آیا ناپروکسن برای درد بهتر از ایبوپروفن عمل می‌کند؟
به گزارش اقتصادآنلاین، در مقایسه با دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی جدیدتر مانند سلکوکسیب که متعلق به گروهی از ضدالتهاب هاست که به‌عنوان مهار‌کننده‌های انتخابی کوکس ۲ شناخته می‌شوند. ضد التهاب‌های کلاسیک مانند ناپروکسن و ایبوپروفن به همان اندازه برای تسکین درد حاد و مزمن مفید هستند.
ناپروکسن و ایبوپروفن مانند سایر ضد التهاب‌ها برای درد‌ها و مفاصل و مفاصل عمل می‌کنند. در اینجا برنده نهایی مشخصی وجود ندارد.
آیا ناپروکسن یا ایبوپروفن برای میگرن بهتر است؟
دارو‌های تریپتان مانند سوماتریپتان دارو‌های انتخاب اول برای درمان میگرن هستند. اما مردم اغلب برای تسکین درد به دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی مراجعه می‌کنند. بنابراین، کدام بهتر است؟
محققان در واقع دریافتند که استفاده از تریپتان و ضد التهاب‌ها برای درمان سردرد‌های میگرنی مؤثرتر از استفاده از هر دو نوع دارو به‌تنهایی است. بهترین ترکیب موردمطالعه سوماتریپتان ۱۰۰ میلی‌گرم با ناپروکسن ۵۰۰ میلی‌گرم است، بنابراین ناپروکسن یک انتخاب خوب برای تسکین میگرن است.
درمان با کدام دارو بیشتر طول می‌کشد؟
ناپروکسن سه تا چهار برابر بیشتر از ایبوپروفن فعال می‌ماند. برای داشتن پوشش کامل ۲۴ ساعته، فقط باید ناپروکسن را دو بار در روز (هر ۱۲ تا ۱۷ ساعت) مصرف کنید، درحالی‌که با ایبوپروفن، باید آن را هر ۴ تا ۶ ساعت مصرف کنید. همچنین نسخه ناپروکسن با انتشار طولانی‌مدت وجود دارد که یک روز کامل طول می‌کشد.
کدام برای روده ایمن‌تر است؟
به طور خلاصه، ایبوپروفن در مقایسه با ناپروکسن خطر کمی برای ایجاد زخم و خونریزی دستگاه گوارش (خونریزی از مری و معده) دارد. با هر دارو ضدالتهاب غیراستروئیدی، کمترین دوز مؤثر را مصرف کنید و از استفاده طولانی‌مدت آن خودداری کنید و اگر مجبورید بیش از چند روز از ضدالتهاب غیراستروئیدی استفاده کنید، با داروی مهار‌کننده پمپ پروتون مانند امپرازول، اسومپرازول یا پانتوپرازول از معده محافظت کنید
کدام یک برای کلیه ایمن‌تر است؟
قرارگرفتن در معرض هر دارو از دستة ضدالتهاب غیراستروئیدی ممکن است باعث آسیب حاد کلیه شود و سن بالاتر و مشکلات کلیوی از قبل عوامل خطر بزرگی هستند. خطر آسیب کلیوی در بین همه ضد التهاب‌ها یکسان است، بنابراین ناپروکسن دررابطه‌با کلیه بهتر یا بدتر از ایبوپروفن نیست.
کدام برای قلب ایمن‌تر است؟
این یک خطر کوچک است، اما همه ضد التهاب‌ها در صورت استفاده طولانی‌مدت در دوز‌های بالا می‌توانند به طور بالقوه باعث حمله قلبی یا سکته شوند. برای بیماران مبتلا به بیماری قلبی که بیش از یک ماه از دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی استفاده می‌کنند، ناپروکسن در دوز‌های حداکثر ۵۰۰ میلی‌گرم دو بار در روز نسبت به سایر ضد التهاب‌های غیراستروئیدی توصیه می‌شود. چرا؟
در چندین مطالعه بزرگ، مصرف ناپروکسن با دوز بالا منجر به مشکلات قلبی عروقی بیشتر نشد. در حقیقت، ناپروکسن کمترین خطر را در بین ضد التهاب‌های رایج دارد.
تفاوت بین ناپروکسن نسخه‌ای و بدون نسخه چیست؟
بسیاری از مردم ناپروکسن را به‌عنوان داروی تجویزی تصور می‌کنند، و در حقیقت، به مقدار ۵۰۰ میلی‌گرم در هر قرص، ناپروکسن معمولاً توسط پزشکان برای درد‌های حاد و مزمن تجویز می‌شود. اما چیزی که بسیاری نمی‌دانند این است که ناپروکسن به‌صورت نام تجاری آلیو، فقط در دوز کمتر، بدون نسخه در دسترس است.
آلیو یک قرص ۲۲۰ میلی‌گرمی است که می‌توانید هر ۸ تا ۱۲ ساعت (حداکثر دوز روزانه ۲ تا ۳ قرص در روز) استفاده کنید. این تفاوت با ناپروکسن نسخه‌ای دارد که معمولاً ۵۰۰ میلی‌گرم دو بار در روز با حداکثر دوز کل ۱۵۰۰ میلی‌گرم (۳ قرص) تجویز می‌شود. بازهم، به دلیل عوارض جانبی احتمالی، باید کمترین دوز دارو ضدالتهاب را که برای شما مفید است مصرف کنید و اگر نیازی به ناپروکسن ندارید، ممکن است بخواهید ناپروکسن بدون نسخه را امتحان کنید.
