کریدور زنگزور

علی‌اکبر ولایتی در پیامی درباره دالان زنگزور نوشت: آمریکا و اسرائیل از طرح‌هایی مانند زنگزور برای قطع ارتباط ایران با قفقاز، و محاصره زمینی ایران و روسیه در جنوب منطقه است.

واشنگتن با بهره‌گیری از یک شرکت خصوصی و پوشش دیپلماتیک، در تلاش است پایگاه راهبردی جدیدی را دقیقا در مجاورت مرزهای شمالی ایران بنا کند؛ پایگاهی که می‌تواند در آینده نه‌چندان دور به مرکز عملیات‌های اطلاعاتی و مهار اقتصادی ایران بدل شود.

سخنگوی وزارت خارجه گفت:‌ گذرگاه‌ها نباید خدشه‌ای به حق حاکمیت و تمامیت سرزمینی ایجاد کنند.

طرح‌های ترانزیتی جدید در قفقاز تنها جاده نیستند؛ آن‌ها پیام‌هایی راهبردی برای بازیگران منطقه‌اند. کریدور زنگزور ، در نگاه ایران، بخشی از پروژه‌ای بزرگ‌تر برای تغییر توازن قدرت است که باید با دقت مورد واکاوی قرار گیرد.

در شرایطی که اظهارنظرهای گاه و بی‌گاه مقامات جمهوری آذربایجان و ترکیه درباره کریدور ادعایی زنگزور ادامه دارد، نخست‌وزیر ارمنستان به استان مرزی با ایران رفت.

قدرت چنین «سناریوهای ژئوپلیتیکی» در این است که می‌توانند واقعیت‌های آشفته سیاست بین‌الملل را به شیوه‌ای ظاهراً عقلانی و واقعی که برای عموم مردم قابل دسترسی باشد، ارائه دهند. درعوض، آنچه لازم است درک دقیقی از این موضوع است که چگونه ایران به عنوان یک قدرت درجه دوم به دنبال ایفای نقش یک قدرت متوسط در شکل دادن به نظم ژئوپلیتیکی در حال ظهور در (اور)اسیا است، تقریباً به گستره جغرافیایی اعضا و کشورهای ناظر سازمان همکاری شانگهای.

با وجود پیروزی نمادین باکو در جریان حمله به منطقه قره‌باغ (آرتساخ)، اما به نظر می‌رسد هدف غایی آنها برداشتن گام‌های نهایی برای احداث کریدور بدون در نظر گرفتن حاکمیت ملی ارمنستان باشد. اگر با این لنز تحولات اخیر منطقه قفقاز جنوبی مورد مطالعه قرار بگیرد آنگاه شاید انفجار کامیون ارتش آذربایجان پس از برخورد با مین‌های منتسب به جدایی‌طلبان ارمنی بیشتر درک شود.