همه چیز درباره آزمایش الکتروفورز هموگلوبین
آیا تاکنون درباره آزمایش الکتروفورز هموگلوبین، مطلبی را شنیده یا خوانده اید؟ آزمایش الکتروفورز هموگلوبین یک آزمایش خون است که برای اندازه گیری و شناسایی انواع مختلف هموگلوبین که در جریان خون شما استفاده میشود.
به گزارش اقتصادآنلاین ؛ هموگلوبین پروتئین داخل گلبولهای قرمز خون است که مسئول انتقال اکسیژن به بافت ها و اندامهای شما است.
جهشهای ژنتیکی میتواند باعث تولید هموگلوبین در بدن شود که به اشتباه تشکیل شده است. این هموگلوبین غیرطبیعی میتواند باعث رسیدن اکسیژن کم به بافت ها و اندامهای شما شود.
صدها نوع مختلف هموگلوبین وجود دارد. آنها عبارتند از:
هموگلوبین F: این ماده به عنوان هموگلوبین جنینی نیز شناخته میشود. این نوعی است که در جنین ها و نوزادان در حال رشد یافت میشود. کمی بعد از تولد با هموگلوبین A جایگزین میشود.
هموگلوبین A: این هموگلوبین بزرگسالان نیز شناخته میشود. این رایج ترین نوع هموگلوبین است. این نوع هموگولوبین در کودکان و بزرگسالان سالم یافت میشود.
هموگلوبینC ،D،E،Mو S: اینها انواع نادر هموگلوبین غیرطبیعی هستند که در اثر جهشهای ژنتیکی ایجاد میشوند.
سطح طبیعی انواع هموگلوبین:
مقادیری که آزمایش الکتروفورز هموگلوبین به آنها اشاره میکند، درصدی از انواع مختلف هموگلوبین است که ممکن است در خون شما وجود داشته باشد. این در نوزادان و بزرگسالان متفاوت است.
سطح طبیعی انواع هموگلوبین در نوزادان:
هموگلوبین بیشتر از هموگلوبین F در جنین تشکیل شده است. هموگلوبین F هنوز بیشترین هموگلوبین نوزادان را تشکیل میدهد و تا یک سالگی کودک به سرعت کاهش می یابد:
درصد هموگلوبین F
در نوزاد تازه متولد شده 60 تا 80درصد
و در کودکان بالای یک سال 1 تا 2درصد میباشد.
سطح طبیعی انواع هموگلوبین در بزرگسالان:
هموگلوبین A 95٪ تا 98٪
هموگلوبین A2 2٪ تا 3٪
هموگلوبین F 1٪ تا 2٪
هموگلوبین S صفر درصد
هموگلوبین C صفر درصد
چرا الکتروفورز هموگلوبین ایجاد میشود؟
شما با به ارث بردن جهشهای ژنی روی ژن هایی که مسئول تولید هموگلوبین هستند ، انواع مختلف غیر طبیعی هموگلوبین را به دست می آورید. پزشک شما ممکن است آزمایش الکتروفورز هموگلوبین را برای تعیین اینکه آیا شما اختلالی دارید که باعث تولید هموگلوبین غیرطبیعی میشود ، توصیه کند. دلایلی که ممکن است پزشک شما را برای انجام آزمایش الکتروفورز هموگلوبین بخواهد شامل موارد زیر است:
1. به عنوان بخشی از یک معاینه معمول: پزشک ممکن است هموگلوبین شما را آزمایش کند تا آزمایش خون کامل را در حین انجام یک آزمایش بدنی معمول انجام دهد.
2. برای تشخیص اختلالات خونی: اگر علائم کم خونی را نشان می دهید ، ممکن است پزشک آزمایش الکتروفورز هموگلوبین را انجام دهد. این آزمایش به آنها کمک میکند انواع غیر طبیعی هموگلوبین را در خون شما پیدا کنند.
اینها میتواند نشانه ای از اختلالات از جمله:
کم خونی سلول داسی شکل
تالاسمی
پلی سیتمی ورا
.3 برای نظارت بر درمان: اگر تحت شرایطی تحت درمان هستید که باعث ایجاد انواع غیر طبیعی هموگلوبین میشود ، پزشک با استفاده از الکتروفورز هموگلوبین میزان انواع مختلف هموگلوبین را کنترل میکند.
.4 غربالگری شرایط ژنتیکی: افرادی که سابقه خانوادگی کم خونی ارثی مانند تالاسمی یا کم خونی سلول داسی دارند ، ممکن است قبل از بچه دار شدن ، غربالگری این اختلالات ژنتیکی را انتخاب کنند. الکتروفورز هموگلوبین در صورت وجود انواع غیرطبیعی هموگلوبین ناشی از اختلالات ژنتیکی ، نشان میدهد.
نوزادان تازه متولد شده نیز به طور معمول از نظر این اختلالات ژنتیکی هموگلوبین مورد غربالگری قرار می گیرند. اگر سابقه خانوادگی هموگلوبین غیرطبیعی دارید یا کم خونی دارند که ناشی از کمبود آهن نیست ، ممکن است پزشک شما بخواهد فرزند شما را آزمایش کند.
آزمایش الکتروفورز هموگلوبین در کجا و چگونه انجام میشود:
برای آماده شدن برای الکتروفورز هموگلوبین نیازی به کار خاصی نیست. برای خونگیری معمولاً باید به آزمایشگاه بروید. در آزمایشگاه ، ارائه دهنده خدمات بهداشتی نمونه ای از خون را از بازو یا دست شما خارج میکند: آنها ابتدا محل را با یک سواب الکل مالش دهنده تمیز می کنند.
سپس آنها یک سوزن کوچک با یک لوله متصل شده برای جمع آوری خون وارد می کنند. وقتی خون کافی گرفته شد ، آنها سوزن را برداشته و محل را با پد گاز می پوشانند. سپس آنها نمونه خون شما را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستند.
در آزمایشگاه ، فرایندی به نام الکتروفورز جریان الکتریکی را از طریق هموگلوبین موجود در نمونه خون شما عبور میدهد. این باعث میشود که انواع مختلف هموگلوبین به باندهای مختلفی جدا شود. سپس نمونه خون شما با یک نمونه سالم مقایسه میشود تا مشخص شود چه نوع هموگلوبین وجود دارد.
خطرات الکتروفورز هموگلوبین:
مانند هر آزمایش خون ، حداقل خطراتی وجود دارد. این شامل:
کبودی
خون ریزی
عفونت در محل خونگیری
در موارد نادر ، ممکن است ناحیه پس از خونگیری متورم شود. این بیماری که به فلبیت معروف است ، با کمپرس گرم چند بار در روز قابل درمان است. در صورت ابتلا به اختلال خونریزی یا استفاده از داروهای رقیق کننده خون ، خونریزی مداوم میتواند مشکل ساز شود ، مانند وارفارین (کومادین) یا آسپیرین (بوفرین).
اگر نتایج شما نشان دهنده سطح غیر طبیعی هموگلوبین باشد ، ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود:
بیماری هموگلوبین C ، یک اختلال ژنتیکی است که منجر به کم خونی شدید میشود
هموگلوبینوپاتی نادر ، گروهی از اختلالات ژنتیکی باعث تولید غیرطبیعی یا ساختار گلبولهای قرمز خون میشود
کم خونی سلول داسی شکل
تالاسمی
اگر آزمایشات الکتروفورز هموگلوبین نشان دهد که شما هموگلوبین غیرطبیعی دارید ، پزشک آزمایشات بعدی را انجام میدهد.
High MCHC به چه معناست؟
MCHC چیست؟
MCHC مخفف میانگین غلظت هموگلوبین بدن است. این اندازه گیری میانگین غلظت هموگلوبین در داخل یک گلبول قرمز است.
چرا دکتر این آزمایش را تجویز میکند ؟
معمولاً MCHC به عنوان بخشی از یک پنل CBC سفارش داده میشود. پزشک شما میتواند این پنل را به دلایل زیر تجویز کند:
به عنوان بخشی از یک صفحه نمایش کامل جسمی برای ارزیابی سلامت کلی شما
برای کمک به غربالگری یا تشخیص بیماریها یا بیماریهای مختلف
به محض تشخیص ، یک وضعیت را کنترل کنید
برای مشاهده اثربخشی یک درمان:
پانل CBC اطلاعات مربوط به سه نوع سلول در خون را به شما میدهد: گلبولهای سفید ، گلبولهای قرمز و پلاکتها. مقدار MCHC بخشی از ارزیابی گلبولهای قرمز خون است.
این نتایج چه معنیای میدهد؟
MCHC با ضرب نتیجه هموگلوبین از صفحه CBC در 100 و سپس تقسیم بر نتیجه ، هماتوکریت محاسبه میشود.
دامنه مرجع MCHC در بزرگسالان 33.4-35.5 گرم در دسی لیتر است (گرم / دسی لیتر).
اگر مقدار MCHC شما زیر 33.4 گرم در دسی لیتر باشد ، MCHC کم دارید. مقادیر کم MCHC در صورت کم خونی ناشی از کمبود آهن اتفاق می افتد. همچنین میتواند تالاسمی را نشان دهد. این یک بیماری خونی ارثی است که در آن سلول های قرمز خون کمتری و هموگلوبین کمتری در بدن دارید.
اگر مقدار MCHC شما بالای 35.5 گرم در دسی لیتر باشد ، MCHC بالایی دارید.
چه عواملی باعث بالا بودن MCHC میشود؟
مقدار MCHC بالا اغلب در شرایطی وجود دارد که هموگلوبین در سلولهای قرمز خون شما بیشتر متمرکز شده باشد. همچنین میتواند در شرایطی رخ دهد که گلبولهای قرمز خون شکننده یا از بین رفته باشند و منجر به وجود هموگلوبین در خارج از گلبولهای قرمز خون شود. شرایطی که میتواند باعث محاسبات بالای MCHC شود:
کم خونی همولیتیک خودایمن:
کم خونی همولیتیک خودایمن وضعیتی است که وقتی بدن شما آنتی بادی هایی ایجاد میکند که به سلول های قرمز خون حمله می کنند ، ایجاد میشود. هنگامی که این بیماری هیچ دلیل قابل تشخیصی نداشته باشد ، کم خونی همولیتیک خودایمن ایدیوپاتیک نامیده میشود.
کم خونی همولیتیک خودایمن همچنین میتواند همراه با یک بیماری موجود دیگر مانند لوپوس یا لنفوم ایجاد شود. علاوه بر این ، ممکن است به دلیل برخی از داروها مانند پنی سیلین ایجاد شود.
پزشک شما میتواند کم خونی همولیتیک خودایمنی را با استفاده از آزمایش خون ، مانند پانل CBC ، تشخیص دهد. سایر آزمایشات خون نیز میتواند انواع خاصی از آنتی بادی های موجود در خون یا متصل به گلبولهای قرمز را تشخیص دهد.
علائم کم خونی همولیتیک خود ایمنی شامل موارد زیر است:
خستگی
رنگ پریدگی
ضعف
زردی ، زردی پوست و سفیدی چشم شما
درد قفسه سینه
تب
غش کردن
ناراحتی شکمی ، به دلیل بزرگ شدن طحال
اگر تخریب گلبولهای قرمز بسیار خفیف باشد ، ممکن است علائمی نداشته باشید.
کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون اولین خط درمان کم خونی همولیتیک خود ایمنی هستند. دوز بالایی ممکن است در ابتدا داده شود و سپس با گذشت زمان به تدریج کاهش یابد. در مواردی که تخریب گلبولهای قرمز شدید باشد، ممکن است انتقال خون یا برداشتن طحال (طحال) ضروری باشد.
اسپرهسیتوز ارثی:
اسکروسیتوز ارثی یک بیماری ژنتیکی است که گلبولهای قرمز خون را تحت تأثیر قرار میدهد. جهش ژنتیکی بر غشای گلبول قرمز تأثیر می گذارد و آن را شکننده تر و مستعد تخریب میکند.
به منظور تشخیص اسکروسیتوز ارثی ، پزشک سابقه خانوادگی شما را ارزیابی میکند. به طور معمول، آزمایش ژنتیکی مورد نیاز نیست ، زیرا این بیماری از والدینی که به آن مبتلا هستند به ارث میرسد. پزشک شما همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شدت بیماری از آزمایش خون مانند یک پانل CBC استفاده میکند.
اسکروسیتوز ارثی اشکال مختلفی دارد ، از خفیف تا شدید. علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
کم خونی
زردی
بزرگ شدن طحال
سنگ صفرا
مصرف مکمل های اسید فولیک یا رژیم غذایی حاوی اسید فولیک میتواند باعث تولید گلبولهای قرمز خون شود. در موارد شدید ، ممکن است به انتقال خون یا طحال انجام شود. علاوه بر این ، اگر سنگ های صفراوی مشکلی ایجاد کنند ، ممکن است نیاز به برداشتن تمام یا بخشی از کیسه صفرا باشد.
سوختگی شدید:
افرادی که با سوختگی بیش از 10 درصد بدن خود در بیمارستان بستری هستند ، اغلب دچار کم خونی همولیتیک هستند. انتقال خون میتواند به مبارزه با این بیماری کمک کند.
غذای آماده:
MCHC اندازه گیری میانگین مقدار هموگلوبین درون یک سلول قرمز خون است و اغلب به عنوان بخشی از یک پانل CBC تجویز میشود.
اگر غلظت هموگلوبین در سلولهای قرمز خون افزایش یابد ، مقدار MCHC بالایی خواهید داشت. علاوه بر این ، شرایطی که هموگلوبین در خارج از سلول های قرمز خون وجود دارد به دلیل تخریب یا شکنندگی گلبولهای قرمز ، میتواند مقدار MCHC بالایی ایجاد کند.