به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری؛ فروردین‌ماه 98را با نرخ تورم 30.6درصدی شروع کردیم و پرونده این سال سخت را با تورم 34.8درصدی بستیم. اوضاع کشور در ماه‌های اردیبهشت و خرداد بهتر شد و تورم‌های ماهانه کاهش پیدا کرد. این روند تقریبا تا شهریور‌ماه ادامه پیدا کرد و ناگهان از مهر دوباره افزایش تورم ماهانه کلید خورد و گرانی دلار،طلا و کالاها آغاز شد. شاخص تورم سالانه که اصلی‌ترین معیار برای نرخ تورم است نیز در شهریور به اوج رسید و رقم 42.7درصد را به ثبت رساند که البته این محصول یک سال بی‌انضباطی مالی و تحریم پشت تحریم در حدفاصل آن شهریور تا این شهریور بود.
سه برابر شدن قیمت بنزین در آبان تأثیر خود را در آذر‌ماه نشان داد و دوباره گرانی تازه‌ای به سفره‌های مردم تحمیل شد و تورم آذر ماه، 3درصد نسبت به آبان‌ماه افزایش پیدا کرد البته نرخ تورم نقطه‌ای در آذر ١٣٩٨ به عدد ٢٧,٨ درصد رسید ؛ یعنی خانوارهای کشور به‌طور میانگین ٢٧.٨درصد بیشتر از آذر ١٣٩٧ برای خرید یک «مجموعه کالا و خدمات یکسان» هزینه کردند.
نرخ تورم سالانه در دی 98به 38.6درصد رسید که کمتر از این شاخص در دی‌ماه سال 1397محسوب می‌شد و نرخ تورم کل کشور در بهمن‌ماه ١٣٩٨، ٣٧ درصد اعلام شد. محدوده تغییرات تورم ۱۲ ماهه در گروه عمده «خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات» بین ۴۴.۴ درصد برای دهک اول و تا ۵٠.١ درصد برای دهک دهم در این‌ماه برآورد شده است.
پرونده سال 98، با تورم 37تا 40درصدی بسته شد. سالی که تورم آن محصول همه آشفتگی‌ها و فشارهای اقتصادی وارد شده در سال 97بود و ترمز گرانی‌ها در آن بریده نشد. سال سختی که به‌نظر می‌رسد بذرهای گرانی تازه‌ای در آن برای سال 99کاشته شده باشد.
شرط کاهش نرخ تورم
کامران ندری، اقتصاددان : پیش‌بینی تورم سال 99، تقریبا محال است. در چند‌ماه پایانی سال گذشته، هر بار یک شوک تازه و غیرقابل پیش‌بینی به اقتصاد ایران وارد شده که می‌توان گفت همه معادلات را به هم زده است. تا قبل از آبان ماه، تصور بر این بود که نرخ تورم روند کاهشی به‌خود بگیرد اما بعد از ماجرای قیمت بنزین سریال شوک‌های اقتصادی شروع شد تا به شیوع ویروس کرونا رسیدیم. کرونا موضوعی نیست که فقط ایران با آن درگیر باشد و تأثیر این ویروس بر بازارهای جهانی تبعات گسترده‌ای با خود به همراه داشته است. سقوط قیمت نفت و مشکلاتی که در داخل کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کردیم هم مزید بر علت شدند و تأثیرات منفی تازه‌ای بر نرخ تورم ایران گذاشتند. من تصور می‌کنم که در سال 99، حتما نرخ تورم بالای 20درصد را تجربه خواهیم کرد و این نرخ، نرخ کف تورمی ایران خواهد بود. تورم 40درصدی سال گذشته، محصول شوک‌هایی مثل رد لایحه FATF، افزایش قیمت بنزین و... است. شوک‌هایی که اگر نبودند ما در سال 98هم تورمی در حدود 20تا 22درصد را تجربه می‌کردیم و این عدد براساس نرخ رشد نقدینگی در کشور برآورد می‌شد. نرخ تورم متوسط و روند رشد تورم برای اقتصاد ما در مرز 22درصد منطقی است. اگر هیچ شوک مثبت یا منفی تازه‌ای به کشور، وارد نشود، حداقل تورم نقطه به نقطه ما در سال 99هم در مرز 20درصدی خواهد بود اما اگر قرار باشد شوک‌های تازه‌ای در سال 99به اقتصاد ایران وارد شود (که دور از ذهن نیست)، از این میانگین مثل سال گذشته بالاتر خواهیم رفت مگر اینکه برای مثال ایران با آمریکا مذاکره کند. در غیراین صورت محدودیت در صادرات غیرنفتی که به واسطه کرونا برای ایران صادر شد و رد لایحه FATF تورم‌های جدیدی به اقتصاد کشور در درازمدت تحمیل خواهد کرد.
اقتصاد ایران یک اقتصاد به هم ریخته و غیرقابل پیش‌بینی است. ما تصور می‌کردیم با شیوع کرونا، به‌خاطر کاهش تقاضا نرخ ارز کاهش پیدا کند اما در روزهای پایانی سال، دیدیم که نرخ ارز همچنان متمایل به افزایش است که شاید این موضوع ریشه در محدود شدن صادرات نفتی و غیرنفتی ما دارد. همه‌‌چیز در سال 99به شوک‌ها بستگی دارد، هر عاملی که بر انتظارات تورمی ما تأثیر بگذارد، نرخ تورم را افزایش خواهد داد.
