توان ریسک پذیری بیشتر اغلب مترادف با سرمایه گذاری در سهام، صندوق های سهام، و صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) است در حالی که توان ریسک پذیری کمتر اغلب با خرید اوراق قرضه، صندوقهای اوراق قرضه و صندوق های سرمایهگذاری در اوراق درآمدزا مرتبط است.
نکات کلیدی
نوسانات سهام، تغییرات روند بازار، رویدادهای اقتصادی یا سیاسی و تغییرات نظارتی یا نرخ بهره بر توان ریسک پذیری سرمایه گذار تأثیر می گذارد.
سن، اهداف سرمایه گذاری و درآمد فرد نیز در تعیین توان ریسک پذیری سرمایهگذار نقش دارند.
سرمایه گذاران جسورتر معمولاً توان ریسک پذیری بالاتری دارند و حاضرند پول بیشتری را برای احتمال بازدهی بهتر اما نامشخص به خطر بیندازند.
سرمایه گذاران محافظه کار معمولاً توان ریسک پذیری کمتری دارند و به دنبال سرمایه گذاری با بازده تضمین شده هستند.
آشنایی با توان ریسک پذیری
تمام سرمایهگذاریها با درجات مختلفی از ریسک همراه هستند و اطلاع از توان ریسک پذیری به سرمایهگذاران کمک میکند تا کل سبد سرمایهگذاری خود را برنامهریزی کنند و نحوه سرمایهگذاری آنها را تعیین میکند. سرمایه گذاران بر اساس میزان توان ریسک پذیری خود به عنوان به عنوان سرمایهگذاران جسور، متوسط و محافظه کار طبقه بندی می شوند.
آزمونهای سنجش توان ریسک پذیری از جمله نظرسنجی ها یا پرسشنامه های مرتبط با ریسک به صورت آنلاین در دسترس هستند. سرمایه گذاران همچنین برای تعیین نوسانات ابزارهای مالی مختلف ممکن است به دسترسی به بازده های گذشته طبقات مختلف داراییها نیاز پیدا کنند.
یکی از عوامل موثر بر توان ریسک پذیری، افق زمانی سرمایه گذار است. سرمایه گذاری که یک هدف مالی با افق زمانی بلندمدت دارد ممکن است با سرمایه گذاری دقیق در دارایی های پرریسکتر مانند سهام، بازده بیشتری کسب کند. برعکس، سرمایه گذاری های نقدی کمریسک ممکن است برای اهداف مالی کوتاه مدت مناسب باشند.
ظرفیت درآمد سرمایه گذار در آینده و برخورداری از دارایی های دیگری مانند خانه، مستمری بازنشستگی، پوشش تامین اجتماعی یا ارث توان ریسک پذیری وی را تحت تاثیر قرار میدهند. سرمایهگذار زمانی که به منابع مالی باثباتتر دیگری دسترسی داشته باشد میتواند با اتکا به این داراییهای قابل سرمایهگذاری، ریسک بیشتری را بپذیرد. علاوه بر این، سرمایهگذارانی که سبد سرمایهگذاری بزرگتری دارند ممکن است توان ریسک پذیری بیشتری داشته باشند زیرا درصد ضرر در سبد سرمایهگذاری بزرگتر بسیار کمتر از سبدهای سرمایهگذاری کوچکتر است.
توان ریسک پذیری متهورانه
سرمایهگذاران جسوری که توان ریسک پذیری بالایی دارند، معمولا برای به دست آوردن نتایج احتمالا بهتر، ریسک از دست دادن پول را به جان میخرند. سرمایه گذاران جسور معمولا به دلیل درک نوسانات اوراق بهادار درایت و مهارت بالایی برای معامله در بازار دارند و از استراتژی های خاصی برای دستیابی به بازدهی بالاتر از متوسط پیروی میکنند.
سرمایهگذاریهای آنها به جای کسب درآمد یا حفظ سرمایهگذاری اصلی، بر افزایش سرمایه تأکید دارد. تخصیص دارایی این سرمایه گذاران معمولاً شامل سهام میشود و بخش اندک یا ناجیری از سرمایه آنها به اوراق قرضه یا وجه نقد اختصاص مییابد.
توان ریسک پذیری متوسط
سرمایه گذاران متوسط می خواهند سرمایه خود را بدون ضرر زیاد رشد دهند. هدف آنها سنجش فرصت ها و ریسک ها است و رویکرد این سرمایه گذاران گاهی اوقات به عنوان استراتژی «متوازن» توصیف می شود.
معمولاً، سبد سرمایهگذاری سرمایهگذاران متوسط شامل ترکیبی از سهام و اوراق قرضه میشود و ممکن است تخصیص داراییها در ساختار آن به صورت 50/50 یا 40/60 انجام شود.
توان ریسک پذیری محافظه کارانه
سرمایه گذاران محافظه کار تنها حاضر به پذیرش نوسانات اندک یا ناچیزی در ارزش سبد سرمایه گذاری خود هستند. بازنشستگان یا افرادی که نزدیک به سن بازنشستگی هستند اغلب در این دسته قرار می گیرند، زیرا ممکن است تمایلی به ضرر کردن در سرمایه اصلی خود نداشته باشند و یک استراتژی سرمایه گذاری کوتاه مدت را دنبال کنند.
سرمایه گذاران محافظه کار ابزارهایی را هدف قرار می دهد که تضمین شده هستند و نقدشوندگی بالایی دارند. افراد ریسک گریز معمولاً گواهی سپرده بانکی (CD)، بازارهای پول یا اوراق قرضه خزانهداری ایالات متحده را برای کسب درآمد و حفظ سرمایه انتخاب می کنند.