زن متهم به شوهرکشی به قصاص محکوم شد

بعد از اینکه کیفرخواست علیه زن جوان خوانده شد، دو دختر او نسبت به مادرشان گذشت کردند اما دختر بزرگ مقتول که از همسر اول او بود، درخواست قصاص کرد.

سپس متهم ردیف اول در جایگاه حاضر شد. او گفت: شوهرم از همسر اولش جدا شده‌ بود که به خواستگاری من آمد. او 18 سال از من بزرگ‌تر بود، اما به‌ دلیل اینکه من شرایط خوبی نداشتم، قبول کردم با او ازدواج کنم. ما در سال‌هایی که با هم زندگی کردیم صاحب دو دختر شدیم. در زمان حادثه دختر کوچکم که حالا 10‌ساله است، هشت سال بیشتر نداشت و دختر بزرگم هم 14‌ساله بود. همسرم مرد بداخلاقی بود، خیلی من را اذیت می‌کرد، کتک می‌زد و فحاشی می‌کرد. من خودم تحمل می‌‌کردم، اما وقتی می‌دیدم با بچه‌ها دعوا می‌کند، خیلی ناراحت می‌شدم. همسر اولش هم به‌خاطر همین بدرفتاری‌هایش با او درگیر و جدا شده ‌بود.

متهم ادامه داد: روز حادثه همسرم داشت به دختر کوچکم درس یاد می‌داد. حین درس‌دادن عصبانی شد و بچه را کتک زد و فحش داد. من خیلی ناراحت شدم، گفتم چه حقی داری بچه را بزنی. حق نداری دست روی بچه من بلند کنی. او عصبانی شد و به سمت من هم حمله کرد. بعد بچه را محکم‌تر کتک زد. من آن‌قدر عصبانی شدم که اصلا نفهمیدم چه شد. با او درگیر شدم. وقتی روی زمین افتاد، او را به قتل رساندم، البته قصد کشتن شوهرم را نداشتم. اصلا نفهمیدم چه اتفاقی افتاد.

در ادامه دختر بزرگ متهم در جایگاه قرار گرفت. او گفت: من قصد نداشتم قتل پدرم را مخفی کنم. من فقط می‌خواستم پدر و مادرم به این درگیری پایان دهند. بعد از مرگ پدرم هم می‌خواستم مادرم را از دست ندهم. من و خواهرم خیلی تنها شده‌ایم.

بعد از پایان گفته‌های هر دو متهم قضات دادگاه کیفری استان تهران وارد شور شدند و متهم ردیف اول را به اتهام قتل عمدی با توجه به درخواست یکی از اولیای ‌دم به قصاص محکوم کردند. دختر نوجوان را نیز به دلیل اینکه پدر او به قتل رسیده و مادرش در زندان است و یک خواهر کوچک‌تر دارد و زندانی‌کردن او باعث آسیب جدی به خواهر کوچک‌تر می‌شود و همچنین به دلیل اینکه قصد او میانجیگری میان پدر و مادرش بوده است، با استناد به اصل 37 قانون اساسی و ماده 4 از قانون آیین دادسری تبرئه کردند.