۵ خیابان تهران به نام بانوان شهیر ایرانی نامگذاری می‌ شود

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، جلسات علنی شورای اسلامی شهر تهران طبق برنامه همیشگی در روز‌های یکشنبه و سه‌شنبه از ساعت ۸:۴۵ الی ۱۲ ظهر در تالار شورا برگزار می‌شود و در این جلسات، اعضای شورا به بررسی لوایح و طرح‌های خود می‌پردازند هعچنین در برخی از این جلسات هم اعضا، صورت جلسه کمیسیون نامگذاری و تغییر نام اماکن و معابر عمومی شهر را مورد بررسی قرار می‌دهند.

از این رو روز سه‌شنبه ۸ تیرماه قرار بود که اعضای کمیسیون نامگذاری ۵ خیابان را به نام ۵ خانم تغییر بدهند، اما به دلیل محدودیت زمان این کار انجام نشد و به ثمر نرسید؛

 در این گزارش به معرفی این ۵ بانوی ایرانی پرداخته که در ادامه می توانید جزئیات آن را بخوانید.

۱: میمنت میرصادقی

اولین خیابان، خیابان محیط واقع در حدفاصل خیابان شهیدالفت تا خیابان یاس است که قرار شده به نام خانم میمنت میرصادقی نامگذاری شود. این خانم با تخلّص آزاده متولد سال ۱۳۱۶ در استان فارس، شاعر و ادیب ایرانی و همسر جمال میرصادقی است. او بیشتر شعر نو نیمایی و تعداد کمتری غزل سروده است، طبیعت نقش مهمی در اشعار او دارد. بعضی مواقع اشعارش رنگ اعتراض و جهت‌گیری اجتماعی به خود می‌گیرد. همچنین مهمترین دفاتر شعرش از بیداری جویباران، با آب‌ها و آیینه‌ها، جان‌های آفتابی و زیر خونسردترین برف جهان است.

۲: توران میرهادی

دومین خیابان، خیابان عنصری واقع در خیابان ابوریحان تا خیابان شهید وحید نظری است که قرار شده به نام استاد سیده توران میرهادی نامگذاری شود؛ سیده توران میرهادی (خُمارلو) متولد سال ۱۳۰۶،  استاد ادبیات کودک، نویسنده و کارشناس آموزش و پرورش و پایه گذار مجتمع آموزشی تجربی فرهاد است. او از بنیانگذاران شورای کتاب کودک و بنیانگذار فرهنگنامه کودکان و نوجوانان بود.  او به همراه همسرش محسن خمارلو به مدت ۲۵ سال مدرسه فرهاد را از سال ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۹ اداره کرد. این مجتمع یکی از آموزشگاه‌های تجربی و الگو واره ایران بود که هدف‌ها و کارکرد‌های آموزشی و پرورشی مدرن در آن تجربه و ارزیابی می‌شدند. توران میرهادی به همراه لیلی ایمن آهی و معصومه سهراب و همکاری گروهی از کارشناسان تعلیم و تربیت در سال ۱۳۴۱ شورای کتاب کودک را بنیان گذاشت، از سال ۱۳۵۸ سرپرستی تدوین و تألیف فرهنگنامه کودکان و نوجوانان را نیز برعهده داشته‌است. میرهادی را «مادر ادبیات کودک و نوجوان در ایران» خوانده‌اند.

۳: نیمتاج سلماسی

سومین خیابان که قرار است به نام نیمتاج سلماسی نامگذاری شود، واقع در حدفاصل سیدجمال اسدآبادی تا شهید گمنام است. نام فعلی این معبر، خیابان دهم است که در صورت تصویب اعضای شورای شهر به نیمتاج سلماسی تغییر خواهد کرد. این خانم نوه حاج وزیر سلماسی و دختر یوسف لکستانی بود و تحصیلات او تا کلاس یازدهم دبیرستان بوده و به زبان های انگلیسی و عربی هم آشنایی داشته است؛ دو غزل قوی اجتماعی ـ سیاسی از نیمتاج سلماسی به جا مانده و جنبه انتقادی دارد همچنین درونمایه های وطن پرستی، آزادیخواهی و عنایت به مشکلات از ویژگی های مهم شعر دوره مشروطه و پس از آن است که این سه شاخصه در اشعار نیمتاج سلماسی دیده می شود؛ قطعه «کاوه» فوق العاده مؤثر و مهیج است. او در سرودن این اثر، مردم را به مبارزه علیه اخلالگران و آشوب طلبان ترغیب کرد. اشعار این بانوی شاعر، مردم را به گونه ای هیجان زده نمود که قابل تصور نبود و کار به جایی رسید که آنان جان بر کف نهاده و ریشه فساد و تباهی را کندند.

۴: ژاله آموزگار

کوچه لادن واقع در خیابان شهید اعجازی در میدان شهید اعجازی است که اعضای شورای پنجم شهر تهران قصد دارند آن را به نام استاد ژاله آموزگار نامگذاری کنند، او متولد ۱۲ آذر ۱۳۱۸ در خوی، پژوهشگر ایرانی فرهنگ و زبان‌های باستانی است.  همچنین استاد آموزگار دکترای زبان‌های باستانی (به‌طور دقیق‌تر، زبان‌های ایرانی و ادبیات مزدیسنی از دانشگاه سوربن دارد و بیش از ۳۰ سال در دانشگاه تهران تدریس کرده‌است؛ او سال‌ها به عنوان همکار استاد احمد تفضلی به فعالیت‌های علمی پرداخت و پس از کشته شدن او به تدریس و تألیف و ترجمه ادامه داده‌ است. ژاله آموزگار عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی بوده‌است و هم‌اکنون به مدت ۴۶ سال است که به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول است و بسیاری از استادان رشته‌های گوناگون این دانشکده، از شاگردان وی بوده‌اند.

۵: مریم بهروزی

مریم بهروزی متولد ۱۳۲۴ در تهران، فعال و زندانی سیاسی دوران پهلوی، نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران و دبیرکل جامعه زینب بود. او  سال‌ها به تدریس علوم حوزوی و دانشگاهی در دانشگاه‌های شهید بهشتی، تهران و حوزه‌های علمیه شهید شاه آبادی و شهید مدنی اشتغال داشته است؛ او در ۱۶ سالگی با یک طلبه که از مخالفین رژیم پهلوی و مقلد امام خمینی (ره)،  ازدواج کرد و ثمره آن چهار فرزند، ۲ دختر و ۲ پسر بود که فرزند دوم وی (شهید مهدی حاجی عباسی) عضو بسیج مستضعفان در سال ۱۳۶۰ در سن ۱۶ سالگی توسط منافقین کوردل به شهادت رسید. مریم بهروزی  ۲۹ بهمن سال ۱۳۹۰ بر اثر بیماری سرطان درگذشت.

حال باید ببینیم آیا در جلسات بعدی شورای شهر به تمامی این نامگذاری‌ها رسیدگی می‌شود‌ یا خیر!