جروم پاول اگر این بار هم اشتباه کند، اوضاع فرق می کند! / از تورم گذرا در جکسون هول ۲۰۲۱ تا تهاجمی ترین افزایش نرخ بهره

اقتصادآنلاین – اکرم شعبانی؛ به گزارش فایننشال تایمز، بانک مرکزی ایالات متحده دو سال پیش برای نجات اقتصاد جهانی و سیستم مالی از سقوط فاجعه ناشی از همه‌گیری مورد ستایش قرار گرفت، اما پس از آن دچار تزلزل شد و در ابتدا آنچه را که به حادترین مشکل تورم در چهار دهه اخیر تبدیل شده است، اشتباه تشخیص داد و سپس مجبور به جبران آن شد.

در نتیجه، پاول که در ماه نوامبر برای دومین دوره ریاست فدرال رزرو منصوب شد، برای اجرای یک وظیفه تاریخی دشوار تحت فشار شدید قرار دارد: تنظیم سیاست‌های پولی برای محافظت از اعتبار فدرال رزرو در مبارزه با تورم، بدون اینکه باعث ایجاد بیکاری بیش از حد لازم شود.

الن مید که تا سال ۲۰۲۱ به عنوان مشاور ارشد هیات عالی بانک مرکزی خدمت می‌کرد، در این باره گفت: در حال حاضر دوره خوبی برای فدرال رزرو نیست، نه تنها به این دلیل که چالش‌ها بسیار زیاد است، بله فکر می‌کنم فدرال رزرو هم گام‌های اشتباهی برداشته است.

مید که اکنون استاد دانشگاه دوک است، می‌گوید: پاول می‌خواهد کار درست را انجام دهد و حاضر نیست در این مسیر اشتباه کند. اما اگر او این بازی را هم ببازد، این بار شرایط کاملا متفاوت خواهد بود.

فدرال رزرو تهاجمی‌ترین کمپین را برای افزایش نرخ بهره از سال ۱۹۸۱ آغاز کرده و انتظار می‌رود حداقل در نیمه دوم ۲۰۲۲ اقدامات بیشتری انجام دهد. بانک‌های مرکزی در سراسر اقتصادهای پیشرفته و نوظهور از این روند پیروی کرده و با افزایش تورم خود دست و پنجه نرم کرده‌اند که با تهاجم روسیه به اوکراین تشدید شده است.

اما مقامات سابق و اقتصاددانان هشدار می‌دهند که آزمون بزرگ دیگری برای اعتبار فدرال رزرو در مرحله بعدی انقباض اقتصادی، زمانی که تورم هنوز به اندازه کافی کاهش نیافته اما اقتصاد شروع به نمایش نشانه‌های آشکارتری از ضعف کند، ظاهر خواهد شد.

(جی پاول به همراه مارک کارنی، رییس کل وقت بانک مرکزی انگلیس در گردهمایی جکسون هول در سال ۲۰۱۹)

پاول، که میراث او تا حد زیادی به نتیجه بستگی دارد، باید در مورد آنچه احتمالا یک بانک مرکزی با تنوع آراء بیشتر است، اجماع ایجاد کند.

مخمصه فدرال رزرو از ارزیابی اولیه آن ناشی می‌شود که افزایش قیمت مصرف‌کننده ناشی از اختلال زنجیره تامین و تریلیون‌ها دلار محرک مالی مرتبط با بیماری همه‌گیر، موقتی بوده است. این دیدگاهی بود که اکثر اقتصاددانان در آغاز با آن موافق بودند و پاول تمام سخنرانی سال گذشته جکسون هول را به حمایت از آن اختصاص داد.

داده‌های تحریف‌شده قدرت بازار کار را که اکنون یکی از فشرده‌ترین بازارهای تاریخ است، پنهان کرده بود.

مشاهده تورم از دریچه «گذرا» - اصطلاحی که پاول رسما در ماه نوامبر سال گذشته آن را کنار گذاشت – پایه و اساس یک سری اشتباهات سیاستی را بنیان گذاشت که باعث شد فدرال رزرو مدت‌ها پس از اینکه دیگر نیازی به حمایت‌های اضافی نبود، ترازنامه خود را گسترش دهد. این نهاد تا ماه مارچ هم برای افزایش نرخ بهره صبر کرد.

رندی کوارلز نایب رییس نظارتی سابق فدرال رزرو که در اواخر سال ۲۰۲۱ پست خود را ترک کرد، گفت: ما باید پاییز گذشته تشخیص می‌دادیم این زمانی است که سیاست پولی را به مسیر صحیح هدایت کنیم و اگر زودتر پاسخ می‌دادیم، تورم به سطوح فعلی نمی‌رسید.

کوارلز عنوان کرد: بانک مرکزی بیش از حد به این ایده علاقه داشت که «شما نمی‌توانید همزمان پای خود را بر روی گاز و پدال ترمز فشار دهید» به این معنی که مقامات احساس می‌کردند موظفند افزایش نرخ بهره را تا زمانی که خرید شدید اوراق خزانه و اوراق رهنی را متوقف کنند، به تعویق بیندازند. برخی دیگر فکر می‌کردند که فدرال رزرو باید زودتر شروع به «کاهش» خرید اوراق قرضه خود می‌کرد.

کوارلز که اکنون افزایش نرخ وجوه فدرال تا ۴ درصد و یک رکود «کوتاه و کم عمق» را در سال آینده پیش‌بینی می‌کند، گفت که افزایش نرخ بهره در اوایل نوامبر گذشته می‌توانست حرکت مناسبی باشد.

پاول همچنین ماه گذشته اعتراف کرد راهنمایی‌هایی که بانک مرکزی در اواخر سال ۲۰۲۰ ارائه کرده بود، که در آن نقاط عطف اقتصادی را که باید قبل از توقف سیاست‌های تسهیل کننده به دست می‌آمد، مشخص کرد، برای محیطی با این اندازه از عدم اطمینان شدید بسیار به دور از انعطاف بود.

وی افزود: فکر نمی‌کنم که این رویکرد به طور قابل توجهی شرایط را تغییر داده باشد، اما باید اعتراف کنم که فکر نمی‌کنم دوباره چنین کاری انجام دهم.

اقتصاددانان در آستانه کنفرانس سال جاری جکسون هول می‌گویند که فدرال رزرو سعی کرده است بسیاری از اشتباهات قبلی خود را اصلاح کند، زیرا افزایش نرخ بهره خود را از پیش تعیین کرده و نرخ سیاستی معیار را از نزدیک به صفر به محدوده هدف ۲.۲۵ درصدی افزایش داده است. نرخ بهره تنها در عرض چهار ماه به ۲.۵ درصد رسید.

اکثر مقامات اکنون انتظار دارند که نرخ بهره حداقل یک درصد دیگر تا پایان سال افزایش یابد و سومین افزایش متوالی ۰.۷۵ واحد درصدی هم برای جلسه ماه سپتامبر در نظر گرفته شده است. اما نگرانی‌ها در مورد عزم فدرال رزرو برای ادامه فشار بر اقتصاد در صورت افزایش بیکاری بیش از حد انتظار وجود دارد. خطر دیگر این است که ریشه‌کن کردن تورم بسیار دشوارتر از آن چیزی است که در حال حاضر پیش‌بینی می‌شود.

این ترس، احیای دهه ۱۹۷۰ است، زمانی که فدرال رزرو بین افزایش نرخ بهره برای مهار فشار قیمت‌ها و کاهش آن برای حمایت از رشد در نوسان بود و نتوانست تورم را در این فرآیند کنترل کند. پس از آن بانک مرکزی مجبور شد با شدت بیشتری ترمز کند که باعث انقباض اقتصادی بسیار بدتر از آن چیزی شد که در غیر اینصورت می‌توانست به وقوع بپیوندد.

چارلز پلوسر که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵ رییس فدرال رزرو فیلادلفیا بود، در این باره معتقد است: خطر بزرگتر این است که مسئولان خیلی زود مسیر خود را معکوس کنند، نه اینکه برای مدتی طولانی سیاست‌های انقباضی در پیش بگیرند. نگرانی‌ها باید از این بابت باشد که آیا آنها به سلاح خود می‌چسبند؟ آیا آنها به اندازه کافی رکود را برای کاهش تورم، پایین نگه داشتن آن و بازگرداندن اعتبار فدرال رزرو فراهم می‌کنند؟

در حالی که فدرال رزرو تعهد خود را به ثبات قیمت «بی قید و شرط» توصیف کرده، مقامات – بر خلاف اکثر اقتصاددانان وال استریت – معتقدند که رکود یک نتیجه قطعی نیست.

در جدیدترین نشست سیاست‌گذاری، آنها همچنین درباره نشانه‌های نوظهور سرد شدن اقتصاد و خطرات نداشتن سرعت عمل لازم در برخورد با انقباض اقتصادی بحث کردند و این نگرانی‌ها را تشدید کرد که فدرال رزرو با تنوع آراء بیشتر، پیش از موعد لازم از مبارزه با تورم عقب‌نشینی کند.

جمعه قرار است پاول بر تعهد بانک مرکزی به انجام آنچه برای مبارزه با تورم لازم است، تاکید کند، حتی اگر تشخیص دهد که ممکن است به زودی برای فدرال رزرو بهتر باشد که شروع به افزایش‌های کمتر نرخ بهره کند.

کلودیا ساهم بنیان‌گذار شرکت مشاوره ساهم و اقتصاددان سابق فدرال رزرو می‌گوید: در این مرحله، فدرال رزرو نمی‌تواند کنترل شرایط را از دست بدهد. آنها باید واقعا روشن کنند که شرایط و پیامدهای بالقوه بسیار منفی مسیری را که در آن قرار دارند، را به خوبی می‌شناسند.