۰ نفر

علت خشن شدن صدا یا بیماری لارنژیت چیست؟

۱۶ دی ۱۴۰۰، ۱۲:۵۵
کد خبر: 596980
علت خشن شدن صدا یا بیماری لارنژیت چیست؟

خشن شدن صدا یا بیماری لارنژیت به دلیل استفاده بیش از حد از تارهای صوتی یا عفونت های باکتریایی ایجاد می شود که با مصرف آنتی بیوتیک ها درمان می شود.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک؛ لارنژیت یا خشونت صدا، زمانی اتفاق می افتد که جعبه صدا یا تارهای صوتی از استفاده بیش از حد، تحریک شوندو یا عفونت بگیرند یا ملتهب شوند.لارنژیت می تواند حاد باشد (کوتاه مدت)، که کم تر از سه هفته دوام می آورد یا می تواند مزمن باشد (بلند مدت)، که بیش از سه هفته طول می کشد. بسیاری از شرایط موجب التهاب ناشی از لارنژیت می شود.عفونت های ویروسی، عوامل محیطی و عفونت های باکتریایی می توانند باعث ایجاد این عفونت شوند.

علت خشن شدن صدا چیست؟

چه چیزی موجب لارنژیت می شود؟

لارنژیت حاد:

لارنژیت حاد یک شرایط موقتی است که با استفاده بیش از حد از تارهای صوتی ایجاد می شود. همچنین می تواند ناشی از عفونت باشد. اضافه کردن شرایط اساسی باعث می شود که خشونت صدا از بین بروند.

لارنژیت حاد ممکن است بر اثر عوامل زیر ایجاد شوند:

    عفونت های ویروسی

    تارهای صوتی که با حرف زدن و یا فریاد کشیدن خسته می شوند

    عفونت های باکتریایی

    نوشیدن الکل

لارنژیت حاد

بیماری لارنژیت حاد با استفاده بیش از حد از تارهای صوتی

لارنژیت مزمن:

لارنژیت مزمن ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض محرک هاست. این بیماری معمولاً شدیدتر است و اثرات ماندگاری طولانی تری نسبت به لارنژیت حاد دارد.

مشکلات مزمنی لارنژیت که باعث ایجاد این موارد می شود:

    قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مضر.

    برگشت اسید معده.

    عفونت های مکرر سینوسی

    سیگار کشیدن یا بودن در معرض دود.

    استفاده بیش از حد صدایتان.

    عفونت های قارچی سطح پایین ناشی از استفاده مکرر از دستگاه تنفسی آسم.

    سرطان، فلج شدن تارهای صوتی و یا تغییر شکل تارهای صوتی به این شکل که سن شما می تواند موجب خارش مداوم و گلو درد شود.

سیگار کشیدن از عوامل ایجاد لارنژیت مزمن

شایع ترین علائم خشن شدن صدا :

    صدای ضعیف

    از دست دادن صدا

    خشکی گلو

    خارش یا حساسیت گلو

    سرفه خشک

این علائم معمولاً ملایم و خفیف هستند و می توانند با استراحت دادن صدا درمان شوند. نوشیدن آب و یا مایعات بدون کافئینی می توانند به مرطوب کردن گلو کمک کنند.

خشن شدن صد

خشن شدن صدا و لارنژیت در نوزادان و کودکان:

نوزادان و کودکان می توانند در صورتی که زیاد در اطراف کودکان دیگر باشند، مستعد لارنژیت باشند. هر دو عفونت ویروسی و باکتریایی می توانند به سرعت از کودکی به کودک دیگر گسترش یابند.

همچنین ممکن است در صورتی که فرزند شما فریاد می زند و یا زیاد آواز می خواند، رخ دهد. این باعث می شود که ضربه هایی روی تارهای صوتی آن ها ایجاد شود.اگر متوجه شدید که صدای کودک تان خشن یا ضعیف است یا می گویند که گلو درد دارند، کاری کنید که صدایشان را استراحت دهند.

خشونت صدا معمولاً ظرف دو هفته از بین می رود ولی چنانچه در بخش سلامت می خوانید اگر علائم کودک شما بهبود پیدا نکنند و یا بدتر شوند، آن ها را به پزشک ببرید. پزشک می تواند مشخص کند که آیا عوامل دیگری باعث تحریک آنها شده یا خیر و یا در صورتی که آنتی بیوتیک برای یک عفونت باکتریایی لازم باشد، برای آنها تجویز کند.

اپیگلوتیت:

علائم مشخصی همچنین می توانند نشان دهند که کودک شما عفونت باکتریایی جدی در اطراف حنجره اش دارد به نام اپیگلوتیت. اپیگلوت، دریچه ای است که حنجره (جعبه صدا) و نای (لوله تنفسی) را در هنگام خوردن یا نوشیدن پوشش می دهد.

باعث می شود ذرات غذا و مایع از ریه های شما خارج شوند. اپیگلوتیت عفونتی است که در اپیگلوت و بافت اطراف آن وجود دارد. در طول اپیگلوتیت، بافت به نقطه ای می رسد که می تواند نای را به هم نزدیک کند. اگر درمان نشود، می تواند مهلک و خطرناک باشد.

اگر کودک شما این موارد را دارد به پزشک مراجعه کنید:

    به سختی آب دهانش را قورت می دهد.

    مشکلات تنفسی مانند نیاز به خم شدن به جلو برای نفس کشیدن

    بزاق زیاد

    صداهای پر سر و صدا و بلند هنگام تنفس

    صدای خس خس

    تب

اپیگلوتیت عمدتاً کودکان سنین 2 تا 6 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد. اما کودک در هر سنی، یا بزرگ سال را هم می تواند تحت تاثیر قرار گیرد. واکسن Hib از کودکان در برابر باکتری هموفیلوس آنفولانزا B محافظت می کند. این واکسن به کاهش تعداد موارد اپیگلوتیت ناشی از این باکتری کمک می کند.

می توانید علائم رایجی را داشته باشید که به معنی لارنژیت یا یک مشکل مشابه با لارنژیت است، از جمله:

    ضایعاتی نظیر زخم، کیست و یا برآمدگی روی تارهای صوتی

    تنش ماهیچه ای، شرایط صوتی ناشی از استفاده غیر عادی از ماهیچه های صوتی

    فلج طناب صوتی

برخی نشانه ها می توانند جدی باشند یا مسایل اساسی را نشان دهند:

    سختی در قورت دادن آب دهان

    وجود خون در سرفه

    تبی که درمان نمی شود

    درد ناتوان کننده در گلو

اگر علائم معمولی بعد از یک هفته از بین نرفتند، به پزشک خود مراجعه کنید.

گلو درد و لارنژیت

گلو درد و تب در بیماری لارنژیت

تشخیص لارنژیت:

لارنژیت یا خشونت صدا بر تارهای صوتی و صدای شما تاثیر می گذارد. پزشک اغلب با تشخیص بصری شروع می کند و از یک آینه مخصوص دیدن تارهای صوتی شما استفاده می کند. همچنین ممکن است لارنگوسکوپی انجام دهند تا حنجره را بزرگ کنند. در طی لارنگوسکوپی،پزشک یک لوله انعطاف پذیر و نازک با یک دوربین میکروسکوپی را از طریق دهان یا بینی شما داخل می دهد.

سپس این علائم را دنبال می کند:

    حساسیت

    قرمزی

    وجود زخم هایی در حنجره

    ورم گسترده و نشانه ای از عوامل محیطی لارنژیت

اگر پزشک ضایعه و یا یک جرم مشکوک را ببیند، ممکن است برای جلوگیری از سرطان گلو به نمونه برداری نیاز داشته باشد.

درمان هایی برای تسکین نشانه ها:

اگر یک ویروس باعث ایجاد لارنژیت حاد شود، علائم معمولاً بدون درمان در مدت هفت روز از بین می روند. پزشکان با استفاده از آنتی بیوتیک ها،خشونت صدا را درمان می کنند، اگرچه این نوع خشونت صدا نادر است.

پزشکتان ممکن است داروی کورتیکواستروئیدی را تجویز کند، دارویی که می تواند التهاب را کاهش دهد و هم لارنژیت حاد و هم مزمن را درمان کند. این درمان ها به کاهش ورم تارهای صوتی کمک می کنند.

کورتیکواستروئیدها می توانند علائم لارنژیت را درمان کنند و تسکین دهند. مانند لارنژیت حاد، شرایط دیگری مانند دیسفونیا یا فلج بندناف را می توان با بقیه درمان کرد، درمان صوتی ارائه شده توسط یک آسیب شناسی گفتار، یا روش های جزئی.

در مورد فلج طناب صوتی، درمان می تواند شامل فونوسرجری باشد. فونوسرجری، مکان یا شکل تارهای صوتی را تغییر می دهد تا تنش ایجاد شده توسط صدا را کاهش دهد.

نکات اضافی و تکمیلی مربوط به خشونت صدا:

    از دستگاه بخور استفاده کنید تا خشکی را بکاهد.

    برای آنالیز و درست کردن نحوه استفاده از صدای خود و هر گونه الگوی گفتاری غیر عادی که فشار را بر سر تارهای صوتی و حنجره تان قرار می دهند، درمان صوتی را انجام دهید.

    مقدار زیادی مایعات بنوشید.

    یک دوم قاشق چای خوری نمک، یک دوم قاشق چای خوری جوش شیرین را در یک لیوان آب گرم مخلوط کنید و غرغره کنید.

    صدای خود را استراحت دهید.

    از جیغ کشیدن و یا صحبت کردن با صدای بلند برای مدت طولانی اجتناب کنید.

    از ضد انعقادها اجتناب کنید، که می تواند گلوی شما را خشک کند.

    قرص های تسکین دهنده گلو را بمکید.

    از پچ پچ کردن خودداری کنید که می تواند باعث تغییر صدایتان شود.

 صحبت کردن با صدای بلند

صحبت کردن با صدای بلند برای درمان خشونت صدا

مشکلات احتمالی خشن شدن صدا:

در موارد نادر، التهاب تارهای صوتی می تواند موجب پریشانی تنفسی شود که نیازمند توجه فوری پزشکی است. عفونت باکتریایی که باعث عفونت اپیگلوتیت می شود می تواند فراتر از اپیگلوت و حنجره به مناطق دیگر در مجاری تنفسی و جریان خون سرایت کند.

اگر مبتلا به عفونت باکتریایی شدید، برنامه درمان پزشک خود را به دقت دنبال کنید، تا از گسترش عفونت جلوگیری کنید. اگر شرایط اساسی مانند فلج شدن تارهای صدا یا سرطان گلو باعث ناراحتی شما شد، در صورتی که شرایط درمان نشود، عوارض می تواند شدید شود.

فلج شدن تارهای صوتی می تواند باعث ایجاد مشکل تنفس و بلعیدن شود. غذا همچنین می تواند به ریه ها وارد شود که می تواند موجب ذات الریه شود.

سرطان گلوی پیشرفته می تواند مهلک باشد و یا به جراحی و یا شیمی درمانی نیاز دارد. علائم لارنژیت بر توانایی شما در غذا خوردن، صحبت کردن، یا نفس کشیدن تاثیر بگذارد، یا اگر باعث درد شدید در شما شوند، به پزشک مراجعه کنید.

توصیه هایی برای سالم نگه داشتن تارهای صوتی:

    بهترین راه حفظ تارهای صوتی و داشتن صدای سالم این است که آن ها را مرطوب و از تحریک ها دور نگه دارید.

    اجتناب از محرک های متداول.

    از سیگار کشیدن اجتناب کنید و در اطراف افرادی که سیگار می کشند نباشید.

    مصرف کافئین خود را محدود کنید.

    دست خود را به طور مرتب بشویید تا از ابتلا به سرما خوردگی و عفونت های حاد تنفسی اجتناب کنید.

    از مواد شیمیایی سمی در محل کارتان دوری کنید

    از غذاهایی دوری کنید که باعث سوهاضمه و تپش قلب می شوند.

    علاوه بر این، سعی کنید از صاف کردن گلویتان جلوگیری کنید. این باعث افزایش التهاب و سوزش می شود.

تفاوت بین لارنژیت حاد و مزمن چیست؟

لارنژیت یا خشونت صدا ممکن است حاد و یا مزمن باشند. لارنزیت مزمن می تواند در طول دوره های طولانی و به مدت چند هفته یا چند ماه ادامه پیدا کند. لارنژیت حاد معمولاً به طور ناگهانی وارد می شود و در کم تر از 14 روز از بین می رود.

چه کسی در معرض خطر لارنژیت مزمن قرار دارد؟

افراد سیگاری و افرادی که به طور منظم در معرض مواد تحریک کننده سمی یا مواد شیمیایی قرار دارند. شما هم چنین ممکن است با این کارها ریسک بیشتری داشته باشید:

    استفاده بیش از حد از صدایتان به طور مرتب

    داشتن التهاب سینوسی

    نوشیدن الکل

    داشتن آلرژی

شما هم چنین می توانید زخم یا رشدی مثل پلیپ یا کیست را در تارهای صوتی خود در طول زمانی که حرف می زنید و یا آواز می خوانید، گسترش دهید. تارهای صوتی می توانند توانایی خود را در لرزیدن با افزایش سن از دست بدهند. این باعث می شود که شما بیشتر در معرض بیماری های مزمن قرار بگیرید.

 علت بیماری لارنژیت

خشن شدن صدا و لارنژیت مزمن در افراد مبتلا به آلرژی

چگونه می توان از لارنژیت مزمن جلوگیری کرد؟

روش های سالمی به شما کمک خواهند کرد تا از خشونت صدای مزمن جلوگیری کنید.

    شستن دست ها و پرهیز از تماس با افرادی که انفلانزا یا سرما خوردگی دارند، خطر ابتلا به یک ویروس را محدود خواهند کرد.

    افرادی که از صدایشان بیش از حد در زندگیشان استفاده می کنند، باید وقفه های مکرری به خود بدهند.

    در مورد راه های دیگری که می توانید احتمال التهاب را کاهش دهید، با پزشک خود صحبت کنید.

    شما باید از کار در مکان هایی که به طور مداوم در معرض مواد شیمیایی شدید قرار دارید، اجتناب کنید.

    افرادی که سیگاری هستند، باید فوراً سیگار را ترک کنند تا خطر التهاب را کاهش دهند.

    در درمان برگشت اسید معده می تواند خطر فرد برای لارنژیت مزمن را کاهش دهد.

    اجتناب از مصرف الکل نیز توصیه می شود.

جلوگیری از لارنژیت مزمن و خشن شدن صدا با ترک سیگار

سبک زندگی و درمان های خانگی:

برخی روش ها و درمان های خانگی می توانند علایم خشونت صدا را کاهش داده و فشار را بر روی صدای شما کاهش دهند:

هوای مرطوب را استنشاق کنید.

از بخور دادن هوای خانه و یا مرطوب بودن دفتر خود استفاده کنید.

مایعات زیادی برای جلوگیری از کم آبی بنوشید.

سعی کنید قرص گلو درد بمکید یا آب نمک غرغره کنید و یا آدامس بجوید.

نوشیدن زیاد مایعات

نوشیدن مایعات از درمان های خانگی خشن شدن صدا

چگونه صدای خشن را درمان کنیم؟

تا جای ممکن صدای خود را استراحت دهید.

از صحبت کردن یا خواندن بیش از حد بلند یا برای مدت طولانی اجتناب کنید. سعی کنید از میکروفون استفاده کنید.

از ضد انعقادها اجتناب کنید.

این داروها می توانند گلوی شما را خشک کنند.

از نجوا کردن خودداری کنید.

این باعث فشار بیشتری بر روی صدای شما نسبت به گفتار عادی می شود.