به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، در همین راستا به نظر می‌رسد نظرسنجی‌های موجود مؤید این است که چین برای رسیدن به این هدف و تبدیل به یک قدرت مقابله‌جو با آمریکا موفقیت‌هایی داشته. جدیدترین گزارش مؤسسه گالوپ آمریکا نشان می‌دهد در سال 2018، چین با دست‌یافتن به سطح پذیرش 34 درصدی از نظر توان رهبری در جهان نسبت به آمریکا در رده بالاتری قرار گرفته است. به گفته این مؤسسه مشهور نظرسنجی، این میزان از سطح پذیرش، بهترین آمار برای چین در نزدیک به یک دهه گذشته بوده است.
این گزارش که به بررسی افکار عمومی مردم 133 کشور درباره توان رهبری ایالات متحده، چین، آلمان و روسیه در جهان میپردازد، نشان می‌دهد سطح پذیرش توان رهبری چین بر جهان با 34 درصد به بالاترین سطح نسبت به سال 2009 رسیده و در همین حال میانگین سطح پذیرش توان رهبری آمریکا در جهان نیز به 31 درصد کاهش یافته است. درحال‌حاضر سطح پذیرش توان رهبری ایالات متحده بر جهان نسبت به سه دولت گذشته این کشور در پایین‌ترین میزان قرار دارد. روسیه نیز با رسیدن به سطح 30 درصدی، برای نخستین‌بار در ردهای تقریبا برابر با آمریکا قرار گرفته است.
برنامه‌ریزی چین
چین بسیار مبتکرانه برای هدایت دنیا حرکت می‌کند و بزرگ‌ترین طرح قرن بیست‌ویکم؛ یعنی راه ابریشم جدید متعلق به این کشور است که تاکنون توانسته بیش از 68 کشور را به آن جذب کند و این نشان می‌دهد که بخش وسیعی از دنیا به تدریج به تحت هدایت چین نزدیک‌تر می‌شود. پایین‌آمدن رده آمریکا در نظرسنجی فوق با قدرت نرم این کشور بیارتباط نیست و نشان می‌دهد غیرقابل پیشیبینیبودن دولت ترامپ و عدم پایبندی او به تعهدات و وظایف بین‌المللی خود باعث کاهش اعتماد مردم جهان نسبت به ایالات متحده شده است. اما از طرف دیگر شی جینپینگ، رئیس‌جمهوری خلق چین، موفقیت‌های خود را روزبه‌روز تکمیل‌تر کرده و مبدع راه ابریشم نوین خود را برای ریاست دومین اجلاس بین‌المللی «یک جاده - یک کمربند» در ماه آوریل آماده می‌کند. چین درهای بازار خود را روی کشورهای دیگر بازتر کرده است و هم‌زمان راه ابریشم، چین را به دنیا و جهان را با چین مرتبط و دست آمریکا را از نقاط مختلف جهان کوتاه می‌کند. کشورهایی که درگیر طرح راه ابریشم می‌شوند بیش از 60 درصد جمعیت جهان را در خود جای داده‌اند و حدود یک‌سوم اقتصاد جهان را تشکیل می‌دهند. بر اساس مطالعه‌ای که دانشگاه آکسفورد انجام داده، پیش‌بینی شده کشورهای مشارکت‌کننده در این طرح تا سال 2050 تأمین‌کننده بیش از 80 درصد رشد تولید ناخالص داخلی جهان باشند؛ رقمی که تا انتهای سال گذشته در سطح 68 درصد قرار داشت.
در این طرح قرار است هزاران کیلومتر بزرگراه در پاکستان، فرودگاه بین‌المللی در نپال و ارتباط ریلی میان چین و لائوس احداث شود. شرکت‌های بزرگ جهانی مانند «جنرال‌الکتریک» و «زیمنس» نیز در کنار شرکت‌های ساخت‌وساز چینی قصد دارند پول‌های خود را در این پروژه سرمایه‌گذاری کنند. به گزارش رسانه‌های چینی، تاکنون حدود یک تریلیون دلار در طرح «یک جاده، یک کمربند» سرمایه‌گذاری شده است و پیش‌بینی می‌شود در یک دهه آینده چندتریلیون دلار دیگر نیز سرمایه‌گذاری شود. از سوی دیگر، بی‌رنگ یا دست‌کم کم‌رنگ‌شدن نقش آمریکا در مناطق مختلف جهان، به‌خصوص پس از روی‌کارآمدن دونالد ترامپ باعث شده است تا بسیاری بر این باور باشند که آمریکا به تدریج رهبری جهان را به چین تسلیم و تقدیم می‌کند. ایالات متحده، در خاورمیانه دارای نفوذ قبلی نیست، در آفریقا دوستان زیادی ندارد، در میان متحدانش با مشکلات زیادی روبه‌روست، در حل مسائل هسته‌ای کره شمالی موفق نبوده، با اروپا درگیر منازعات تجاری است، با روسیه هم درگیری‌های فراوانی دارد و جنگ تجاری‌اش با چین ضربات بزرگی بر پیکره اقتصادی‌اش وارد کرده است.
ضمن اینکه خروج آمریکا از پیمان‌های بزرگ بین‌المللی، پشت‌کردن به اسنادی که دولت امضا کرده است و ممانعت‌ها در برابر سیاست‌های مهاجرتی و برتری‌جویی در داشتن زرادخانه‌های هسته‌ای از دیگر موضوعاتی است که این کشور را نزد محافل بین‌المللی روزبه‌روز منزوی‌تر کرده. درمجموع امروز این اعتقاد وجود دارد که رهبری چین در مسیر «جهانی‌شدن» که امنیت و رفاه جهانی حاصل خود را دارد، نه‌تنها زندگی مردم آن کشور را بهبود خواهد بخشید، بلکه به توسعه جهانی که در گرو تعامل بین‌المللی است، می‌انجامد.
