مروری بر آتروفی مغزی

آتروفی (اصطلاح پزشکی برای کوچک شدن مغز)

به گزارش اقتصادآنلاین، آتروفی قابل‌توجه مغز می‌تواند با بیماری‌های عصبی عمده مانند سکته‌های وسیع یا زوال عقل پیش‌رونده همراه باشد. در برخی موارد، مشخص نیست که آیا آتروفی مغزی باعث بیماری شده است یا بالعکس. بر اساس آنچه متخصصان در مورد آتروفی مغز می‌دانند، ممکن است روش‌هایی برای جلوگیری یا کند کردن آن وجود داشته باشد.

 اگر شما یا یکی از عزیزان شما تشخیص‌داده‌شده باشد، به شما کمک می‌کند مفاهیم را بفهمید و در مورد این بیماری می‌توانید کاری انجام دهید. 

علل:

موارد مختلفی باعث آتروفی مغزی می‌شود. این ممکن است نتیجه یک بیماری عصبی پیش‌رونده، آسیب مغزی باشد، یا در بدو تولد وجود داشته باشد. 

بیماری‌های پیش‌رونده:

تعدادی از سندرم‌های عصبی با تخریب سلول‌های خاص در مغز مشخص می‌شوند. بیماری پارکینسون و آلزایمر شناخته‌شده‌ترین شرایط تخریب عصبی هستند که بر مغز تأثیر می‌گذارند. موارد دیگر عبارتند از: 

• زوال عقل بدن لوئی

• بیماری هانتینگتون

• فراموشی پیشانی گیجگاهی

سندرم ورنیکه - کورساکف می‌تواند باعث آتروفی پیش‌رونده مغز و تغییرات رفتاری در ارتباط با سو مصرف الکل شود. برخی از متخصصان اظهار می‌کنند که پیری با آتروفی تدریجی پیش‌رونده همراه است و محققان مطمئن نیستند که آیا این تأثیری در توانایی‌های فرد دارد یا خیر

ضربه مغزی:

در برخی موارد، آتروفی مغزی به دلیل آسیب ناگهانی مغز اتفاق می‌افتد، مانند: 

• سکته

• ضربه به سر

• عفونت مغزی (انسفالیت)

• تومور مغزی

این علل از بیماری عصبی تحلیل‌برنده متفاوت است زیرا بیشتر شامل یک قسمت آسیب‌دیده شامل یک اپیزود است. ضربه مکرر سر می‌تواند باعث بروز چندین قسمت از آسیب مغزی شود، در نتیجه منجر به آتروفی مغزی شدید و وضعیتی به‌عنوان انسفالوپاتی تروماتیک مزمن توصیف می‌شود. 

سکته‌های مکرر می‌تواند زمینه‌های مختلف آتروفی ایجاد کند، به طور معمول با تغییرات رفتاری و زوال عقل عروقی گاهی اوقات بیماری MS می‌تواند زمینه‌های آتروفی مغز را نیز ایجاد کند. بعد از آسیب‌دیدن ناحیه‌ای از مغز، ممکن است ناحیه در معرض التهاب و تورم قرار بگیرد. در نهایت، این می‌تواند باعث نکروز سلول‌های مغز آسیب‌دیده شود. 

CP فلج مغزی:

یک بیماری مادرزادی، همچنین ممکن است با آتروفی مغزی همراه باشد، اما آتروفی مغز همیشه در فلج مغزی وجود ندارد. 

علائم:

آتروفی مغز اساساً به این معنی است که سلول‌های عصبی و اتصالات آن‌ها با یکدیگر دچار نکروز (مرگ سلول) شده‌اند. مناطق آسیب‌دیده نمی‌توانند آن‌طور که باید عمل کنند. اینکه این اتفاق می‌افتد مشخص می‌کند چه علائمی را تجربه می‌کنید. 

آتروفی مغز می‌تواند کانونی یا کلی باشد: 

آتروفی کانونی مغز یک یا چند منطقه خاص را تحت تأثیر قرار می‌دهد. 

آتروفی مغزی جنرالیزه در کل مغز تقریباً در تمام مناطق تأثیر می‌گذارد. 

معمولاً با آتروفی مغزی، هنوز هم تعدادی از سلول‌های عصبی فعال که تحت نکروز قرار گرفته‌اند وجود دارد، بنابراین علائم ممکن است جزئی باشد نه کامل 

آتروفی پیش‌رونده معمولاً در بزرگسالی اتفاق می‌افتد که با ازدست‌دادن مهارت‌ها بروز می‌یابد. تمایل به تعمیم دارد، اگرچه ممکن است مناطقی از مغز بیشتر از سایرین تحت تأثیر قرار گیرند. علائم در طی ماه‌ها یا حتی سال‌ها به‌تدریج بدتر می‌شوند. 

علائم آتروفی پیش‌رونده مغز عبارتند از: 

• زوال عقل

• تغییرات رفتاری

• ازدست‌دادن حافظه

• اختلال در تفکر و عملکرد

• سفتی عضلات، حرکات کند و یا لرزش مشخصه بیماری پارکینسون

آتروفی حاد کانونی مغز، اتفاقی که هفته‌ها پس از بروز علائم ناگهانی سکته، ضربه به سر یا عفونت رخ می‌دهد می‌تواند ایجاد شود: 

• ضعف صورت، بازو و / یا پا

• بی‌حسی

• تغییرات بینایی

• مشکلات تعادل

آتروفی مادرزادی مغز تمایل دارد که مناطق خاصی از مغز را تحت تأثیر قرار دهد، نه کل مغز را به طور مساوی. علائم ممکن است در دوران نوزادی یا اوایل کودکی قابل توجه باشد و می‌تواند شامل موارد زیر باشد: 

• تشنج

• مشکل در راه‌رفتن

• تأخیر در گفتار

• مشکلات یادگیری

ارزیابی تشخیص:

به طور معمول، آتروفی مغزی با آزمایشات تصویربرداری مغز شناسایی می‌شود. این آزمایشات می‌تواند شامل موارد زیر باشد: 

CT توموگرافی رایانه‌ای 

MRI تصویر‌برداری مغناطیسی

PET توموگرافی انتشار پوزیترون

SPECT اسکن توموگرافی رایانه‌ای با انتشار تک فوتون 

در صورت بروز علائمی مانند ضعف، بی‌حسی، بینایی، ازدست‌دادن یا تغییر شخصیت، ممکن است تیم پزشکی شما تقاضای MRI یا سی تی مغزی کند. به‌طورکلی توموگرافی انتشار پوزیترون و اسکن توموگرافی رایانه‌ای با انتشار تک فوتون اغلب برای اهداف تحقیقاتی انجام می‌شوند تا در کلینیک. این آزمایشات ممکن است آتروفی مغزی تعمیم‌یافته یا مناطق آتروفی مغزی کانونی را شناسایی کند. گاهی اوقات وقتی نواحی آتروفی در معاینه تصویربرداری مغز مشاهده می‌شود، می‌تواند به تشخیص بیماری کمک کند. مثلاً: 

بیماری آلزایمر: هیپوکامپ که به شکل‌گیری خاطرات جدید کمک می‌کند و لوب‌های گیجگاهی - جداری در اکثر بیماران مبتلا به آلزایمر تحت تأثیر آتروفی قرار می‌گیرند. 

زوال عقل موقتی: لوب‌های پیشانی و گیجگاهی به‌شدت تحت تأثیر آتروفی قرار می‌گیرند. 

زوال عقل بدن لوئی: مغز میانی، هیپوتالاموس و ماده اشعه نواحی با بیشترین آتروفی در این شرایط هستند. 

بیماری پارکینسون: ماده سیاه و مغز میانی ممکن است در مراحل آخر کوچک‌تر باشد. 

سکته مغزی: مناطقی از مغز که در اثر خونریزی یا ازدست‌دادن خون‌رسانی آسیب‌دیده‌اند، ممکن است تحت آتروفی قرار بگیرند و "سوراخ‌های" کوچکی در مغز ایجاد کنند. برخی از انواع آتروفی - مانند زوال عقل عروقی آتروفی ناشی از انسفالیت یا ایدز - ممکن است منجر به آتروفی مغزی در مناطق مختلف مغز شود. 

درمان:

معکوس کردن آتروفی مغز پس از وقوع امکان‌پذیر نیست. بااین‌حال، جلوگیری از آسیب مغزی، به‌ویژه با جلوگیری از سکته مغزی، ممکن است میزان آتروفی شما را در طول زمان کاهش دهد. برخی از محققان پیشنهاد می‌کنند که استراتژی‌های سبک زندگی سالم می‌توانند آتروفی را که به طور معمول با افزایش سن مرتبط است، به حداقل برسانند.

دارو‌ها:

دارو‌های تجویزی که برای پیشگیری از سکته مغزی استفاده می‌شود ممکن است به جلوگیری از آتروفی کمک کند، مانند: 

• رقیق‌کننده‌های خون

• عوامل کاهش‌دهنده کلسترول

• دارو‌های ضد فشارخون

این دارو‌ها برای همه مناسب نیستند، اما اگر عوامل خطر خاصی داشته باشید می‌توانند مفید باشند. دارو‌هایی که برای درمان بیماری آلزایمر استفاده می‌شوند، از جمله: دانپیزل و ممانتین ممکن است به کاهش آتروفی کمک کنند، اما اعتقاد بر این است که در صورت وجود، اثر آن اندک است. 

استراتژی‌های سبک زندگی:

حفظ یک سبک زندگی شامل ورزش‌های بدنی، رژیم کم کلسترول، کنترل قند خون و وزن سالم ممکن است با کاهش اثرات التهاب بر روی مغز، از بروز آتروفی مغزی جلوگیری کرده یا آن را کاهش دهد.

 چربی‌های خاص، به طور خاص چربی‌های ترانس، اثر مضر بر بدن دارند و می‌توانند خطر سکته‌های مغزی را افزایش دهند؛ بنابراین، اجتناب از چربی‌های ترانس می‌تواند از بروز سکته‌های مغزی و در نتیجه آتروفی مغزی جلوگیری کند. مدیریت استرس ممکن است آتروفی مغز را کاهش دهد زیرا استرس عاطفی با شرایطی مانند فشارخون بالا، بیماری قلبی و سکته مغزی مرتبط است.

  همه این‌ها منجر به زوال عقل عروقی می‌شود. علاوه بر این، محققان در حال مشاهده شواهدی هستند که نشان می‌دهد استرس نیز می‌تواند به زوال عقل کمک کند.

کلمه‌ای از ویلول:

تصور کوچک شدن مغز شما چیزی است که مطمئناً کسی را که در مسیر خود باشد متوقف می‌کند. بااین‌حال، مهم است که بدانید سرعت بسیار آهسته و ثابت آتروفی مغز ممکن است هیچ تأثیری نداشته باشد. 

اگر تشخیص داده شده‌اید و مورد شما قابل‌توجه‌تر است و علائمی را ایجاد می‌کند، حتماً با پزشک خود پیگیری کنید و از دارو‌ها و یا استراتژی‌های سبک زندگی برای کاهش تأثیر و پیشرفت وضعیت خود استفاده کنید.