بیایید روراست باشیم. موبایل این روز‌ها کارمان را در بسیاری از حوزه‌ها راحت کرده است. شده مونس تنهایی خیلی از افراد. شده همبازی نداشته بچه‌ها، اما لازم است بیش از این مراقب این دوست هوشمند باشیم. بپذیریم که کودک یعنی تحرک و شادی و بازی با هم سن و سال‌هایش نه پرسه زدن در اینترنت و بازی‌های رایانه‌ای.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از جوان، جالب است که ما والدین خودمان دلمان غنج می‌رود برای بچه‌هایی که از همان سه، چهار سالگی تمام رموز گوشی را یاد می‌گیرند و ما به آن‌ها صفت باهوش می‌دهیم و اگر آن‌ها هم اصراری برای داشتن تلفن یا تبلت نداشته باشند ما خودمان برای کم نیاوردن جلوی فامیل می‌خریم و می‌دهیم دستشان. شاید هم برای برداشتن سنگینی وظایف مادری از روی دوشمان است که تبلت را دستشان می‌دهیم تا فراغت بیشتری داشته باشیم و نخواهیم وقت زیادی صرف هم‌صحبتی یا بازی با آن‌ها کنیم.
اما یادمان باشد با همگام کردن بچه‌ها با تکنولوژی آن‌ها را دچار زحمت نکنیم. بچه‌ها بر اثر استفاده بیش از حد از موبایل یا تبلت، شب‌ها تا دیر وقت بیدارند و روز‌ها دچار کم‌خوابی می‌شوند. همین یک اثر منفی باعث اختلال در رشد طبیعی آن‌ها شده و از لحاظ روانی آن‌ها را عصبی و تندخو می‌کند. حالا این که بی‌خوابی‌های مفرط باعث افزایش بیماری‌های مغزی می‌شود بماند!
بچه‌ها را به دروغگویی عادت ندهیم. وقتی زیاد در فضای مجازی بمانند عادت می‌کنند درباره خود و شرایطشان دروغ بگویند. بعداً ترک این عادت دشوار می‌شود. وابستگی به تلفن همراه که پیدا کنند کم‌کم معتادش شده و در ایام مدرسه و امتحانات دچار اختلالات عصبی می‌شوند.
اعتیاد به بازی‌های آنلاین آن‌ها را از جمع دوستانشان دور می‌کند و کم‌کم تبدیل به نسلی منزوی و گوشه‌گیر خواهند شد. تبدیل می‌شوند به بچه‌هایی که دچار افسردگی هستند و تنهایی را به حضور در جمع ترجیح می‌دهند. مراقب سلامتی فرزندانمان باشیم که این والاترین دارایی تمام عمرمان است. آن‌ها را فدای تکنولوژی نکنیم.
