به طور کلی ماحصل این جلسه‌ها کاملا مثبت بوده اما موضوعی که برای پیشرفت روابط دو جانبه مساله‌ساز شده است، بانک‌های آلمانی هستند که همکاری نمی‌کنند. البته در جریان این جلسه‌ها با آقای «زیگمار گابریل» گفت‌وگوهای صورت گرفت تا بانک‌های آلمانی را ترغیب به همکاری با بانک‌های ایران کنند تا این مراودات تجاری بیش از گذشته انجام شود. خوشبختانه هرمس، موسسه بیمه صادرات آلمان چند ماهی است که واردات ایران را بیمه می‌کند و پوشش می‌دهد.
این موضوع باعث می‌شود که شرکت‌های آلمانی بدون استفاده از عدم پرداخت یا دیرکرد در پرداخت با داشتن بیمه بتوانند به ایران کالا صادر کنند. اما مساله اصلی که با این هیات بلندپایه مطرح شد، دردسری است که بانک‌های بزرگ آلمانی ایجاد کرده‌اند که هنوز آماده همکاری با بانک‌های ایرانی نیستند و امیدوار هستیم تا چند ماه آینده این مشکل به مرور برطرف شود و بانک‌های بزرگ ژرمن‌ها اعتبارات از ایران و مبادلات را با ایران شروع کنند. در جریان این سفر نیز کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و آلمان برای چندمین بار تشکیل شد. وظیفه این کمیسیون‌ها بررسی، مذاکره همچنین آشنایی بیشتر طرفین از پتانسیل‌های موجود دو کشور بوده است. در این کمیسیون مشخص می‌شود که آلمانی‌ها در چه بخش‌هایی از اقتصاد ایران می‌توانند فعالیت داشته باشند. همچنین نیازهای هر دو کشور در این کمیسیون مورد بررسی و مشکلات نیز زیر ذربین دقیق‌تری قرار می‌گیرد. امیدوار هستیم که این کمیسیون بتواند نتیجه مطلوبی برای هر دو کشور به همراه داشته باشد و با گذر زمان مشکلات و معضلاتی که بر سر راه بانک‌های بزرگ وجود دارد از میان برداشته شود.
اما مهم‌ترین موضوعی که در این بین وجود دارد، جذب سرمایه‌گذاری خارجی است. در این راستا باید بستر سرمایه‌گذاری را فراهم و بهینه کرد تا خارجی‌ها به دور از هر گونه حاشیه‌یی در کشور ما مانند کشورهای همجوار سرمایه‌گذاری کنند. به طور مثال باید بررسی کرد که در کشورهای اسلامی مانند ترکیه، اندونزی، مالزی و... چه قوانینی و چه مشوق‌هایی در مورد سرمایه‌گذاری خارجی وجود دارد که آنان در جذب سرمایه خارجی موفقیت‌آمیز عمل کرده‌اند و از آنها باید الگوبرداری کرد تا بستر را برای ورود سرمایه خارجی فراهم کرد. در این مسیر بدون شک به تکنولوژی و فناوری روز نیاز است تا شرکت‌های بزرگ آلمانی در ایران سرمایه‌گذاری کنند چراکه نه تنها نیاز کشور را برطرف می‌کنند بلکه بتوانند از ایران به کشورهای همسایه و همجوار کالاهای تولیدی خود را صادر کنند. همچنین در جریان این سفر وزیر اقتصاد آلمان به موضوع مهمی اشاره کرد. گابریل بر این باور است که نباید تنها به شرکت‌های بزرگ بسنده کرد و کوچک و متوسط‌ها هم باید قادر به سرمایه‌گذاری باشند. در آلمان معمولا از شرکت‌های میانی صحبت می‌شود و ستون اصلی اقتصاد این کشور شرکت‌های میانه هستند.
شرکت‌هایی که بین هزار تا دو هزار نفر کارمند و کارگر دارند که اتفاقا تولیدکنندگان بسیار خوب و پیشرویی هستند. وزیر اقتصاد آلمان معتقد است که به شرکت‌های بزرگ تنها نباید تکیه کرد چراکه شرکت‌های بزرگ نمی‌توانند در صنعت پیشرو باشند. این درحالی است که شرکت‌های میانه به دلیل اینکه به دنبال پیشرفت هستند، پتانسیل پیشرو شدن را دارند و می‌توان روی آنان حساب کرد. توصیه ما هم این است که در ایران روی شرکت‌های کوچک و متوسط سرمایه‌گذاری صورت گیرد. روی میز مذاکرات ایران و آلمان نیز در جریان این دیدارها اسناد مختلفی به امضا رسید البته کار اتاق جنبه اقتصادی دارد تا سیاسی. اتاق مشترک ایران و آلمان به عنوان یکی از اتاق‌های شبکه سراسری آلمان و پل ارتباطی بسیار قوی تکنولوژی، بازرگانی و فرهنگی میان دو کشور برقرار است. این ارتباط و دستاوردهای آن هر چه بیشتر باشد در آینده می‌توان مشکلات را بهتر حل و برطرف کرد.
از سوی دیگر اتاق ایران و آلمان بزرگ‌ترین اتاق بازرگانی خارجی در ایران محسوب می‌شود و حدود 40سال است که در کشور فعالیت دارد و نزدیک به 2200عضو دارد که اکثر اعضای آن را صنعتگران ایرانی و سرمایه‌گذاران آلمانی تشکیل می‌دهند. به طور کلی وظیفه این اتاق برقراری ارتباط دو جانبه و حفظ ارتباطات صنعتی و تکنولوژی با آلمانی‌هاست. در این اتاق ضمن تقویت روابط، وظایف دیگری همچون انتقال فناوری آلمان به ایران جهت آشنایی واردکنندگان ایرانی با آلمانی‌ها دنبال می‌شود. این درحالی است که در دوران تحریم هم همیشه سعی شده که به بازرگانان و فعالان اقتصادی کمک شود تا واردات آلمان را به میزان کمتری همانند سابق ادامه دهد.
* نایب‌رییس اتاق بازرگانی و صنایع ایران و آلمان
