به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از مهر، الهام فخاری ، در پاسخ به این پرسش که آیا می توان یک ساله متکدیان را از سطح شهر تهران حذف کرد، گفت: تکدی گری به موضوعات زیادی وابسته است و نمی توان موضوعات آسیب شناسی و رفتارهای غلط اجتماعی را با طرح های ضربتی حل کرد. در سایر مسائل اجتماعی دیده ایم که طرح های ضربتی جواب نداده و آن مشکل همچنان ادامه دارد. شاید شکل ظاهری این آسیب ها در ساعاتی خاص و در مکان هایی برطرف شده باشد اما اصل داستان سر جای خودش است.
فخاری با بیان اینکه یکی از وظایف شهرداری ها، جمع آوری متکدیان از سطح شهر است، تصریح کرد: برای اجرای یک قانون باید به حواشی و لایه های متفاوت آن توجه کرد. در خصوص تکدی گری، حتماً نیاز است به لایه های اقتصادی، پشت پرده متکدیان حرفه ای و از آن سمت افرادی که به دلیل تهی دستی و حاشیه نشینی دست به این کار می زنند، توجه کرد. به خصوص در وضعیت کنونی که برخی به دلیل نامساعد بودن شرایط آب و هوایی دست به مهاجرت زده و دچار استیصال شده اند و در ابرکلان شهرها نتوانسته اند کاری برای خود پیدا کنند و از روی آن که چاره ای برای گذران زندگی ندارند، دست به این کار می زنند. این افراد با متکدیان سازمان یافته متفاوتند. بنابراین باید بدانیم اجرای این قانون، اجرای یک بند ساده قانونی نیست و باید به پس و پیش های آن نیز توجه کنیم. اینکه چگونه یک قانون را اجرا کرد که ضمانت اجرا داشته و پایدار باشد به اندازه خود قانون مهم است.
رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران با بیان اینکه کسانی که شهرهای بزرگ دنیا را دیده اند می گویند این شهر ها کم و بیش، پدیده تکدی گری دارد، خاطرنشان کرد: پشت پرده موضوع تکدی گری، چرخه اقتصادی است. ما برای آنکه بتوانیم موضوع گدایی را ریشه ای حل کنیم با ید به جنبه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... توجه کرده و حتی مداخله روان شناسی نیز داشته باشیم.
وی یکی دیگر از عواملی که به رشد پدیده تکدی گری در کلان شهرها کمک می کند را نبود نظارت بر ورود افراد به شهرهای بزرگ دانست و گفت: در شهرهای بزرگ به روی همه باز است و قاعده ای برای این حضور وجود ندارد. ساکنان شهرها، شهروند تلقی می شوند و در چنین موقعیتی که نظام شهروندی وجود ندارد و مشخص نیست چه کسی به چه دلیل از کدام دروازه شهر به شهر وارد شده نمی توان چنین موضوعی را مدیریت و یا ساماندهی کرد. این موضوع در شهرهای کوچک به طور سنتی وجود دارد و مردم غریبه ها را می شناسند بنابراین افراد نمی توانند به راحتی هر کاری که می خواهند در این شهرهای کوچک بکنند.
فخاری در خصوص وجود کلان شهرهای بدون گدا در ایران اظهار داشت: اینها تکدی گری را حذف نکردند بلکه دیواری دور شهر کشیده اند که گدایان را پشت مرزهای شهر نگه داشته اند. حاشیه نشینی و آسیب های حاصل از آن پشت دروازه های این شهر هستند نه آنکه این مشکل در آن شهرها حل شده باشد.
