تصمیم غیرمنتظره الیکا عبدالرزاقی پس از اعلام معلولیت جسمی‌اش

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، عبدالرزاقی در جریان حضورش از کمیته پارالمپیک از موزه ملی ورزش بازدید به عمل آورد و تاکید کرد که می خواهد سفیر جنبش پارالمپیک باشد.

عبدالرزاقی در این باره اظهار داشت: سفیری جنبش پارالمپیک برایم افتخار است و تلاش می کنم در حد بضاعتم نشردهنده افتخار آفرینی ورزشکاران پارالمپیکی کشورمان باشم.

عبدالرزاقی درباره معلولیت پای چپش گفت: 11 ساله و محصل کلاس پنجم بودم که این اتفاق افتاد. یک روز که از مدرسه به خانه برمی گشتم متوجه شدم مثل همیشه نمی توانم راه بروم و زمانی که  به منزل رسیدم بر روی زمین افتادم. بعد از آن اتفاق سه روز به صورت کامل از کمر به پایین حس نداشتم و دچار فلج موقتی شدم. آن زمان در رشت زندگی می کردیم و در بیمارستان همان شهر بستری شدم و پزشکان علت این اتفاق را سندرم "گیلن - باره" تشخیص دادند که نوعی اختلال نادر است و منجر به حمله سیستم ایمنی به اعصاب بدن و از کار افتادن عضلات می شود.

وی افزود: بعد از این اتفاق حس پای راستم آرام آرام برگشت اما پای چپم از قسمت مچ به پایین کاملا بی حرکت شد و از آن زمان تا کنون در همان حالت باقی مانده است.

عبدالرزاقی در ادامه بیان کرد: می‌توانم بگویم بزرگ ترین شانسی که در زندگی ام داشته ام، خانواده ام بوده اند. من هم مثل همه افرادی که با شرایط جدید جسمی مواجه می شوند، بهم ریختم و کمی خودم را باختم اما برگ برنده من فضای خانواده ام بود که به خاطر شوخ طبعی و روحیه بانشاطی که داشتند و دارند، به من کمک کردند که سریع با شرایط جدید کنار بیایم. معمولا در مواجهه به معلولیت دو اتفاق می افتد؛ یا فرد به صورت ناخودآگاه خودش را محدود می کند و یا از سوی خانواده و اطرافیان با محدودیت ها مواجه می شود.

وی گفت: بعد از این اتفاق و تغییر مسیر زندگی ام فکر می کردم شاخه هایی مثل شعر، ادبیات و نویسندگی را انتخاب کنم. یکی از علاقه های من در دوران نوجوانی مطالعه مجلات سینمایی به خصوص مجله فیلم بود و همین علایق باعث شد تا مادرم مرا برای ورود به دوره های بازیگری و تئاتر تشویق کند.