۰ نفر

اقتصادآنلاین گزارش می‌دهد؛

تلاش برای کاهش آلاینده‌های زغال‌سنگ

۲۰ آبان ۱۳۹۸، ۱۲:۵۹
کد خبر: 393723
تلاش برای کاهش آلاینده‌های زغال‌سنگ

یکی از اهداف توافقنامه‌های آب و هوایی تلاش برای کاهش استفاده از آلاینده‌های زیست محیطی عنوان شده است؛ زغال سنگ از جمله سوخت‌هایی است که با آلایندگی بسیار همراه است و به همین دلیل تعداد معادن بسته شده زغالسنگ در سراسر جهان با توجه به عدم صرفه اقتصادی روز به روز افزایش می‌یابد.

اقتصادآنلایناکرم شعبانی؛ در شرایطی که بخشی از نیروی کار در کشورهای معدنی در معادن زغال‌سنگ مشغول هستند و این شغل تاکنون درآمدزایی قابل توجهی داشته است، محققان در شرایط فعلی درصددند تا از میزان آلایندگی این سوخت فسیلی کاسته و گامی در راستای استفاده از زغال‌سنگ به روش‌‎های سازگار با محیط زیست بردارند.

از آنجایی که بین سال‌های 2018 و 2019 نزدیک به 7 معدن زغال‌سنگ در ایالات متحده ورشکسته شده و چشم انداز کوتاه مدت از این ماده معدنی سیاه از نظر تقاضا و سودآوری بر اساس برآورد سرمایه گذاری مودی امیدوارکننده نیست، با این حال ایالت وایومینگ از یک راه حل ابتکاری با هدف پشتیبانی از روش‌های سازگار با محیط زیست و ادامه بهره برداری از سوخت‌های فسیلی حمایت می‌کند.

این پروژه که با نام "مرکز آزمون یکپارچه" شناخته می‌شود و به زودی در ایستگاه 385 مگاوات درای فورک Dry Fork Station که توسط تعاونی نیروی برق بیسین Basin Electric Power اداره می‌شود، راه اندازی خواهد شد. این کارخانه در نزدیکی شهر گیلت واقع شده است و طی مراحلی زغال‌سنگ را به سوختی با آسیب رسانی کمتر برای محیط زیست تبدیل می‌کند.

مرکز آزمون یکپارچه (ITC) در این راستا فرصتی برای محققان فراهم می‌کند تا در یک شرایط واقعی، فناوری‌های جذب، بهره برداری و جداسازی کربن با استفاده از 20 مگاوات نیروی حقیقی گازهای دودی مبتنی بر زغال‌سنگ را آزمایش کنند که ترکیبی از هوای محیط، بخار آب و دی اکسید کربن است. این پروسه حدود 5 درصد از کل گازهای ساطع شده در ایستگاه زغال‌سنگی درای فورک است.

روش کار این است که یک مجرای فولادی جریان گاز کارخانه را به مرکز آزمون ITC متصل می‌کند. فناوری موجود در لوله‌های دودکش به محققان اجازه می‌دهد تا در صورت زمان و در زمان ضرورت گازهای دودکش را به محل آزمایش خود هدایت کنند، جایی که مولکول‌های دی اکسید کربن جذب شده و مورد بازیابی قرار می‌گیرند.

ایده این است که محققان بتوانند از دی اکسید کربن موجود برای اهداف دیگری همچون تولید کود، غذای آبزیان، مصالح ساختمانی همچون بتن و محصولات پلاستیکی مورد استفاده قرار دهند. مت میشلی که یکی از شرکای این پروژه به همراه شرکت حقوقی هولاند و هارت است و بر این پروژه نظارت نزدیک دارد، در این رابطه می‌گوید: اگر بخواهیم تقاضای رو به رشد انرژی پاک و مورد اطمینان را برآورده کنیم، بدون شک تجزیه کربن و پیشرفت در فناوری استفاده از انرژی زغال‌سنگ باید بخشی از سبد انرژی کشور را به خود اختصاص دهد.

میشلی همچنین در پاسخ به وبسایت ماینینگ عنوان کرد: تقریبا می‌توانم ادعا کنم یک پشتیبانی جهانی برای این تلاش‌ها در وایومینگ وجود دارد. در حال حاضر وایومینگ بیش از 40 درصد از کل زغال‌سنگ حرارتی ایالات متحده را تولید می‌کند. بدون تردید این میزان تولید زغال‌سنگ برای خانواده‌های مستقر در این ایالت ایجاد درآمد کرده و برای مدارس، جاده‌ها، دولت محلی و کل ایالت نیز درآمدهایی دربردارد. همچنین می‌توان گفت بعضی از جوامع ما کاملا به تولید زغال‌سنگ متکی هستند.

اعداد در زغال‌سنگ

مرکز آزمون یکپارچه ITC یک شرکت دولتی – خصوصی است که بودجه لازم برای انجام این آزمایش خود را به مبلغ بیش از 20 میلیون دلار از طریق قانون گذار ایالتی وایومینگ، انجمن تولید و انتقال سه ایالت و انجمن ملی تعاونی برق روستایی تامین کرده است.

وایومینگ یکی از ایالت‌های اصلی تامین کننده زغال‌سنگ برای تولید برق به شمار می‌رود. در این ایالت، 10 معدن اصلی زغال‌سنگ ایالات متحده قرار دارد که همه آنها در حوضه رودخانه پودر Powder River Basin واقع شده‌اند. کل بازده زغال‌سنگ این منطقه، 294 میلیون تن در سال 2018 در مقایسه با 686 میلیون تن در کل ایالات متحده بود.

علیرغم وجود اعداد و ارقام بزرگ، اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده در این باره گزارش داده است که سال گذشته، تنها 623 میلیون تن زغال‌سنگ مورد استفاده قرار گرفته که این رقم خود بیانگر کاهش 42 درصدی از زمان اوج مصرف زغال‌سنگ در سال 2005 و خود پنجمین کاهش مستقیم سالانه است.

آمار اعلام شده نشان می‌دهد سهم زغال‌سنگ از تولید برق در ایالات متحده در سال گذشته تنها 28 درصد بوده که کاهش قابل ملاحظه‌ای از رقم 48 درصدی سال 2008 نشان می‌دهد. اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده EIA  در این راستا پیش بینی کرده است که کاهش سوخت در مخلوط انرژی در سال جاری 25 درصد و در سال 2020 معادل 22 درصد خواهد بود.