آیا فتق خطرناک است؟

به گزارش اقتصادآنلاین، همچنین ممکن است احساس تورم متناوب یا احساس کشش کنید. با رشد فتق، ممکن است ناراحتی شما نیز بیشتر شود.

انواع فتق

فتق زمانی رخ می دهد که قسمتی ازبافت یا اندام داخلی بدن  از طریق عضله یا بافت بیرون رانده می شود. متداول ترین انواع آن عبارتند از:

فتق اینگوینال یا فتق کشاله ران: این موارد معمولاً در مردان یافت می شود، هنگامی که بخشی از روده یا به ندرت مثانه از طریق کانال کشاله ران یا مغبنی به سمت بالای ران کشیده می شود و بیرون می زند.

فتق رانی: فتق ران هرچند کمتر شایع است، اما اغلب با فتق اینگوینال اشتباه گرفته می شود زیرا به دلایل مشابه در یک منطقه مشابه رخ می دهد. با این حال، این موارد برآمدگی در قسمت پایین شکم، کشاله ران، ران یا ران فوقانی را ظاهر می شود.

فتق هیاتال: این موارد زمانی اتفاق می افتد که بخشی از معده یل سایر افت های شکمی از طریق روزنه های دیافراگم به داخل قفسه سینه گسترش یابد.

فتق نافی:  این مورد معمولاً در نوزادان یافت می شود، هنگامی که بخشی از روده از طریق دکمه شکم به داخل شکم فشار می آورد.

فتق  جراحی یا برشی: از افرادی که تحت عمل جراحی شکم قرار می گیرند، 33 درصد دچار فتق برشی می شوند. این موارد که به فتق شکمی نیز معروف هستند، هنگامی ایجاد می شوند که بافت بسته شده و عضلات کاملاً به هم متصل نشوند، و باعث می شود ساختارهای داخلی از ناحیه ضعیف شده بیرون بیایند.

آیا فتق دردناک است؟

فتق اینگوینال

رایج ترین علامت فتق مغبنی، برآمدگی در کشاله ران است که می تواند بدون هشدار در نتیجه فشار بیش از حد ظاهر شود، مانند:

•    بلند کردن جسم سنگین

•    عطسه شدید، مثل عطسه بر اثر آلرژی

•    سرفه مزمن، مثل سرفه از سیگار کشیدن

•    فشار آوردن هنگام دفع ادرار یا دفع مدفوع

•    افزایش فشار داخلی در شکم

این برجستگی ها در حالت ایستاده بیشتر دیده می شوند و ممکن است بر اثرموارد زیر باعث درد یا ناراحتی در کشاله ران شما شوند:

•    خم شدن

•    بلند کردن جسم

•    سرفه کردن

•    خندیدن

•    علائم دیگر عبارتند از:

•    سوزش یا درد در ناحیه برجستگی

•    احساس کشیدن شدید در کشاله ران

•    فشار، حساسیت یا ضعف در کشاله ران

در صورت پایین آمدن برجستگی به طرف بیضه، تورم و ناراحتی در اطراف بیضه ها است

فتق ران

فتق های ران، به ویژه در اندازه های کوچک یا متوسط، ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند. با این حال،  اندازه بزرگ آن ممکن است هنگام ایستادن، بلند کردن اجسام سنگین ویا در قسمت بالاتر ران یا لگن، درد یا ناراحتی ایجاد کنند.

فتق نافی

برای نوزادان مبتلا به فتق ناف، برآمدگی ممکن است فقط هنگام گریه یا سرفه ظاهر شود. این موارد معمولاً برای کودکان بدون درد است، اما فتق ناف بزرگسالان ممکن است باعث ایجاد ناراحتی در شکم شود.

فتق هیاتال

فتق های هیاتال به قدری کوچک هستند که احتمال اینکه آنها را اصلا احساس نکنید وجود دارد. با این حال، سایز بزرگ آنها می توانند منجر به بزرگتر شدن شکاف دیافراگم نیز شوند، این امر شما را در برابر سایر اندام های گسترش یافته به داخل قفسه سینه حساس می کند. این ممکن است مانند دل درد باشد.

علائم دیگر عبارتند از:

•    فشار معده و شکم، از جمله احساس فشار یا پیچش

•    درد قفسه سینه

•    ریفلاکس اسید به دلیل افزایش احتباس اسید معده

•    مشکل در تنفس یا بلعیدن

•    سو هاضمه

احتباس اسید معده همچنین ممکن است منجر به زخم معده شود، که می تواند خونریزی کرده و منجر به کم خونی شود.

فتق جراحی یا برشی

فتق های برشی به اندازه برش بستگی دارد. آنها اغلب در طی سه هفته تا شش ماه پس از عمل ایجاد می شوند اما در هر زمان ممکن است رخ دهند.

برجستگی یا بر آمدگی در محل برش شایعترین علامت است اما اگر بیش از حد بافت یا روده در نقطه ضعیف درگیر شود، می تواند درد شدیدی ایجاد کند در حالیکه بافت خونرسانی را از دست می دهد. این یک موقعیت اورژانسی است و نیاز به مراقبت فوری دارد.

عوارض

در صورت عدم درمان فتق فرد ممکن است دچار عوارض دیگری شود ، مانند:

•    فشار بر بافت ها یا عضلات اطراف

•    فتق حبس یا مسدود شده

•    انسداد روده

•    مرگ بافتی

در صورت گرفتگی فتق در دیواره شکم، فتق حبس رخ می دهد که می تواند منجر به انسداد روده یا گرفتگی شود. وقتی فتق حبس یا مسدود شود، به این معنی است که جریان خون در روده قطع شده است. این یک وضعیت تهدید کننده زندگی است و نیاز به ترمیم فوری دارد.

علائم این عوارض عبارتند از:

•    تب

•    درد ناگهانی که به تدریج بدتر می شود

•    حالت تهوع یا استفراغ

•    برآمدگی که به رنگ تیره تبدیل می شود، مانند قرمز یا بنفش

•    ناتوانی در دفع گاز یا ایجاد حرکات روده

فتق چگونه درمان می شود؟

جراحی محتمل ترین روش برای تسکین فتق بزرگ یا دردناک است. پزشک شما همچنین ممکن است جراحی را به عنوان اقدامی پیشگیرانه برای اطمینان از عدم وجود هیچ عارضه ای بعداً توصیه کند. گزینه های جراحی می تواند از جراحی با حداقل تهاجم تا جراحی باز متفاوت باشد.

جراحی باز

جراحی باز شامل یک برش کوچک است، بافت بیرون زده را به داخل بدن  فشار می دهند و برش را ایمن می کنند تا بافت مجدداً فتق نشود. این عمل اغلب به جراح نیاز دارد تا ناحیه فتق را با مش تقویت کند. وقتی بافت در جای مناسب خود قرار گرفت، برش با بخیه بسته می شود یا منگنه می شود. این روش به طور معمول با بی حسی موضعی، بیهوشی عمومی یا آرام بخشی انجام می شود.

استراحت به شدت  توصیه می شود، با این حال، باید برای کمک به گردش خون مناسب و بهبودی حرکت کنید. مراقب باشید بیش از حد تحرک نکنید، زیرا ممکن است هنوز چند هفته طول بکشد تا بتوانید به سطح فعالیت منظم و روزانه خود برگردید.

بسته به محل فتق شما، جراح به شما دستورالعمل های خاصی در مورد فعالیت هایی که می توانید انجام دهید و همچنین چه زمانی می توانید به ورزش و سایر فعالیت های منظم برگردید، می دهد.

 جراحی کم تهاجمی(لاپاراسکوپی)

جراحی با حداقل تهاجم که به آن لاپاراسکوپی نیز می گویند، شامل یک سری برش کوچک است. از گاز برای تورم ناحیه آسیب دیده استفاده می شود که مشاهده قسمتهای تحت درمان را برای جراح آسان می کند. سپس لوله دیگری با دوربین کوچک در یکی از برش ها قرار داده می شود و بقیه به عنوان ورودی ابزار جراح عمل می کنند.

این روش به طور معمول با بیهوشی عمومی انجام می شود. افرادی که واجد شرایط جراحی کم تهاجمی هستند، معمولاً ناراحتی پس از عمل و همچنین زخم کمتری را تجربه می کنند. همچنین ممکن است زودتر از کسانی که جراحی باز دارند، بتوانند به فعالیت روزمره خود برگردند.

گزینه های دیگر

گزینه دیگر انتظار هوشیارانه است، جایی که شما به راحتی منتظر می مانید تا ببینید علائم فتق شما از بین می رود یا بدتر می شود.

فتق بند یا شکمبند  نیز ممکن است مفید باشد. اینها نگهدارنده های کمکی هستند که برای حفظ فتق و جلوگیری از بدتر شدن آن طراحی شده اند. نگهدارنده های کمکی همیشه مفید نیستند و می توانند مشکلات دیگری ایجاد کنند، بنابراین قبل از اینکه آن را استفاده کنید با پزشک خود در مورد این روش درمانی صحبت کنید.

نکته مهم

اگرچه بسیاری از انواع فتق خطرناک محسوب نمی شوند، اما به خودی خود بهتر نمی شوند و در صورت عدم درمان می توانند عامل تهدید کننده شوند.

اگر فکر می کنید علائم فتق را تجربه کرده اید با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند یک راه حل شخصی و مناسب  برای وضعیت شما ارائه دهند.

اگر هر یک از علائم فتق مسدود یا حبس شده را دارید، مانند برآمدگی بسیار دردناک و اگر برآمدگی قرمز یا بنفش است، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.