به گزارش sciencealert ،تصاویر و ویدئو‌های ضبط‌شده از این پرنده، نخستین مدارکِ مستندشده‌ی علمی از سال ۱۸۸۲ هستند. جان سی. میتِرمایِر، مدیر برنامه‌ی پرندگانِ گمشده در انجمن حفاظت از پرندگان آمریکایی می‌گوید: «دیدن تصاویر این پرنده شبیه پیدا کردن یک اسب تک‌شاخ بود. یک جور لحظه‌ای که به عنوان یک حافظ محیط زیست و تماشاگر پرندگان، همه‌ی عمر خواب آن را می‌بینید.»
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرا دید، جوردن بوئرزما؛ محقق فوق‌دکترای دانشگاه کورنِل و یک از رهبران تیم اعزامی گفت: «از دیدن عکس این پرنده که درست از مقابل دوربین ما رد شده شگفت‌زده شدم.» او در ادامه توضیح داد که حین کارگذاشتن دوربین‌ها، فکر می‌کرد شانس عکس گرفتن از قرقاول-کبوترِ سیاه‌پوش حتی از یک درصد هم کمتر است. کریستینا بیگز؛ مدیر تحقیقاتِ گونه‌های گمشده هم در این باره گفت: «این کشفِ دوباره روزنه‌ی امیدی برای پرندگان دیگری است که نیم قرن یا بیشتر گم شده‌اند.» راجر سَفورد؛ مدیر ارشد برنامه‌ی جلوگیری از انقراض در بِدلایف اینترنشنال نیز گفت: «به غیر از امید برای جستجوی گونه‌های گمشده‌ی دیگر، داده‌های مفصلِ جمع‌آوری‌شده توسط تیم، مبنایی را فراهم کرده برای حفاظت از این پرنده‌ی به شدت کمیاب که بسیار هم در معرض خطر است.»
