد سال آسیاست. این بخش امسال برای ما ایرانی‌ها یک سورپرایز هم داشت و آن هم حضور علیرضا بیرانوند در لیست نامزدهای کسب توپ طلای آسیا بود. البته بیرانوند سال گذشته باید در این لیست قرار می‌گرفت و باتوجه به درخشش در جام جهانی و لیگ قهرمانان آسیا حتی به جایزه نهایی هم می‌رسید اما در کمال تعجب بیرو جایی در لیست سه نفره سال 2018 پیدا نکرد و جایزه هم به عبدالکریم حسن بازیکن قطری تیم السد رسید. اما امسال بیرانوند به همراه اکرم عفیف از قطر و تومواکی ماکینو به عنوان سه نامزد نهایی مرد سال آسیا معرفی شدند.
در حالی که 24 ساعت مانده به شروع مراسم علیرضا بیرانوند راهی هنگ‌کنگ شده بود تا به رویای چند ساله فوتبال ایران جامه عمل بپوشاند و ما نیز با استرس منتظر شروع مراسم بودیم تا در لحظه‌ای که نام بهترین بازیکن سال آسیا اعلام شد از هیجان تا مرز سکته پیش برویم، صبح روز مراسم ابتدا مازیار ناظمی مدیر روابط عمومی وزارت ورزش در توییتی اعلام کرد بیرانوند جایزه را نخواهد برد و یک ساعت بعد خبر آمد که مهدی تاج در هتل به بیرانوند گفته تو برنده جایزه نمی‌شوی. به این ترتیب تمام هیجان مراسم برای ما و بیرانوند از بین رفت و درنهایت هم همان‌طور که پیشگوهای فدراسیون و وزارت ورزش اعلام کردند این جایزه به بیرانوند نرسید و اکرم عفیف از قطر مرد سال فوتبال آسیا لقب گرفت. انتخابی که می‌توان آن را گذاشت به حساب درخشش او در جام ملت‌های آسیا که با قهرمانی تیم کشورش به پایان رسید. البته عفیف در السد هم بازی‌های خوبی به نمایش گذاشته بود و انتخابش همانند انتخاب هموطنش عبدالکریم حسن چندان بحث‌برانگیز نبود.
اما آنچه باز هم حاشیه‌ساز شد عدم حضور عفیف در مراسم بود. پیش از مراسم از طرف AFC اعلام شده بود کسی که در مراسم حضور نداشته باشد، از لیست نامزدها خط خواهد خورد و
بر همین اساس و باتوجه به حضور عفیف در اردوی تیم ملی قطر، خیلی‌ها گمان کردند مرد سال آسیا از بین بیرو و حریف ژاپنی‌اش انتخاب خواهد شد، اما طی مراسم و برخلاف وعده سابق AFC عفیف بدون حضور در مراسم جایزه را مال خود کرد و ژاوی نیز به نمایندگی از او جایزه را از دستان جانی اینفانتینو دریافت کرد.
ژاپنی‌ها جوایز را درو کردند
به این ترتیب ژاپنی‌ها بهترین عملکرد را در مراسم بهترین‌های آسیا با کسب 5 جایزه به ثبت رساندند. کره جنوبی هم با سه جایزه عملکرد خوبی داشت. اما ایران و سایر کشورهای غرب آسیا در مراسم پایانی درخششی نداشتند جز قطر که جایزه مهم مراسم را به خانه برد. شاید اگر در سال‌های پیش گفته می‌شد دو قطری در دو سال پیاپی بهترین بازیکن سال آسیا خواهند شد، کسی باور نمی‌کرد اما حالا این یک واقعیت مسلم است. قطر با سرمایه‌گذاری وحشتناک روی ورزش و به دست آوردن میزبانی جام جهانی حالا در عرصه برندسازی نیز کاملا موفق عمل کرده است. دو باشگاه بزرگ این کشور یعنی السد و الدوحیل تبدیل به غول‌های آسیا شده‌اند و تیم ملی این کشور نیز هم‌اکنون قهرمان آسیاست. حال آنها با حضور دو مرد سال فوتبال آسیا می‌توانند به راحتی ادعا کنند که تبدیل به ابرقدرت فوتبال قاره کهن شده‌اند. ادعایی که هر قدر بخواهیم آن را با کلیشه‌هایی نظیر دلارهای نفتی و لابی‌های عربی بپوشانیم، نمی‌توانیم نادیده‌اش بگیریم.
