جهان عرب

حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل، در گفت‌وگو با اقتصادآنلاین، با اشاره به بیانیه اخیر وزرای خارجه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس تأکید کرد که تکرار مواضع علیه ایران موضوع تازه‌ای نیست و بیشتر جنبه تبلیغاتی و رسانه‌ای دارد. او در عین حال تاکید کرد که ایران نباید صرفاً به محکوم کردن این بیانیه‌ها بسنده کند، بلکه باید با طراحی راهکارهای هوشمندانه در اندیشکده‌ها و گره زدن منافع خود با کشورهای منطقه، مسیر همکاری‌های واقعی را پیش ببرد تا از فضای ایران‌هراسی و بهره‌برداری سیاسی کشورهای غربی جلوگیری شود.

رییس‌جمهور آمریکا امشب با نخست وزیر رژیم اسرائیل دیدار می‌کند. دیداری که ترامپ می‌گوید «فرصتی واقعی برای دستیابی به چیزی بزرگ در خاورمیانه» است. تحلیل‌گران اما درباره موفقیت طرح ۲۱ ماده‌ای ترامپ برای پایان جنگ غزه تردیدهایی را مطرح می‌کنند.

عبدالله عبدالعزیز النفیسی نماینده پیشین مجلس کویت و استاد علوم سیاسی در دانشگاه کویت و دانشگاه العین امارات در گفت و گویی با اشاره به سفرش به ایران به همنشینی‌اش با حسن روحانی سر شام اشاره می‌کند و از مکالمه‌ای که او را شوکه کرده، پرده برداشت. روایت این سیاستمدار کویتی را می‌بینید و می‌شنوید.

در نظرسنجی که با مشارکت ۳۰۰ هزار نفر از کاربران این شبکه مصری و با رای گیری از آنها درباره ۱۵ سوال برگزار شد، یحیی السنوار با کسب ۸۵ درصد آراء به عنوان شخصیت سال ۲۰۲۴ جهان عرب برگزیده شد.

بعد از اینکه در هفته های اخیر ایالات متحده آمریکا بارها از تصویب قطعنامه‌های پیشنهادی کشورهایی همچون برزیل، روسیه و امارات در شورای امنیت که خواستار توقف درگیری‌ها برای ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه بودند، جلوگیری و آنها را وتو کرد، مجمع عمومی سازمان ملل به پیشنهاد کشورهای عربی، بر اساس قطعنامه «اتحاد برای صلح»، تصمیم به تشکیل «جلسه ویژه اضطراری» در مورد جنگ غزه گرفت. قطعنامه اتحاد برای صلح در دوران جنگ کره (۱۹۵۰) از سوی ایالات متحده به عنوان راهی برای دور زدن حق وتوی اتحاد جماهیر شوروی ابداع گردید، اما در مقطع کنونی بر علیه خود این کشور و همپیمان جنایتکارش (رژیم اسرائیل) مورد استفاده قرار گرفت. این قطعنامه مقرر می‌کند که: «اگر در مواردی شورای امنیت سازمان ملل متحد به علت وتو یکی از اعضای دائم خود نتواند به هنگام تهدید علیه صلح، نقض صلح یا عمل تجاوز اقدام مناسبی انجام دهد، وظیفه صلح و امنیت بین‌المللی به عهده مجمع عمومی سازمان ملل متحد و شورای امنیت گذاشته می‌شود. در این حالت مجمع عمومی فوراً به موضوع رسیدگی می‌کند و حتی می‌تواند راهکارهایی همانند کاربرد نیروی نظامی را که به نظر ضروری می‌رسد، به دولت یا دولت‌های مربوطه برای بازگرداندن صلح و امنیت بین‌المللی توصیه نماید».