بدهی دولت

در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از بحران مالی جهانی ۲۰۰۸ و دوران پاندمی کووید ۱۹، واژه‌ی بدهی بیش از هر زمان دیگری در خبر‌های اقتصادی به گوش می‌رسد. گزارش‌های متعدد حاکی از افزایش سطح بدهی دولت ‌ها، شرکت‌ها و حتی خانوار‌ها در سراسر جهان است. کشور‌هایی مانند ایالات متحده، ژاپن، ایتالیا، و آرژانتین، هر یک به دلایلی متفاوت، با سطح قابل توجهی از بدهی عمومی یا خصوصی مواجه هستند. در چنین شرایطی، این پرسش مطرح می‌شود که آیا بدهی خرجی یا هزینه کردن از طریق قرض، به‌طور ذاتی پدیده‌ای منفی است؟ یا در برخی موارد می‌تواند ابزاری برای توسعه اقتصادی، کاهش رکود و پشتیبانی از اقشار آسیب‌پذیر جامعه باشد؟

بر اساس مصوبه دولت چهاردهم، این یک میلیارد دلار صرف پرداخت کالابرگ ۵۰۰ هزار تومانی به ۳ دهک کم‌درآمد و کالابرگ ۳۵۰ هزار تومانی به ۴ دهک متوسط خواهد شد.

نقش، کارایی و اثربخشی نهاد دولت در تمامی عرصه‌ها و صحنه‌های تصمیم‌گیری و اجرایی کشور، سهمی بیش از سایر نهادها در حاکمیت است. دولت به‌عنوان مهم‌ترین بازیگر صحنه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، محل خدمت‌گزاری حقیقی به مردم و پرورش انسان‌های مخلص، متعهد، توانمند و فداکار برای نظام اسلامی است. هفته دولت، بهانه‌ای برای تکریم کارگزاران نظام اسلامی است که متعهدانه و خالصانه و صادقانه در راستای خدمت به مردم و اعتلای نام ایران و ایرانیان سر از پا نمی‌شناسند.

براساس اصلاحیه «دستورالعمل ناظر بر گواهی اعتبار مولد (گام)» و «ضوابط کنترل و مدیریت اوراق گام» امکان استفاده از اوراق گام برای پرداخت بدهی به دستگاه‌های اجرایی توسط متقاضی دوم و بعد از آن فراهم شد.

وزارت اقتصاد اعلام کرد: در پایان سال ۱۴۰۱ بدهی‌های دولت با ۷ درصد رشد نسبت به پایان سال ۱۴۰۰ به ۱۲ هزار و ۴۷۶ هزار میلیارد ریال رسید.